José Ramón Ónega
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 8 de marzo de 1939  Mosteiro, España |
| Morte | 7 de febreiro de 2021 (81 anos) |
| Causa da morte | COVID-19 |
.svg){kind=small} Gobernador civil de Biscaia | |
| 1982 – 1984 | |
| Gobernador civil da provincia de Zamora | |
| 1979 – 1979 | |
| Datos persoais | |
| Educación | Universidade de Santiago de Compostela - dereito |
| Actividade | |
| Ocupación | avogado, político, escritor, profesor universitario |
| Empregador | Universidade Complutense de Madrid |
| Partido político | Unión de Centro Democrático |
| Familia | |
| Cónxuxe | María Esther Coladas-Guzmán González |
| Fillos | María Jesús[1], Gonzalo e José Ramón |
| Irmáns | Fernando Ónega |
| Descrito pola fonte | Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada Dicionario biográfico de Galicia |
   | |
José Ramón Ónega López ou Xosé Ramón Ónega López[2], nado en Mosteiro (Pol) o 8 de marzo de 1939 e finado en Madrid o 7 de febreiro de 2021[3], foi un político e xornalista galego.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Fillo do xuíz municipal José Ramón Ónega Lenza e Angelita López Lodos[4], debutou no xornalismo con colaboracións infantís con El Progreso, como correspondente en Mosteiro[5]. Licenciouse en Dereito pola Universidade de Santiago de Compostela en 1962, e mentres estudaba colaboraba como xefe do departamento de información do Sindicato Español Universitario, co xornal La Noche[6]. Nese tempo iniciou a súa carreira política, que continuou ao entrou a traballar como técnico na administración do estado no ministerio do Interior español. Trasladouse a vivir a Madrid, onde residiría a maior parte da súa carreira profesional, e colexiouse como avogado tamén nesa cidade. Nos anos finais da ditadura foi profesor dunha materia introdutoria ao Dereito Público e Privado na Universidade Complutense (1974-76).
Ónega comezou a ter presenza pública cando durante a transición ocupou cargos de relevancia política. Cos gobernos de Adolfo Suárez e Leopoldo Calvo-Sotelo foi subdirector xeral de Política Interior (1977), subdirector xeral do Gabinete Técnico da Subsecretaría de Orde Pública (1978) e despois gobernador civil, primeiro en Zamora (1979) e logo en Biscaia (1982-1984).
Coa chegada do PSOE ao poder, continuou vinculado ao ministerio do Interior como inspector xeral de Servizos. En 1996, o goberno de José María Aznar noméao director xeral de Política Interior, sendo ministro Jaime Mayor Oreja.
Tamén foi presidente da Comisión Nacional contra a violencia deportiva, secretario xeral da Comisión Interministerial de Estranxeiría e presidente da Comisión Interministerial de Asilo e Refuxio.
Foi o director da Casa de Galicia de Madrid desde 2009 ata a data do seu falecemento en 2021. Tamén foi nomeado presidente de honra do Centro Galego de Madrid en 2013 e cronista mor dos galegos de Madrid en 2014.[7] Foi galardoado co ‘Torsón de Ouro’ da Orde do Torsón de Santiago en 2015.[8]
Obra
[editar | editar a fonte]Ademais do seu labor político, escribiu libros de investigación histórica e etnográfica:
- Los judíos en el Reino de Galicia (1981)
- Odoario el Africano. Colonización de Galicia en el s. VIII. (Do Castro, 1988)
- Pasado, presente e futuro de A Pontenova. (Ed. Bao, 1988).
- Perfil histórico, artístico y paisajístico del Concello de Pol, Lugo, 1988.
- José Mª Díaz Sanjurjo. Un gallego en Vietnam (Deputación Provincial de Lugo, 1991)
Novela
[editar | editar a fonte]- El enigma de Jose An (Do Castro, 1991)
- El promontorio de los claveles marinos (1999)
Poesía
[editar | editar a fonte]- Sol de poniente (2004)
Vida persoal
[editar | editar a fonte]Era o irmán máis vello de Fernando Ónega, e tío da xornalista e presentadora Sonsoles Ónega. Tamén tivo un irmán máis novo, que finou aos 14 meses de idade[4].
Casou en 1966 con María Esther Coladas-Guzmán, coa que tivo tres fillos[4].
Faleceu como consecuencia da COVID-19.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Finada en xullo de 2009.
- ↑ "Xosé Ramón Ónega López". galegos.galiciadigital.com (en castelán). Consultado o 2021-02-07.
- ↑ Redacción (7/2/2021). "Muere por covid José Ramón Ónega, el embajador de Galicia en Madrid". lavozdegalicia.es (en castelán). Consultado o 7/2/2021.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Cora, José de (9/3/2020). "Ónega, gobernador de Vizcaya en los años del plomo". A Bitácora de Cora (en castelán).
- ↑ Cora, José de (2021-02-07). "Perfil. Ónega, una vida entre el periodismo y la política". El Progreso de Lugo (en castelán). Consultado o 2021-02-07.
- ↑ "Fallece por COVID José Ramón Ónega, tras una apasionante vida dedicada a la función pública". www.elcorreogallego.es (en castelán). 7/2/2021.
- ↑ "José Ramón Ónega homenajeado en Madrid". Periodistas Gallegos (en castelán). Madrid. 8 de xullo de 2014.
- ↑ "José Ramón Ónega recibe el ‘Torsón de Oro’ de la Orden del Torsón de Santiago". Galicia en el mundo (en castelán). 7 de maio de 2015.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- "Ónega López, José Ramón". Diccionario enciclopédico galego universal 46. La Voz de Galicia. 2003-2004. p. 20. ISBN 84-7680-429-6.
- "Ónega López, José Ramón". Dicionario biográfico de Galicia 3. Ir Indo Edicións. 2010-2011. p. 36.
- "Ónega López, José Ramón". Enciclopedia Galega Universal 13. Ir Indo. 1999-2002. p. 34. ISBN 84-7680-288-9.
- Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada (DVD). El Progreso. 2005. ISBN 84-87804-88-8.
- Barrera, Feliciano, ed. (2002). "Ónega López, José Ramón". Gallegos. Quién es quien en la Galicia del siglo XXI (en castelán). Santiago de Compostela: El Correo Gallego. p. 404-405. ISBN 84-8064-113-4.
- ———, ed. (2004). Hijos predilectos y adoptivos de Galicia (en castelán). Santiago de Compostela: El Correo Gallego. ISBN 84-8064-137-1.
- Gobernadores civís de Zamora
- Gobernadores civís de Biscaia
- Xornalistas de Pol
- Nados en Pol
- Nados en 1939
- Finados en 2021
- Finados pola COVID-19 en España
- Alumnos da Universidade de Santiago de Compostela
- Profesores da Universidade Complutense de Madrid
- Escritores de Galicia en lingua castelá
- Cronistas mores dos galegos de Madrid