Ave do paraíso (planta)

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Ave do paraíso.

Ave do paraíso
Strelitzia reginae

Flor de Strelitzia reginae

Reino:	Plantae
División:	Magnoliophyta
Clase:	Liliopsida
Subclase:	Zingiberidae
Orde:	Zingiberales
Familia:	Strelitziaceae
Xénero:	Strelitzia
Especie:	S. reginae

Nome binomial

Strelitzia reginae
Banks, 1789

Sinonimia

Véxase o texto

A ave do paraíso, Strelitzia reginae Banks, é unha especie de planta anxiosperma (monocotiledónea) da clase das liliópsidas, subclase das zinxibéridas, orde das zinxiberales e familia das estrelitziáceas.

É unha planta herbácea, rizomatosa, orixinaria de Suráfrica e amplamente cultivada en xardíns en rexións tropicais e subtropicais pola beleza das súas flores.

Taxonomía

Descrición

A especie foi descrita en 1789 polo naturalista, botánico e mecenas das ciencias naturais inglés Sir Joseph Banks, que reclasificou a Heliconia bihai J. S. Mill.^[1]^[2]^[3]

Porén, no ITIS adxudícanlle a autoría ao tamén botánico inglés William Townsend Aiton.^[4]

Etimoloxía

O epíteto específico científico desta planta, reginae (en latín = "da raíña"), está dedicado á princesa alemá Carlota de Mecklemburgo-Strelitz, raíña consorte de Inglaterra polo seu casamento co rei Xurxo III do Reino Unido, falecida en 1818 e que era moi afeccionada á botánica.^[5]

Sinónimos

Os principais sinónimos desta especie (hai até 25) son:^[6]

Heliconia strelitzia J.F.Gmel.
Strelitzia angustifolia W.T.Aiton
Strelitzia farinosa W.T.Aiton
Strelitzia gigantea J.Kern
Strelitzia glauca Rich.
Strelitzia humilis Link
Strelitzia ovata W.T.Aiton
Strelitzia parvifolia W.T.Aiton
Strelitzia regalis Salisb.
Strelitzia rutilans C.Morren

Características

Dimensións

Planta herbácea, de porte arbustivo cunha altura media de 1,5 m e un diámetro de 1,8 m.

Follas

As follas, con longos pecíolos, son alternas, pinnatinervadas e dísticas.

Flores

As flores son hermafroditas, asimétricas, polinizadas por aves, e preséntanse reunidas en grupos cinciniformes protexidos primariamente por grandes brácteas, varias delas laterais e con frecuencia longamente pedunculadas. O perigonio está formado por 6 tépalos distribuídos en dous grupos, os tres externos iguais e libres, os tres internos desiguais e xeralmente soldados, un de maiores dimensións e pregado en forma de frecha rodeando a estilo. O xineceo presenta 3 carpelos soldados, o ovario é ínfero, trilocular, con numerosos primordios seminais.

Froito

O froito é unha cápsula valvicida que se abre por 3 valvas.

Cultivo

Necesita luz intensa tres ou catro horas diarias de luz solar directa e non florece con luz inadecuada. Durante o período de crecemento activo, pode cultivarse en condicións normais. Necesita de regos moderados e humidade normal. Entre marzo e outubro require grandes cantidades de auga. As aves do paraíso son moi sensibles ao ataque das cochinillas.