Tuia xigante

Tuia xigante
Estado de conservación
Pouco preocupante
Clasificación científica
Reino: Plantae División: Pinophyta Clase: Pinopsida Orde: Pinales Familia: Cupressaceae Xénero: Thuja Especie: T. plicata
Nome binomial
'Thuja plicata' L.
Representación dixital da distribución da tuia xigante no oeste dos EUA, do "Atlas of United States Trees" por Elbert L. Little, Jr. Representación dixital da distribución da tuia xigante no oeste dos EUA, do "Atlas of United States Trees" por Elbert L. Little, Jr.

A tuia xigante (Thuja plicata) é unha especie do xénero Thuja orixinaria de América do Norte. Trátase dunha árbore conífera perennifolia, da familia dos alciprestes, as cupresáceas. En Galiza plántase coma ornamental.

Distribución

É unha especie moi importante do oeste dos Estados Unidos, aparece naturalmente polo norte dende o sur de Alasca até a California Central polo sur; no interior aparece na zona húmida da Columbia Británica e polo oeste das Montañas Rochosas en Montana.

Descrición

Follaxe e casca da tuia xigante (T. plicata).

Pode acadar os 60 metros de altura e os 2 metros de diámetro.

As súas follas son cuamiformes, decusadas, verde escuras, lustrosas, brillantes pola face, máis claras, con canles arxénteas e glándulas polo envés. Os seus froitos son conos ovais oblongos, de 1 a 1,7 cm de diámetro, péndulos, formados por 10 a 12 escamas coriáceas, basifixas e imbricadas, con pequeno mucrón subapical contendo cada unha tres sementes.

A madeira é de cor acastañada rosada, cun veado atractivo, liviá, mol, moi resistente á intemperie e ao contacto co chan, doada de traballar e moi estábel. É de crecemento relativamente rápido.

Hábitat e condicións de cultivo

A árbore atura climas de frío a temperado húmido, en ambientes costeiros. Soporta ben os fríos intensos e xeadas, tamén a calor. En canto ao solo, atura un amplo rango, desenvolvéndose mellor nos fértiles, fondos, liviáns e ben drenados.

Usos

Hoxe en día úsase en xardinaxe coma árbore de sombra e para sebes. A súa madeira imputrescíbel utilízase en carpintaría e ebanistaría fina, e tamén para revestimentos (as tellas de tuia son chamadas "ripias"), postes, aberturas, tonelaría .

Tradicionalmente tiña moitísimos usos, tantos que os indios indíxenas da costa Norte-Oeste chamábanse entre si "indios da tuia xigante". Ademais dos seus sonados tótems monumentais, tiraban da árbore (ás veces aínda sen a tallar) táboas e madeira para todo tipo de construcións e trebellos. Tamén apañaban e tecían a casca para facer roupa, cordas e redes. Outro uso era a fabricación de canoas, unha tarefa complicada que consistía en tallar a árbore e facer os enormes toros ocos grazas ás ferramentas de pedra ou cuncha; con estas rexas canoas ían ao mar na procura de baleas.

Árbores senlleiras en Galiza

A tuia xigante do Pazo de Torres de Agrelo en Redondela (Pontevedra), figura no Catálogo de Árbores Senlleiras de Galicia.