Alexandría de Oxiana
| (fa) آیخانم (la) Eucratideia  | ||||
| ||||
| Tipo | xacemento arqueolóxico | |||
|---|---|---|---|---|
| Localización | ||||
| División administrativa | Takhar, Afganistán (pt)  | |||
| ||||
| Historia | ||||
| Cronoloxía | ||||
| cerco de Eucratidia | ||||
Alexandría de Oxiana ou Alexandría do Oxo foi unha cidade supostamente fundada por Alexandre Magno nas ribeiras do río Oxo (río Amu Daria), na súa confluencia co Kokcha, e ás portas da India. Foi un dos focos do helenismo en Oriente durante case dous séculos ata a súa aniquilación por invasores nómades contra o ano 145 a. C., data probable da morte do monarca grecobactriano Eucrátides I.
Correspóndese coa actual cidade de Ai-Khanoum ou Ay Khanum (literalmente “Dama Lúa” na lingua uzbeka), situada no nordeste de Afganistán na provincia de Kondoz, preto da fronteira de Tadjiikistán. A cidade foi escavada por arqueólogos franceses e rusos entre os anos 1964 e 1978. A escavación foi dirixida por Paul Bernard, quen suspendeu os traballos pola Guerra de Afganistán. Durante a contenda, o lugar arqueolóxico foi parte da fronte bélica, o cal produciu danos, ós cales se sumaron outros, de maior importancia, causados polos saqueos, que deixaron unicamente uns poucos restos do material orixinal.
