Aleksei Leonov

Aleksei Leonov
	; (1974)
Nome orixinal	(ru) Алексей Архипович Леонов
Biografía
Nacemento	30 de maio de 1934 ; Listvyanka (Unión Soviética)
Morte	11 de outubro de 2019 (85 anos); Burdenko Hospital, Rusia (en)
Causa da morte	Diabetes mellitus
Lugar de sepultura	Federal Military Memorial Cemetery (en)
Educación	Academia Zhukovsky de Engenharia da Força Aérea (pt) (–1968); Kremenchuk flight college of National Aviation University (en)
Actividade
Campo de traballo	Astronáutica
Ocupación	aviador militar, piloto de guerra, explorador, oficial da forza aérea, escritor, astronauta, pintor, aviador militar
Partido político	Rusia Unida (2002–); Partido Comunista da Unión Soviética (1957–)
Membro de	fourth Civic Chamber of the Russian Federation (en) ; First group of Soviet cosmonauts (en)
Carreira militar
Lealdade	Unión Soviética
Rango militar	Air Force major general (en)
Tempo no espazo	7 días e 32 minutos
Actividade extravehicular	18 de marzo de 1965-19 de marzo de 1965 1 (12 minutos e 9 segundos)
Misión do astronauta	–Voskhod 2; Soiuz 19
Familia
Cónxuxe	Svetlana Pavlovna Dozenko
Premios
	(23 de marzo de 1965) Heroe da Unión Soviética../... 44+ ;
	Sinatura
Descrito pola fonte	Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Леонов Алексей Архипович); Astronomers: A Biographical Reference (en)

Aleksei Arkhipovich Leonov (ruso: Алексей Архипович Леонов), nado en Kemerovo (daquela pertencente á Unión Soviética) o 30 de maio de 1934, é un cosmonauta ruso que realizou a primeira camiñada espacial o 18 de marzo de 1965. Leonov foi un dos vinte pilotos da Forza Aérea Soviética seleccionado para formar parte do primeiro grupo de cosmonautas en 1960. Como todos os cosmonautas soviéticos, Leonov foi membro do Partido Comunista da Unión Soviética.

A súa camiñada espacial era para orixinalmente a misión Vostok 11, pero esta foi cancelada, e o acontecemento histórico ocorreu na Voskhod 2. Estivo fóra da nave durante 12 minutos e nove segundos o 18 de marzo de 1965, unido coa nave por unha correa de 5,35 metros. Ao final da camiñada espacial, o traxe espacial de Leonov inflouse no baleiro do espazo ata o punto en que non podía volver entrar na esclusa de aire. Tivo que abrir unha válvula para permitir que a presión do traxe descendese e ser capaz de volver dentro da cápsula. Leonov pasara un ano e medio en adestramento intensivo de ingravidez para a misión.

A partir de xaneiro de 2011, Leonov é o último supervivente dos cinco cosmonautas do programa Vosjod.

En 1968, Leonov foi seleccionado para ser comandante dun voo circunlunar da Soiuz. Con todo, como todos os voos de proba non tripulado deste proxecto fracasaron, e a misión Apollo 8 xa deu ese paso na carreira espacial dos Estados Unidos, o voo foi cancelado. Tamén foi seleccionado para ser o primeiro soviético na Lúa, a bordo da nave espacial LOK/N1. Este proxecto tamén foi cancelado. (Por certo, o deseño require unha camiñada espacial de risco entre os vehículos lunares, algo que contribuíu á súa selección). Leonov puido ser comandante da malograda misión Soiuz 11 en 1971 á Saliut 1, a primeira estación espacial tripulada, pero a súa tripulación foi substituída pola de reposto despois de que o cosmonauta Valeri Kubásov fose sospeitoso de contraer a tuberculose.

Leonov puido mandar a seguinte misión á Saliut 1, pero esta foi cancelada logo da morte dos membros da tripulación da Soiuz 11 e a estación espacial perdeuse. Os seguintes dous Saliuts (en realidade a estación militar Almaz) perdéronse no lanzamento. A partir da Saliut 4, Leonov fora cambiado a un proxecto máis prestixiosos.

A segunda viaxe ao espazo de Leonov foi igualmente significativo: Mandou á metade soviética da misión Apollo-Soiuz (Soiuz 19), a primeira misión espacial conxunta entre a Unión Soviética e os Estados Unidos.

De 1976 a 1982, Leonov foi o comandante do equipo de cosmonautas ("Xefe de Cosmonautas"), e director achego do Centro de Adestramento de Cosmonautas Iuri Gagarin, onde supervisou a formación da tripulacións. Tamén editou o xornal de cosmonautas Neptuno. Retirouse en 1991.

Leonov é un artista consumado que publicou libros que inclúen álbums das súas obras artísticas e as obras que fixo en colaboración co seu amigo Andréi Sokolov. Leonov levou lapiseiros de cores e papel ao espazo, onde esbozou a Terra e debuxou retratos dos astronautas do Apollo que viaxaron con el durante o proxecto Apollo-Soiuz. Arthur C. Clarke escribiu nas súas notas de 2010: Odisea 2 que, logo dun exame en 1968 de 2001: Unha odisea do espazo, Leonov sinaloulle que a aliñación da Lúa, a Terra e o Sol móstrase na apertura é esencialmente o mesmo que na pintura de 1967 de Leonov Preto da Lúa, aínda que o encadramento diagonal da pintura non se repetiu na película. Clarke tivo un bosquexo autografado desta pintura, que fixo Leonov logo da proxección, colgada na parede da súa oficina.

En 2001, foi un dos vicepresidentes da sede en Moscova do Alfa Bank e asesor do vicepresidente primeiro no Consello.

En 2004, Leonov e o exastronauta estadounidense David Scott comezaron a traballar nunha historia dobre da carreira espacial entre os Estados Unidos e a Unión Soviética. Baixo o título As dúas caras da Lúa: A nosa Historia da Carreira Espacial na Guerra Fría, que se publicou en 2006. Neil Armstrong e Tom Hanks escribiron a introdución ao libro.

Leonov foi tamén un colaborador do libro de 2007 en Ese mar silencioso de Colin Burgess e Francis French, que describe a súa vida e a súa carreira na exploración espacial.

Véxase tamén

Ligazóns externas