Saltar ao contido

Pedro de Alcántara Álvarez de Toledo

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Pedro Alcántara de Toledo»)
Modelo:BiografíaPedro de Alcántara Álvarez de Toledo

Pedro Alcántara de Toledo y Salm-Salm, XIII duque do Infantado.
Nome orixinal(es) Pedro de Alcántara Álvarez de Toledo, XIII duque del Infantado Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento(es) Pedro de Alcántara Álvarez de Toledo y Salm-Salm Editar o valor en Wikidata
20 de xullo de 1768 Editar o valor en Wikidata
Madrid, España Editar o valor en Wikidata
Morte27 de novembro de 1841 Editar o valor en Wikidata (73 anos)
Madrid, España Editar o valor en Wikidata
Secretario de Estado de España
24 de outubro de 1825 – 19 de agosto de 1826
← Francisco Cea BermúdezManuel González Salmón →
Embaixador de España no Reino Unido de Gran Bretaña e Irlanda
Duque do Infantado (pt) Traducir
Count of Real de Manzanares (en) Traducir
Duque de Lerma (pt) Traducir
Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónpolítico, diplomático Editar o valor en Wikidata
Carreira militar
Rango militarCapitán Xeneral do Exército Editar o valor en Wikidata
ConflitoGuerras napoleónicas Editar o valor en Wikidata
Outro
TítuloDuque do Infantado (pt) Traducir
Duque de Lerma (pt) Traducir
Count of Real de Manzanares (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
PaisPedro de Alcántara Álvarez de Toledo y Silva, 12th Duke of the Infantado Editar o valor en Wikidata  e Princess Marie Anne of Salm-Salm Editar o valor en Wikidata
Premios

Descrito pola fonteNordisk familjebok
Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Editar o valor en Wikidata

Pedro de Alcántara Álvarez de Toledo, nado en Madrid o 20 de xullo de 1768 e finado ibídem o 27 de novembro de 1841, foi un duque do infantado, militar e político español.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Na guerra contra a Francia revolucionaria armou a súa costa dous batallóns de infantaría. Tomou parte na Guerra de las Naranjas, pero, enemistado con Godoy, viuse desterrado da Corte entre 1804 e 1806. En 1807 tomou parte na conspiración de El Escorial, e aínda que foi absolto no proceso que lle foi aberto, o goberno ordenou o seu desterro a Écija.

Coa chegada ao trono de Fernando VII, en marzo de 1808, foi nomeado presidente do Consello de Castela. Tamén foi nomeado xefe do exército do centro. Con todo, despois do seu fracaso en Uclés, a Xunta Central destituíuno e mantívoo un longo tempo inactivo, até que foi enviado como embaixador a Londres en 1811. Regresou a Londres para desenvolver o cargo de rexente dentro da terceira rexencia, de xaneiro de 1812 até marzo de 1813.

Ao establecerse o absolutismo, desempeñou de novo a presidencia do Consello de Castela e foi un dos membros destacados da camarilla de Fernando VII. En maio de 1823 pasou a formar parte da rexencia provisional que gobernou até a liberación de Fernando VII. Foi Ministro do Estado entre outubro de 1825 e agosto de 1826 nun dos gobernos dominados realmente por Calomarde e López Ballesteros.

Morreu solteiro e o título e os cuantiosos bens da familia pasaron aos duques de Osuna.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Reinado de Fernando VII de España

Segue a:
Francisco Cea Bermúdez
Pedro de Alcántara Álvarez de Toledo
Precede a:
Manuel González Salmón
Presidente do Goberno de España