Cèlia Sànchez-Mústich
 | Este artigo contén varias ligazóns externas e/ou bibliografía ao fin da páxina, mais poucas ou ningunha referencia no corpo do texto. Por favor, mellora o artigo introducindo notas ao pé, citando as fontes. Podes ver exemplos de como se fai nestes artigos. |
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 9 de decembro de 1954 (70 anos) Barcelona, España |
| Actividade | |
| Ocupación | poetisa, escritora |
| Premios | |
| |
   | |
Celia Sánchez-Mústich, nada en Barcelona o 9 de decembro de 1954 é unha poeta e escritora en catalán. Vive en Sitges desde o 2001.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Estudou música (piano, guitarra, harmonía e ritmo) en Arts del ritme e no Conservatorio do Liceu de Barcelona. O seu traballo inclúe varios títulos de poesía, novelas, contos e non-ficción narrativa, sete dos cales recibiron premios como o Mercè Rodoreda de narrativa, o Miquel de Palol, o Serra d'Or e o Premi Octubre de poesía . Algúns dos seus poemas foron traducidos para o galego, éuscaro, español, francés, occitano, italiano e inglés, e forman parte de varias antoloxías, tanto en forma de libro (Parlano le donne, poetesse catalane di XXI secolo, 48 poètesses catalans pour le siècle XXI, Le Traductière ou Paraula encesa, de Jordi Julià e Pere Ballart, entre outros) como audiovisual (arquivo audiovisual de poetas da ACEC etc).
Cèlia Sànchez-Mústich realizou lecturas dos seus poemas en varios lugares nos Países Cataláns, a miúdo en colaboración con outros poetas e músicos. Unha curtametraxe dirixida por Jordi Bueno (lanzada en 2012) foi baseada nunha das súas historias, Radio Taxi. É tamén unha difusora cultural que promoveu varios proxectos como os encontros poéticos-musicais en Laila, no Raval de Barcelona, por cinco anos, e no singular Festival de Poesía a Sitges, que dirixiu xunto co poeta e bioquímico Joan Duran i Ferrer desde 2007.
Xunto con Peter Gimferrer, Maria-Merce Marçal e Jaume Pont formaba parte do cuarteto de poetas da antoloxía dedicada ao estudo da literatura catalá ao número 1007 (maio de 2013) da revista literaria francesa Europe. A partir deste feito, empezou a recibir manifestacións de interese do mundo da poesía francófona como por parte de Editions du Noroît (Quebec) e Myriam Solal (París) para traducir o seu poemario On no sabem á versión francesa, e a invitación para participar no festival Voix de la Méditerranée 2014 en Lodeve. No outono de 2013, Editions du Noroît e Myriam Solal finalmente chegaron a un acordo para co-editar On no sabem baixo co título de Cet Espace entre nous con tradución do poeta e tradutor François-Michel Durazzo. A presentación tivo lugar o 5 de xuño de 2014, no palacio Maison de l'Amérique Latine, en París.
Obra
[editar | editar a fonte]Poesía
[editar | editar a fonte]- La cendra i el miracle. Barcelona: Columna, 1989
- El lleu respir. Barcelona: Columna, 1991
- Temperatura humana. Barcelona: Columna, 1994
- Taques. Barcelona: Edicions 62, 1997
- Llum de claraboia. Lleida: Pagès, 2004
- A la taula del mig. Palma de Mallorca: Moll, 2009
- On no sabem. Valencia: Tresiquatre, 2010
- A l'hotel, a deshora. Xirona: Curbet Edicions, 2014
- La gota negra. Lleida: Pagès, 2018
Novela
[editar | editar a fonte]- Les cambres del desig. Barcelona: Columna, 1999
- Tercer acte d'amor. Barcelona: Proa, 2002
Narrativa
[editar | editar a fonte]- Diagnòstic: lluna nova. Barcelona: ICD, 1993
- Pati de butaques. Barcelona: Columna, 1996
- El tacte de l'ametlla. Barcelona: Proa, 2000
- Peret, l'ànima d'un poble. Barcelona: Edicions 62, 2005
- Il·lusionistes del futbol. Valls: Cossetània, 2007
- No. I sí. Lleida: Pagès, 2009
- Ara et diré què em passa amb les dones i tretze contes més. Barcelona: Editorial Moll, 2013.
- Els vells, aquella nosa[1]. Barcelona: Comanegra, 2020.
Obras traducidas
[editar | editar a fonte]- Peret, el alma d'un pueblo, ao español, Península, 2005.
- Le Jour J, antoloxía en francés, Nouvelles de Catalogne. Magellan & Cie,
- Cet espace entre nous (versión en francès de On no sabem). Myriam Solal (París), en coedición con Editions du Noroît (Quebec), 2014.
Premios
[editar | editar a fonte]- Rosa Leveroni (1990): El lleu respir
- Don-na (1992): Diagnòstic: lluna nova
- Miquel de Palol (1996): Taques
- Mercè Rodoreda da Nit de Santa Llúcia- (1999): El tacte de l'ametlla
- 7LLETRES (2008): NO. I SÍ
- Premi Crítica Serra d'Or de poesia (2010): A la taula del mig
- Ploma d'Or de l'Ajuntament de Sitges (2010)
- Vicent Andrés Estellés dels Premis Octubre, (2010): On no sabem
Notas
[editar | editar a fonte]Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- website oficial de ACEC de Cèlia Sànchez-Mústich
- Cet espace entre nous, Cèlia Sànchez-Mústich. Maison de l’Amérique Latine, Paris
- Crítica de Ara et diré que em passa amb les dones i tretze contes més Revista Núvol
- Quelques poèmes en français de "Cèlia Sànchez-Mústich" Festival Voix de la Mediterranée a Lodève
- "Celia Sànchez-Mústich" article al blog de Florenci Salesas sobre l'antologació a la revista Europe Revue Europe
- "Cèlia Sànchez-Mústich" canal Youtube con diversos vídeos, entrevistas, presentaciones de libros, clips Youtube
- Clip de la televisión Cet espace entre nous, de "Cèlia Sànchez-Mústich" Maricel TV
- "Cèlia Sànchez-Mústich" Gran Enciclopèdia Catalana
