Humberto Solleiro
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1896 Vigo, España |
| Morte | 30 de outubro de 1936 (39/40 anos) Vigo, España |
| Causa da morte | pena de morte, ferida por arma de fogo |
| Actividade | |
| Ocupación | político |
| Membro de | |
| Familia | |
| Cónxuxe | Urania Mella |
 | |
Humberto Solleiro Rivera, coñecido tamén como "o Chapapote"[1] nado en Vigo en 1896 e finado na mesma cidade o 30 de outubro de 1936, foi un sindicalista galego. Participou na resistencia á sublevación que deu orixe á guerra civil española en Lavadores, a súa localidade de residencia, tras o cal foi capturado polos sublevados e executado poucos meses despois. Ás veces aparece nomeado tamén como Humberto Solleiros.[2][3][4][5]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Casou con Urania Mella, activista feminista e de esquerdas, filla do pensador anarquista Ricardo Mella, coa que tivo catro fillos, Humberto, Raúl, Alicia e Concepción (Conchita).[6] Foi traballador de Tranvías Eléctricos de Vigo. Pertenceu desde mozo ao Consello Sindical Ferroviario da UXT en Vigo e á directiva local da Asociación de Amigos da Unión Soviética. Activo sindicalista, combinou a súa militancia coa promoción do deporte.
Moi integrado nos movementos sindicais e culturais do seu pobo (naquel momento Lavadores era un concello independente de Vigo e constituía un suburbio obreiro e fabril,[7] foi presidente da Sociedade Cultural e Deportiva de Lavadores,[8] sociedade sindicalista dedicada a difundir o deporte xuvenil. O grao de mobilización política e sindical da localidade levou a Lavadores a ser denominado "a Pequena Rusia".[7]
Guerra civil española
[editar | editar a fonte]Tras o estalido da sublevación en distintos puntos de España e o protectorado de Marrocos a partir do 17 de xullo, a cidade de Vigo mantívose en calma até o luns 20 de xullo, cando unha compañía de Infantaría dirixida polo capitán Carreró leu na Porta do Sol o bando declarando o estado de guerra. Na contigua Lavadores, a resistencia contra a sublevación organizouse ao redor de tres barricadas que pretendían impedir o acceso dos militares sublevados.[9] Solleiro, xunto coa súa esposa, participou na defensa dunha delas, a do Calvario.
Ao ser superadas as defensas polos sublevados, Solleiro e a súa muller fuxiron, pero foron detidos na próxima Redondela. Ambos foron condenados á morte polo delito de rebelión, e Solleiro foi executado sumariamente o 30 de outubro de 1936 con Miguel Gómez Pardo, Francisco González Martínez e Gabino González Martínez,[10] mentres que a ela foille conmutada a pena pola de 30 anos de prisión. A causa rexistrada da morte foi unha «profusa hemorraxia interna».[1] De acordo co libro de Hernán Quijano Galicia mártir, ningún dos directivos da Sociedade Deportiva e Cultural de Lavadores sobreviviu aos primeiros meses de conflito, xa fose porque foron executados tras un simulacro de xuízo ou porque foron paseados e asasinados.[2][11]
Tras a execución de Solleiro e o encarceramento de Urania Mella, os seus catro fillos quedaron ao coidado da familia do primeiro, a cal, con todo, era partidaria da sublevación.[12]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 Nomes e Voces. Humberto Solleiro Rivera "O Chapapote". Consultado o 6 de xuño de 2011.
- ↑ 2,0 2,1 Quijano, Hernán (c. 1949). Galicia mártir. Episodios do terror branco nas provincias galegas (PDF). Buenos Aires: Edicións Neos. p. 36. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 02 de decembro de 2012. Consultado o 22 de xuño de 2011.
- ↑ Rodríguez, Salvador (10 de setembro de 2006). "As rosas de Santurrarán" (PDF). Ronsel. Revista dominical de Faro de Vigo: 6–7.[Ligazón morta]
- ↑ Fernández Santánder, Carlos (2000). Alzamento e guerra civil en Galicia: 1936-1939. Ediciós do Castro. p. 330. ISBN 8474929512.
- ↑ Southworth, Herbert Rutledge (1967). Antifalange, estudo crítico de "Falanxe na guerra de España, a unificación e Hedilla" de Maximiano García Venero. Rodo Ibérico. p. 112.
- ↑ "Biografías de Mulleres de Vigo" (en galego). Consello Municipal dá Muller de Vigo. 17 de decembro de 2010: 4.
- ↑ 7,0 7,1 Cuíñas, Teresa (22 de abril de 2011). "Cuando el mundo era Lavadores". El País. Consultado o 6 de xuño de 2011.
- ↑ Bragado, Manuel (30 de marzo de 2008). "Seis abrandares na memoria". Faro de Vigo (en galego). Arquivado dende o orixinal o 30 de maio de 2020. Consultado o 6 de xuño de 2011.
- ↑ De Larriva, Ana (29 de novembro de 2009). "Tres barricadas de memoria". Faro de Vigo.
- ↑ El Pueblo Gallego, 1-11-1936, p. 10.
- ↑ Galicia Mártir - Episodios do terror branco nas provincias galegas, de Hernán Quijano, foi reeditada en 2005 como Galicia baixo a bota de Franco polo xornalista e historiador Carlos Fernández Santander. Descoñécese quen se escondía tras o pseudónimo "Hernán Quijano", autor da obra, aínda que Fernández cita como posibles autores a Luís Seoane e Manuel Domínguez Benavides. Véxase unha apunta de Galicia baixo a bota de Franco
- ↑ Branco, Alberto (22 de outubro de 2008). ""Só os políticos puideron brindar pola miña nai"". Faro de Vigo. Arquivado dende o orixinal o 30 de maio de 2020. Consultado o 23 de setembro de 2021.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Humberto Solleiro  |
