Saltar ao contido

Baranavičy

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía políticaBaranavičy
Баранавічы (be) Editar o valor en Wikidata
Fotomontaxe
Imaxe

Localización
Mapa
 53°07′N 25°59′L / 53.12, 25.98
EstadoBelarús
Regiões da Bielorrússia (pt) TraducirRexión de Bierascie Editar o valor en Wikidata
Capital de
Baranavichy District (en) Traducir (1954–) Editar o valor en Wikidata
Poboación
Poboación171.361 (2024) Editar o valor en Wikidata (3.194,65 hab./km²)
Xeografía
Superficie53.640.000 m² Editar o valor en Wikidata
Altitude193 m Editar o valor en Wikidata
Comparte fronteira con
Creación1627 Editar o valor en Wikidata
Organización política
• Xefe do gobernoJury Hramakoŭski (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Identificador descritivo
Código postal225320, 225401, 225402, 225404, 225406–225411, 225413 e 225415–225417 Editar o valor en Wikidata
Fuso horario
Prefixo telefónico163 Editar o valor en Wikidata
Outro
Irmandado con
Mytishchi (2000–)
Biała Podlaska (pt) Traducir (2001–)
Kaliningrado (2007–)
Magadan (2018–) Editar o valor en Wikidata

Páxina webbaranovichi.by Editar o valor en Wikidata

Baranavičy (en belaruso: Баранавiчы; en ruso: Барановичи, "Baranovichi"; en polaco: Baranowicze) é unha cidade da rexión de Brest no oeste de Belarús. En 1995 tiña 173 000 habitantes.

A primeira mención á cidade data de 1706 como propiedade privada da familia polaca Rozwadowski. No século XVIII como resultado da partición de Polonia pasa a Rusia. En 1870s Baranavičy aumenta a súa importancia ao se converter nunha importante empalme ferroviario. En 1883 chega aos 2 000 habitantes e en 1897 aos 4 600 (o 50% xudeus).

Os polacos conquistan a cidade durante a guerra polaco-soviética e en 1919 recibe dereitos de cidade. En 1921 tiña 11 000 habitantes (67% xudeus) e en 1939 chega aos 30 000 habitantes. Logo da Guerra Defensiva Polaca de 1939 a cidade foi ocupada pola Unión Soviética ata o 25 de xuño de 1941 en que a Wehrmacht conquistou a cidade, en agosto os creouse un gueto para os 12 000 xudeus da cidade, onde viviron en condicións lamentables ata o 14 de decembro de 1942, cando foron enviados a varios campos de concentración, só 250 sobreviviron.