Armando Salas

Armando Salas

Biografía
Nacemento	30 de xaneiro de 1946 Ortigueira, España
Morte	30 de xuño de 2019 (73 anos) Ferrol, España
Actividade
Ocupación	artista de banda deseñada

Armando Francisco Salas Martínez, nado en Ortigueira o 30 de xaneiro de 1946 e finado en Ferrol o 30 de xuño de 2019, foi un debuxante e ilustrador galego.

Traxectoria

Desde a súa infancia, Armando Salas amosou afección polo debuxo e a banda deseñada, cunha especial preferencia polas tiras cómicas e as viñetas de humor. Axiña empezou a enviar os seus debuxos a revistas e xornais, mentres tomaba algunha clase de debuxo, aínda que pode considerarse un absoluto autodidacta. Aos 19 anos comezou a traballar nun banco, cuxa especial xornada laboral lle permitiu dedicar as tardes ao debuxo, a súa verdadeira paixón.

As contribucións de Salas ao medio son moitas e variadas: foi un dos primeiros, se non o primeiro, en introducir o erotismo nas publicacións españolas cos seus debuxos de mulleres semi espidas, un erotismo mesturado con ironía e sarcasmo, e isto durante os máis escuros anos da ditadura do xeneral Francisco Franco. En 1967 comezou a debuxar profesionalmente para o semanario Diez Minutos, e tamén para Comics Camp, Comics In, un fanzine dedicado ao estudo da arte secuencial. Para este fanzine creou a Saturday, unha irónica versión de Sunday, un popular personaxe do cómic creado por Víctor de la Fuente. Pouco despois contribuíu con cómics para o diario Pueblo, e tamén pasou ao equipo do diario El Correo Gallego e da revista Doblón en 1970. Nese mesmo ano principiou a súa colaboración no semanario Todo Televisión, creando unha serie, Don Teleneco, na que satirizaba aos couch potatoes antes de que este termo fora inventado. En 1972 comezou a súa colaboración no xornal Ferrol Diario e un ano despois debuxou viñetas de humor para El Heraldo Español, o xornal máis importante de Aragón.

Para a revista El Globo (Buru Lan) ideou a súa serie máis famosa, El Edén, rebautizada como Adán cando foi publicada en libros. Esta serie é unha versión satírica de Adán e Eva na que ela, unha loira con aspecto de Marilyn Monroe, aparecía en biquini. Sensual, provocativa e sexi, ninguén se explica como esta serie puido sobrevivir á censura. Quizais debeuse a que foi publicada nos xornais de Medios de Comunicación Social del Estado (antes Prensa del Movimiento) e a censura da ditadura franquista estaba máis preocupada por controlar os demais medios de comunicación que por vixiar a súa propia casa. Mentres traballaba en varios medios, creou tamén novas series: Don Nuño Matamoros e Flip. Outra exitosa serie naceu en 1981, Merlina, sobre unha bruxa e mais o seu fillo parvo nunha clara homenaxe ás historias de espada e bruxería, un xénero especialmente querido por Salas desde que leu –e confesa que aprendeu moito– as tiras cómicas de Wizard of Id, de Brant Parker.

Este artista, cuxo traballo reflicte o seu amor polos mellores artistas americanos e españois, publica tiras diarias en Diario de Ferrol, El Correo Gallego, El Ideal Gallego, Diario de Arousa e Diario de Bergantiños. O seu personaxe Flip leva máis de 25 anos publicándose mensualmente na revista Aguiluchos.

En maio de 2005, Armando Salas recibiu o premio internacional Curuxa de Honra, outorgada polo Museo do Humor de Fene para recoñecer a traxectoria vital dun artista a prol do debuxo de humor.

En xaneiro de 2007, a ONG Reporteiros sen Fronteiras elixe un dos seus debuxos para editar un póster e distribuílo por todo o mundo. Este traballo, un debuxo demoledor denunciando o asasinato da xornalista rusa Anna Politkovskaya, presidiu a homenaxe internacional celebrada na súa memoria en Notre Dame de París, que contou coa presenza do cineasta Romain Goupil, o filósofo Bernard-Henri Lévy, o escritor André Glucksmann, o alcalde do primeiro distrito de París, señor Legaret, o fundador e secretario xeral internacional de Reporteiros sen Fronteiras, Robert Menard, e o propio Salas.

O nome de Armando Salas aparece noutras cinco obras enciclopédicas: The World Encyclopedia of Cartoons, Atlas Español de la cultura popular, Lambiek Comiclopedia, Diccionario de uso de la historieta de España e na Enciclopedia Galega Universal. A súa obra está presente en catro museos: o Museo do Humor de Fene, o Ticonderoga Cartoon Museum (EUA), o Cartoon Art Museum (EUA) e o museo House of Humor and Satire de Gabrovo (Bulgaria).

É un devoto admirador dos artistas da Idade de Ouro Americana do Cómic, especialmente de Frank Robbins.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• "RSF rinde homenaje a Anna Politkovskaya", artigo en El Mundo (en castelán).
• El Humor de Salas en Canal Coruña (en castelán)
• [1] (en inglés)