Alessandro Algardi
![]() | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 31 de xullo de 1595 ![]() Boloña ![]() |
Morte | 10 de xuño de 1654 ![]() Roma ![]() |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | Estados Pontificios ![]() |
Actividade | |
Lugar de traballo | Roma (1625–1654) Venecia Mantua Boloña ![]() |
Ocupación | escultor , arquitecto ![]() |
Movemento | Barroco ![]() |
Profesores | Ludovico Carracci ![]() |
Alumnos | Simon Guillain (pt) ![]() ![]() |
Lingua | Lingua italiana ![]() |
Mecenas | Inocencio X ![]() |
![]() |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/04/Alessandro_Algardi_Meeting_of_Leo_I_and_Attila_01.jpg/220px-Alessandro_Algardi_Meeting_of_Leo_I_and_Attila_01.jpg)
Alessandro Algardi, nado en Boloña o 27 de novembro de 1598 e finado en Roma o 10 de xuño de 1654, foi un escultor italiano.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Estudou na escola de Agostino Carracci, onde demostrou talento para a escultura. No ano 1608 entrou ao servizo do duque de Mantua. Despois dun curto período en Venecia, trasladouse a Roma en 1625, baixo o padroado do cardeal Lodovisi, para o que realiza restauracións de estatuas antigas. A morte do duque déixao nunha situación precaria.
En 1644 cambia a fortuna de Algardi, ao ser empregado por un sobriño do Papa para deseñar a Villa Doria Panfili. Realiza tamén o Momumento ao Papa León XI ou o altorrelevo A fuga de Atila, onde a influencia de Bernini é evidente.
En 1650 coñeceu a Diego Velázquez e trasladouse a España, onde fixo as figuras para a Fonte de Neptuno en Aranjuez e a tumba dos condes de Monterrei, en Salamanca.