Barbara Askins
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1939 (84/85 anos) Belfast, Reino Unido |
| Residencia | Huntsville (pt)  |
| Educación | University of Alabama in Huntsville (pt) - graduado en ciencias, Mestrado en ciencias |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Química |
| Ocupación | química, inventora |
| Empregador | Marshall Space Flight Center |
| Membro de | |
Barbara S. Askins, (apelido de nacemento Scott), nada en Belfast (Tennessee) en 1939, é unha química estadounidense.[1] É coñecida por inventar un método para mellorar negativos fotográficos subexpuestos. Este método foi utilizado pola NASA e a industria médica, e valeulle o título de National Inventor of the Year en 1978.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Barbara Askins foi mestra, pero regresou aos estudos para desenvolver unha carreira científica logo de ter un fillo e unha filla. Obtivo un título de Bachelor of Science e unha Mestría na Universidade de Alabama en Huntsville.[2]
Carreira como investigadora
[editar | editar a fonte]Askins é unha química que traballou para o Centro Marshall de voos espaciais da NASA, e é coñecida por inventar un proceso no que "imaxes nunha emulsión fotográfica revelada poden facerse significativamente máis intensas sometendo a imaxe a radioactividade e expondo unha segunda emulsión a esta radiación[3]." A impresión resultante, coñecida como autoradiofotografía, reproduce a imaxe cun incremento significativo en densidade e contraste. O seu innovador método mellora emulsións subexpostas e incrementa os límites da detección fotográfica. En resumo, fai visible o invisible en fotografías que doutra maneira serían inútiles. Isto é moi útil para numerosas aplicacións, incluíndo a interpretación de información en imaxes subexpostas do espazo exterior, como as que tentan resaltar a xeoloxía de corpos celestes no noso sistema solar.[2]
O invento de Askins tamén implicou avances significativos no campo da tecnoloxía médica. En particular, o método de Askins promoveu melloras no revelado de imaxes obtidas por raios X. Imaxes médicas que estaban un 96% subexpostas tornáronse lexibles, isto significou que os doutores puideron baixar dramaticamente o nivel de exposición a raios X ao que sometían aos seus pacientes.[1] Este proceso tamén foi utilizado máis tarde na restauración de fotografías antigas.[4] Askins patentou o seu invento en (Número de patente nos Estados Unidos 4,101,780), e a NASA empregouno cumpridamente en investigación e desenvolvemento.[5][2]
Premios e recoñecementos
[editar | editar a fonte]En 1978, a Asociación para o Avance dos Inventos e Innovacións nomeou a Askins a Inventora Nacional do Ano.[4] Foi a primeira muller en obter esta distinción de forma individual.[2]
Askins é membro da American Chemical Society, de Sigma Xi, da Asociación Estadounidense para o Avance da Ciencia e da World Future Society.[1]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Stanley, Autumn (1993). Mothers and daughters of invention: notes for a revised history of technology (en inglés). New Brunswick, N.J.: Rutgers University Press. pp. 574–575. ISBN 0813521971.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 "Barbara Askins: Inventor of a New Film Developing Method" (en inglés).
- ↑ Barbara S. Askins, Barbara S. (1 de novembro de 1976). "Photographic image intensification by autoradiography" (en inglés) 15 (11): 2860–2865. doi:10.1364/ao.15.002860.
- ↑ 4,0 4,1 "Great Images in NASA - Barbara Askins, Chemist" (en inglés). NASA. Arquivado dende o orixinal o 23 de outubro de 2011. Consultado o 17 de abril de 2021.
- ↑ "Patent US4101780 Treating silver with a radioactive sulfur compound such as thiourea or derivatives" (en inglés).
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Uve, Sandra (2018). Supermujeres, superinventoras: Ideas brillantes que transformaron nuestra vida. Madrid: Planeta S.A. ISBN 978-84-16890-97-2.
