Saltar ao contido

(82075) 2000 YW134

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(82075) 2000 YW134
Descubrimento[1]
Descuberto polo Observatorio Kitt Peak
Descuberta dende o Observatorio Kitt Peak
Descuberto no 26-12-2000
Designacións alternativas
e temporais
2000 YW95 (designación temporal)
Categoría no Mpc Obxecto do disco disperso[2]
Obxecto distante?
resonancia 8:3?[3]
Características orbitais[1]
Época= 18-06-2009 (AX=2455000,5)
Afelio 74,027 UA (Q)
Perihelio 41,070 UA (q)
Eixo semi-maior 57,548 UA (a)
Excentricidade 0,31636
Período orbital 436,58 a
Inclinación 19,850°
Anomalía media 25,589° (M)
Lonxitude do nodo ascendente 126,96°
Argumento do perihelio 315,51°
Satélite S/2005 (82075) 1[4]
(~237 km en diámetro)
Características físicas
Diámetro ~431 km (asumida)[5]
<500 km[6]
Albedo 0,09 (asumido)[5]
>0,08[6]
Tipo espectral B-V=0,92; V-R=0,55[7]
Magnitude aparente ~21,4[8]
Magnitude absoluta 4,74[7]

(82075) 2000 YW134, é un planeta menor, que conta cunha lúa, recibiu a designación temporal de 2000 YW95. Este obxecto está categorizado coma obxecto do disco disperso, e coma posible obxecto distante.

Características físicas

[editar | editar a fonte]

Asumindo o albedo xenérico para os TNOs (obxectos trans-neptunianos) que é de 0,09, o primario e de arredor de 431 kms de diámetro e o secundario (a súa lúa) ten uns 237 kmd de diámetro.[4][5] No 2010, 2000 YW134 foi observado polo Telescopio Espacial Herschel no infravermello profundo. Non se detectou radiación termal, o cal permitiu ós astrónomos por un límite máximo ó tamaño do obxecto (asumindo que é un ob. singular) que debería ser dun máximo de 500 kms.[6]

No espectro visible, superficie de 2000 YW134 aparece moderadamente vermella.[7]

Clasificacións

[editar | editar a fonte]

Planeta anano?

Cun diámetro estimado nuns 431 kms, 2000 YW134 está no límite do tamaño mínimo dun candidato a planeta anano.[9] Pero coma candidato a a planeta anano, a súa gran lúa podería darlle a este sistema binario unha aparencia de planeta dobre, visto dende a distancia.

Obxecto distante?

2000 YW134 ten actualmente un perihelio (q) de 41 UA.[1] Lykawka no 2006, viuno coma un obxecto distante (cun perihelio (q) > 40 UA), mentres co programa Deep Ecliptic Survey (a última observación foi o 10-11-2007) amósao coma un obxecto en resonancia 8:3 cun perihelio (qmin) mínimo de 38,1 UA.[3] Emel’yanenko e Kiseleva chegaron no 2007 a conclusión de que existía un 84% de posibilidades de que este obxecto estivese nunha resonancia 8:3.[10]

Satélite

[editar | editar a fonte]

A lúa de 2000 YW134 é relativamente grande se a comparamos có seu primario, xa que a lúa só é 1,3 magnitudes máis feble có seu primario.[11]

  1. 1,0 1,1 1,2 "JPL Small-Body Database Browser: 82075 (2000 YW134)". 10-11-2007 últimas observacións. Consultado o 06-10-2009. 
  2. Minor Planet Center (ed.). "List Of Centaurs and Scattered-Disk Objects". Consultado o 07-10-2009. 
  3. 3,0 3,1 Marc W. Buie (10-11-2007 usando 69 das 70 observacións). SwRI (Space Science Department), ed. "Orbit Fit and Astrometric record for 82075". Consultado o 06-10-2009. 
  4. 4,0 4,1 Wm. Robert Johnston (04-03-2006). Johnston's Archive, ed. "(82075) 2000 YW134". Consultado o 07-10-2009. 
  5. 5,0 5,1 5,2 Wm. Robert Johnston (22-08-2008). Johnston's Archive, ed. "List of Known Trans-Neptunian Objects". Consultado o 06-10-2009. 
  6. 6,0 6,1 6,2 Muller, T.G.; =Lellouch, E.; Stansberry, J. (2010). "“TNOs are Cool”: A survey of the trans-Neptunian region I. Results from the Herschel science demonstration phase (SDP)". Astronomy and Astrophysics 518: L146. doi:10.1051/0004-6361/201014683. 
  7. 7,0 7,1 7,2 Stephen C. Tegler. "Kuiper Belt Object Magnitudes and Surface Color". Arquivado dende o orixinal o 01 de setembro de 2006. Consultado o August 1, 2010. 
  8. Department of Mathematics, University of Pisa, Italy (ed.). "AstDys (82075) 2000YW134 Efemérides". Consultado o 06-10-2009. 
  9. Mike Brown. "The Dwarf Planets". Consultado o 07-10-2009. 
  10. Emel’yanenko, V. V; Kiseleva, E. L. (2008). "Resonant motion of trans-Neptunian objects in high-eccentricity orbits". Astronomy Letters 34: 271–279. Consultado o 24-01-2009. 
  11. Stephens, Denise C.; Noll, Keith S. (2006). "Detection of Six Transneptunian Binaries with NICMOS: A High Fraction of Binaries in the Cold Classical Disk". Astronomical Journal 131: 1142–1148. doi:10.1086/498715. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]