Salustio Alvarado Somoza
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 28 de febreiro de 1836 Lugo, España |
| Morte | 23 de febreiro de 1886 (49 anos) Valladolid, España |
| Actividade | |
| Ocupación | político, avogado |
| Familia | |
| Fillos | Juan Alvarado Albo |
| Parentes | Salustio Alvarado Fernández, avó |
| Descrito pola fonte | Enciclopedia Galega Universal Diccionario bio-bibliográfico de escritores Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada |
Salustio Víctor Alvarado Somoza, nado na Casa Grande de Sarria (Lugo) o 28 de febreiro de 1836 e finado en Valladolid o 23 de febreiro de 1886, foi un avogado e político galego.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Foi fillo de Juan de Mata Alvarado Núñez,[a] Alcalde Maior de Sarria en 1834, e de Juana Somoza Saavedra, que morreu no parto. Salustio Víctor participou no Liceo de la Juventud compostelán, fundado en 1847, e no Banquete de Conxo (1856). Colaborou co Ateneo Científico, Literario y Artístico de La Coruña e participou nos Xogos florais da Coruña de 1861 co premiado discurso "Necesidad de escribir la historia filosófica de Galicia desde los tiempos más remotos hasta nuestros días, y su utilidad para el porvenir", incluído no Álbum de la Caridad.[1] Colaborou no Boletín Judicial de Galicia.
Foi avogado na Coruña e notario de Viveiro en 1866. Coa Revolución Gloriosa foi nomeado alcalde de Viveiro. Foi candidato a deputado polo distrito de Viveiro nas eleccións de 1871 pero no foi elixido, tampouco nas eleccións de 1872, sendo finalmente elixido deputado nas eleccións de 1873. Ocupou cargos en Fomento e foi gobernador civil de Lugo e Zaragoza. Coa fin da Primeira República regresou a Viveiro dedicouse á avogacía e tamén en Mondoñedo, Vilalba e Ortigueira; tamén foi rexistrador da propiedade. En abril de 1880 suscribiu o manifesto do Partido Progresista Democrático.[2] En 1881 foi concelleiro de Viveiro e deputado provincial ata o seu nomeamento como fiscal de Valladolid en 1884. Morreu sendo fiscal en Valladolid o 23 de febreiro de 1886.
Amigo do matrimonio formado por José Quiroga Pérez de Deza e Emilia Pardo Bazán, Salustio Víctor aparece reflectido na novela da escritora La piedra angular (1891) baixo o personaxe de Lucio Febrero.
Vida persoal
[editar | editar a fonte]Casou en 1864 en Viveiro con María del Carmen Albo González (1830-1890) e foi pai de cinco fillos: Juan,[3] Francisco, Soledad, Ángeles e Ventura Alvarado Albo.[4]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Famoso no seu tempo por levar o proceso xudicial contra Manuel Blanco Romasanta.
- Referencias
- ↑ 1,0 1,1 Album de la Caridad. Juegos Florales de La Coruña en 1861, seguido de un mosaico poético de nuestros vates gallegos contempornáneos pp. 55-82, Galiciana.
- ↑ El Correo Gallego, 14-4-1880, p. 1.
- ↑ "Juan de Mata Alvarado Albo" Historia hispánica. Real Academia de la Historia (en castelán)
- ↑ "Buenaventura Alvarado Albo" Historia hispánica. Real Academia de la Historia (en castelán)
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Salustio Alvarado Somoza  |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- "Alvarado, Salustiano Víctor". Enciclopedia Galega Universal. Ir Indo. 1999-2002. ISBN 84-7680-288-9.
- "Alvarado, Salustiano Víctor". Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada (DVD). El Progreso. 2005. ISBN 84-87804-88-8.
- Couceiro Freijomil, Antonio (1951-53). Diccionario bio-bibliográfico de escritores (en castelán) I. Bibliófilos Gallegos. p. 36.
Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- "Su padre fue notario y alcalde, y su hermano Francisco promovió la creación de «Hijos de Viveiro» en Cuba"". La Voz de Galicia (en castelán). 4/2/2018.
- Fernández, Martín (26/11/2023). "Salustio Alvarado, abogado y político referente de la 1ª República en Viveiro". La Voz de Galicia (en castelán).
