Ancylomenes pedersoni
| Ancylomenes pedersoni | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||||||
| Ancylomenes pedersoni (Chace, 1958) | |||||||||||||||||||
| Sinonimia [1] | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Ancylomenes pedersoni, tamén chamado Camarón Pedersoni, é unha especie de camarón aspirador.[2][3] Forma parte do xénero Ancylomenes e foi descrito en 1958 por Fenner A. Chace, Jr. como Periclimenes pedersoni.[1][4] Ancylomenes pedersoni atópase na costa do Caribe, asociado á anemone de mar, en profundidades de 1 a 15 metros. Pódense atopar nos arrecifes das Bermudas.
Descrición
[editar | editar a fonte]O camarón Pedersoni é un camarón pequeno e transparente con marcas azuis e violetas polo corpo e as súas antenas son brancas e longas. Dentro do seu territorio é pouco probable que se semelle con outras especies.[5][6]
Ecoloxía
[editar | editar a fonte]O camarón Pedersoni vive asociado a unha anemone mariña, Bartholomea annulata ou Condylactis gigantea, vivindo entre os tentáculos con impunidade. Antes de poder facelo precisa aclimatarse á anemone progresivamente, presionando o seu corpo e apéndices contra os tentáculos por períodos crecentes de tempo. Despois diso, é capaz de moverse entre os tentáculos sen ser picado, pero se é separado do seu hóspede por uns días, será necesario repetir o procedemento de inmunización. Ata 26 camaróns se atoparon asociados a unha anemone do mar, pero xeralmente hai só un ou dous. O camarón ofrece servizos de limpeza para os peixes. Os peixes visitan a estación de limpeza e permanecen inmóbiles mentres os seus parasitos externos son quitados e comidos polo camarón, que mesmo limpa dentro da boca. Os investigadores demostraron que os peixes recoñecen a anemone do mar Bartholomea annulata como un lugar no que os servizos dos camaróns son susceptibles de estar dispoñibles. Canto maior sexa a anemone, os peixes son máis propensos a visitala.[7]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 Charles Fransen & Sammy De Grave (2011). "Ancylomenes pedersoni (Chace, 1958)". World Register of Marine Species. Consultado o 1 de xuño de 2012.
- ↑ Becker, Justine; Grutter, Alexander (2004). "Cleaner shrimp do clean". Coral Reefs 23: 515–520. doi:10.1007/s00338-004-0429-3.
- ↑ Becker, Justine ; Curtis, Lynda; Grutter, Alexander (2005). "Cleaner shrimp use a rocking dance to advertise cleaning service to clients". Current Biology 15 (8): 760–764. PMID 15854910. doi:10.1016/j.cub.2005.02.067.
- ↑ Bunkley-Williams, Lucy; Williams, Ernest H. (1998). "Ability of Pederson cleaner shrimp to remove juveniles of the parasitic cymothoid isopod, Anilocra haemuli, from the host" (PDF). Crustaceana 71 (8): 862–869. doi:10.1163/156854098X00888. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 16 de abril de 2016. Consultado o 07 de outubro de 2012.
- ↑ Colin, Patrick L. (1978). Marine Invertebrates and Plants of the Living Reef. T.F.H. Publications. pp. 334-335. ISBN 0-86622-875-6.
- ↑ "Pederson cleaning shrimp (Periclimenes pedersoni)". Marine Species Identification Portal. Arquivado dende o orixinal o 14 de xullo de 2014. Consultado o 2012-07-18.
- ↑ Huebner, L. K.; Chadwick, N. E. (2012). "Reef fishes use sea anemones as visual cues for cleaning interactions with shrimp". Journal of Experimental Marine Biology and Ecology. 416‑417: 237‑242. doi:10.1016/j.jembe.2012.01.004.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Calado, R., L. Narciso, S. Morais, A. Rhyne & J. Lin (2003). "A rearing system for the culture of ornamental decapod crustacean larvae". Aquaculture 218: 329–339.
- Chace, F. (1972). "The shrimps of the Smithsonian-Bredin Caribbean Expeditions with a summary of the West Indian shallow water species (Crustacea: Decapoda: Natantia)". Smithsonian Contribution to Zoology 98: 29–39.
- Crawford, James (1992). "Acclimation of the shrimp Periclimenes anthophilus to the giant sea anemone Condylactis gigantea". Bulletin of Marine Science 50: 331–341.
- Daphne Fautin, Chau-Chih Guo and Jiang-Shiou Hwang (1995). "Costs and benefits of the symbiosis between the anemone shrimp Periclimenes brevicarpalis and its host Entacmaea quadricolor". Marine Ecology Progress Series 129: 77–84.
- Levine Daniel and Blanchard Orland (1980). "Acclimation of two shrimps of the genus Periclimenes to sea anemones". Bulletin of Marine Science 30: 460–466.
- Lin J. And Zhang D. (2004). "Reproduction in a simultaneous hermaphroditic shrimp, Lysmata wurdemanni: any two will do?". Marine Biology 139: 1155–1158.
- Middleditch B., Missler S., Hines H., McVey J, Brown A, Ward D, and Lawrence A. (1980). "Metabolic profiles of penaied shrimp: dietary lipids and ovarian maturation". Journal of Chromatography 195: 359–368.
- Nizinski Martha (1989). "Ecological distribution, demography and behavioral observations on Periclimenes anthophilus, and atypical symbiotic cleaner shrimp". Bulletin of Marine Science 45: 174–188.
- Poulin, Robert and Grutter, Alexander (1996). "Cleaning symbioses: proximate and adaptive explanations". BioScience 46: 512–517.
- Rhode, K. (2002). "Ecology and biogeography of marine parasites". Advance Marine Biology 43: 2–86.
- Sargent, Craig and Wagenbach, Gary (1975). "Cleaning Behavior of the shrimp, Periclimenes anthophilus Holthuis and Eibl-Eibesfeldt (Crustacea: Decapoda: Natantia)". Bulletin of Marine Science 25: 466–472.
- Spotte, Stephen (1995). "Supply of regenerated nitrogen to sea anemones by their symbiotic shrimp". Journal of Experimental Marine Biology and Ecology 198: 27–36.
- Sterrer Wolfgang (1986). Marine Fauna and Flora of Bermuda 1. John Wiley & Sons, NY. pp. 545–548.
