Carlota de México

Carlota de México
	;
Biografía
Nacemento	7 de xuño de 1840 ; Laeken, Bélxica (pt)
Morte	19 de xaneiro de 1927 (86 anos); Bruxelas-Capital, Bélxica
Causa da morte	pneumonía
Lugar de sepultura	Cripta Real (Bélgica) (pt)
Relixión	Igrexa católica
Outro
Título	Emperatriz (1864–1927); Arquiduquesa (pt) (1857–1927); Princesa da Bélgica (pt) (1840–1927); Raíña consorte
Familia	Casa de Bélxica
Cónxuxe	Maximiliano I de México (1857–valor descoñecido)
Pais	Leopoldo I de Bélxica e Luísa Maria d'Orleães
Irmáns	Luís Filipe, Príncipe Herdeiro da Bélgica; Leopoldo II de Bélxica; Filipe, conde de Flandres; Georg von Eppinghoven; Arthur von Eppinghoven; stillborn son von Sachsen-Coburg und Gotha
	Sinatura
Descrito pola fonte	Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron; Obálky knih, ; Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich (en) , (vol:7, p.43)

Carlota de México, nada como Carlota de Bélxica e co nome completo de María Carlota Amelia Augustina Vitoria Clementina Leopoldina de Saxonia-Coburgo e Gotha, foi emperatriz de México durante o Segundo imperio mexicano de Maximiliano I de México.

Única filla de Leopoldo I, rei dos belgas, naceu no palacio de Laeken, en Bruxelas, o 7 de xullo de 1840. O 27 de xullo de 1857 casa co arquiduque Maximiliano de Austria, irmán de Francisco Xosé I de Austria e gobernador pola época da Lombardía e Venecia.

Trala incursión de Napoleón III en México, e coa intención de converte-lo país américano en satélite de Francia, Maximiliano aceptou a oferta francesa de coroarse emperador de México, e polo tanto Carlota emperatriz (1864).

O estado mental de Carlota comezou a declinar co esmorecemento do propio imperio acabado de nacer. Volveu a Europa e foi internada no castelo de Miramar en Trieste (Italia), e logo en Meise (Bélxica), onde morreu o 19 de xaneiro de 1927.