Andrei Kurkov

Andrei Kurkov
	; (2024)
Nome orixinal	(ru) Андрей Юрьевич Курков
Biografía
Nacemento	23 de abril de 1961 (63 anos); Budogoshch, Rusia (en)
Educación	Kyiv National Linguistic University (en)
Actividade
Campo de traballo	Escrita creativa e profesional, Prosa, literatura de non ficción, Literatura infantil e Guión
Lugar de traballo	Kíiv ; Londres
Ocupación	escritor, tradutor, guionista de cinema, editor colaborador, guionista, xornalista, profesor universitario
Membro de	National Writers' Union of Ukraine (en) ; National Union of Cinematographers of Ukraine (en)
Xénero artístico	Prosa
Obra
	Obras destacables (1996) Death and the Penguin (en) ; (2010) The Gardener from Ochakov (en) ;
Premios
	(2022) Geschwister-Scholl-Preis (en) ; (8 de abril de 2014) Cabaleiro da Lexión de Honra ;
Descrito pola fonte	Obálky knih,

Andrei Iurievich Kurkov (en ruso Андре́й Ю́рьевич Курко́в), nado en San Petersburgo (Rusia) o 23 de abril de 1961, é un escritor ucraíno en lingua rusa. Até o momento^[cando?] publicou 13 novelas e cinco obras de literatura infantil, amais de artigos en diversas publicacións. A súa obra está enmarcada na realidade postsoviética, e inclúe elementos como o humor negro e o surrealismo. Foi traducido a 25 linguas, pero aínda non ao galego.

Traxectoria

Kurkov era fillo dun piloto de probas e dunha médico. Comezou a escribir con sete anos, trala morte de dúas das súas tres mascotas, cun poema sobre a soidade do hámster que quedara vivo. Tamén fixo poemas sobre Lenin, influenciado pola educación soviética vixente no seu momento.

Dado que tiña experiencia como tradutor do xaponés, ao iniciar o servizo militar foi adscrito á KGB, se ben logrou ser cambiado á policía militar, o que le permitiu máis liberdade nese período. Nesa etapa, que pasou como vixilante de prisións en Odesa, foi cando escribiu as súas obras para a rapazada.

A súa primeira novela foi publicada xusto dúas semanas antes da caída da Unión Soviética. Nesa tumultuosa situación social e política iniciouse no mundo da autoedición e distribución, pedindo cartos ás súas amizades para crear unha editorial independente. Organizou a distribución por toda Ucraína, e tamén distribuíu exemplares polas tendas das rúas comerciais.

Ao igual que outros escritores de éxito, custoulle atopar o seu primeiro contrato editorial, atopándose con que rexeitaron a súa obra máis de 500 veces, nunha época en que tiña oito novelas case finalizadas.