Forte da Ínsua
| Forte da Ínsua | |
|---|---|
| Monumento nacional de Portugal | |
 | |
| Concello | Caminha |
| Coordenadas | 41°51′33″N 8°52′29″O / 41.85916667, -8.87472222 |
| Estilo arquitectónico | |
| Estilo orixinal | abaluartado (1649-1652) |
| Estilo actual | (?) |
| Estado actual | mal conservado |
| Véxase tamén | |
| Castelos de Portugal | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
O Forte da Ínsua é unha fortificación situada na freguesía de Moledo, no concello de Caminha, no distrito de Viana do Castelo, en Portugal.
A insua de Santo Isidro está situada no esteiro do río Miño, a douscentos metros da costa.
Antecedentes
[editar | editar a fonte]Esta pequena illa foi utilizada como lugar de culto. En época cristiá había nela unha pequena ermida, baixo a invocación da Nosa Señora da Ínsua.
O primitivo forte
[editar | editar a fonte]Durante o reinado de Xoán I de Portugal, franciscanos de Galicia ergueron na illa un mosteiro entre os anos 1388 e 1392. Algúns autores datan nesta época a primeira defensa local, coa función de protección da barra do río e dos relixiosos.
O rei Manuel I de Portugal tería reformado e ampliado esa defensa en 1512, ao igual que faría anos máis tardes Filipe I de Portugal. Porén non existen vestixios desas estruturas engadidas.
O forte setecentista
[editar | editar a fonte]
Situado nunha rexión fronteiriza estratéxica para o acceso a Caminha, a actual estrutura débese ao contexto da Guerra da Restauración da independencia portuguesa, durante o reinado de Xoán IV de Portugal, mandada construír entre 1649 e 1652 por Diogo de Lima.
Reparada e reforzada nos séculos seguintes, foi abandonado até que en 1940 pasou a mans do Ministério das Finanças de Portugal.
Actualmente está en condicións precarias de conservación, rexistrouse a perda dos soportes de madeira dos tellados e das tellas, dos azulexos seiscentistas, das pinturas e das imaxes da capela. A estrutura pode ser visitada polo público, sendo a travesía até a illa feita por pequenas embarcacións locais.
Características
[editar | editar a fonte]O forte presenta planta cuadrangular con baluartes nos vértices. Un revelín protexe o portón de armas. En torno ao terraplén, ao abrigo das murallas, atópanse os depósitos e barracóns da tropa. No centro estarían as edificacións de servizo: Casa de Comando e cuartel da tropa, cociña e capela. Un pozo de auga potable abastecía á gornición, composta por un Gobernador (comandante) e doce prazas, renovadas semanalmente. Ese pozo destaca por se situar no mar, sendo un dos tres únicos existentes no mundo con esa característica.[Cómpre referencia]
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Gil, J. e cabrita, A: Os mais belos castelos e fortalezas de Portugal. Editorial Verbo, 1996. ISBN 972-22-1135-8
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Instituto Português do Património Arquitectónico (IGESPAR)[Ligazón morta] (en portugués).
- "História do Forte da Ínsua", no blog Moledo do Minho (en portugués).
- "Forte da Ínsua", no blog Vila Praia de Âncora (en portugués).