Antonio Ramírez de Haro

Antonio Ramírez de Haro

Biografía
Nacemento	século XV Villaescusa de Haro (Coroa de Castela)
Morte	16 de setembro de 1549 Burgos, España
Lugar de sepultura	Hospital del Rey (en)
Roman Catholic Bishop of Segovia (en)
6 de agosto de 1543 – ← Diego Ribera de Toledo (pt) – Gaspar de Zúñiga y Avellaneda (pt)  → Diocese: Diocese de Segóvia (pt)
Roman Catholic Bishop of Calahorra and La Calzada (en)
27 de xuño de 1541 – ← Alonso de Castilla Zúniga (en) – Juan Yañez (en)  → Diocese: Diocese of Calahorra y La Calzada (en)
Bispo de Cidade Rodrigo
18 de agosto de 1539 – ← Pedro Pacheco de Villena (pt) – Francisco de Navarra y Hualde (pt)  → Diocese: Diocese de Ciudad Rodrigo (pt)
Bispo de Ourense
11 de xullo de 1537 – ← Rodrigo Mendoza Manrique (en) – Fernando Niño → Diocese: diocese de Ourense
Datos persoais
Relixión	Igrexa católica
Educación	Universidade de Salamanca
Actividade
Ocupación	bispo católico (1537–), sacerdote católico
Consagración	Francesco Mendoza
Familia
Parentes	Diego Ramírez de Fuenleal

Antonio Ramírez de Haro, nado a finais do século XV en Villaescusa de Haro e finado o 16 de setembro de 1549 en Burgos, foi un nobre e bispo castelán que pertenceu ao Consello Real de Carlos I de España. Foi capelán maior da Infanta Leonor de Austria, que despois sería raíña de Portugal e Francia. Tamén ostentou dignidades eclesiásticas de importancia, dirixindo entre outras a diocese de Ourense entre os anos 1537 e 1539.

Traxectoria

Estudou na Universidade de Salamanca integrado no Colexio Maior de Cuenca, fundado polo seu tío Diego Ramírez de Fuenleal bispo de Astorga, Cuenca e Málaga. Pronto alcanzou os cargos de arcediago de Huete, abade de Santa María de Arbas e capelán maior de Leonor de Austria, por aquel entón infanta de Castela.

O rei Carlos I de España nomeouno inquisidor e comisario apostólico na cidade e Reino de Valencia e no Principado de Cataluña para vixiar a reconversión dos mouriscos. Satisfeito pola súa labor o rei nomeouno Bispo da diocese de Ourense, posto que ostentou ata 1539, cando pasou á de Ciudad Rodrigo, e posteriormente ás de Calahorra e Segovia, posto no que exerceu ata a súa morte en 1549.