Centro histórico de Évora

Centro histórico de Évora
Tipo	barrio; casco vello; patrimonio cultural; conxunto urbano
Localización
División administrativa	Évora (São Mamede, Sé, São Pedro e Santo Antão), Portugal (pt)
Localización	Santo Antão (pt)
	38°34′23″N 7°54′28″O / 38.5731, -7.9078
Características
Patrimonio da Humanidade
Tipo	Patrimonio cultural → Europa-América do Norte
Data	1986 (10ª Sesión), Criterios de Patrimonio da Humanidade: (ii) e (iv)
Identificador	361
Monumento nacional de Portugal
Identificador	11871259

O centro histórico de Évora é un espazo urbano intramuros que ten raíces que se remontan á época do Imperio Romano. A cidade aínda conserva, en gran parte da súa área central, vestixios de diversas civilizacións e culturas: celtas, romanos, árabes, xudeus e cristiáns influíron na cultura da cidade. Alcanzou a súa época dourada no século XV, cando se converteu na residencia dos reis de Portugal. A calidade arquitectónica e artística do casarío branco ou decorado con azulexos e varandas de ferro forxado, datadas nos séculos XVI a XVIII, é única. Os monumentos da cidade tiveron tamén unha profunda influencia na arquitectura portuguesa no Brasil.

O centro histórico de Évora, formado por rúas estreitas e prazas, ten unha extensión de 107 hectáreas e está claramente delimitado polas murallas medievais, cunha lonxitude de máis de 3 km.

No lado sur da antiga muralla atópase a Praza do Giraldo, da cal parten as principais rúas en forma radial.

En 1986, o centro histórico de Évora foi declarado Patrimonio da Humanidade pola Unesco.^[1]^[2]^[3]