Nísiros
| |||||
| Localización | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Estado | Grecia | ||||
| Administracións descentralizadas | administración descentralizada do Exeo | ||||
| Periferias | Exeo Meridional | ||||
| Unidades periféricas | Cós (pt)  | ||||
| Concello | Nisyros Municipality (en)  | ||||
| Poboación | |||||
| Poboación | 1.008 (2011) (24,43 hab./km²) | ||||
| Xeografía | |||||
| Superficie | 41,263 km² | ||||
| Bañado por | Mar Exeo | ||||
| Altitude | 698 m | ||||
| Identificador descritivo | |||||
| Código postal | 85303 | ||||
| Fuso horario | |||||
| Prefixo telefónico | 22420 | ||||
| Páxina web | nisyros.gr | ||||
   | |||||
Nísiros é unha illa grega situada ao sur do mar Exeo. Forma parte do arquipélago do Dodecaneso e da rexión administrativa homónima cuxa capital é Rodas.
Xeografía
[editar | editar a fonte]A súa superficie é de 41 km² sendo o seu punto máis alto unha cima de 638 m, de orixe volcánica. É o volcán máis novo do mar Exeo, sendo a súa última erupción en 1887. O cráter do volcán mide 4 km de diámetro. A illa está rodeada de catro illotes tamén de orixe volcánica dun dos cales, o illote de Yali, extráese a pedra pómez dunha mina que cobre un terzo da súa superficie e que ten cincuenta anos de actividade, case no centro de Nisiros, na meseta de Lakki, atópase o cráter do volcán extinto Polibotes, de 260 m de diámetro e unha profundidade de 30 m. O aire circundante está saturado por un forte cheiro a xofre e a paisaxe é lunar.
A capital e o porto de Nisiros é Mandraki, situado ao noroeste ao pé dun outeiro abrupto. A brancura das súas casas contrasta coa escuridade da terra volcánica. Ao sur da illa atópase o pobo de Nikia, na cima dun outeiro a 400 m sobre o nivel do mar. As súas casas brancas coas portas e fiestras pintadas de vivas cores e os seus tellados de tella destacan sobre o campo circundante. Nisiros posúe fermosas praias entre as que destacan as de Mandraki, Joklaki, Agia Irini e Avlaki.
Mitoloxía e historia
[editar | editar a fonte]A mitoloxía grega conta que durante a Xigantomaquia (a guerra entre os deuses e os Xigantes), Poseidón colleu unha rocha da illa de Cos e lanzouna contra o xigante Polibotes, formando así a illa de Nísiros (Estrabón X,5,16). Pola contra, Pseudo-Apolodoro conta que Polibotes, fuxendo, chegou á illa de Cos, e Poseidón lanzou contra el un pedazo da illa de Nísiros [1].
Un castelo construído polos cabaleiros da orde de San Juan de Xerusalén destaca ao sur da pequena cidade mentres que unha igrexa próxima está consagrada a Panagía Spiliani (A nosa señora das Covas). Construída en 1600, esta relacionada con multitude de tradicións e encerra unha fermosa icona do século XVIII.
Economía
[editar | editar a fonte]As fontes de auga quente da illa, coñecidas desde a antigüidade, seguen activas hoxe en día nas proximidades de Lutra, a 1'5 km de Mandraki. Pali, un pobo de pescadores, atópase ao leste de Lutra. Os cultivos máis importantes da illa son a oliveira, a figueira, a vide e as árbores froiteiras.
Nísiros non é autosuficiente en auga doce. Recibe auga todos os anos, sobre todo no verán, desde Rodas [Cómpre referencia].
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ PSEUDO-APOLODORO: Biblioteca mitológica. Tradución e notas de Julia García Moreno. Alianza Editorial 3ª ed. 2016. Libro I, 6, 2.
