Charles Greeley Abbot

Charles Greeley Abbot
	;
Biografía
Nacemento	31 de maio de 1872 ; Wilton, Estados Unidos de América (en)
Morte	17 de decembro de 1973 (101 anos); Riverdale Park, Estados Unidos de América (pt)
Lugar de sepultura	Fort Lincoln Cemetery (en)
5º Secretary of the Smithsonian (en)
	1928 – 1944
Datos persoais
Residencia	Washington, D.C.
Educación	Instituto de Tecnoloxía de Massachusetts - graduado en ciencias, Mestrado en ciencias ; Phillips Academy
Actividade
Campo de traballo	Astrofísica
Ocupación	astrónomo, astrofísico
Empregador	Instituto Smithsoniano
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (Membro da Academia Nacional de Ciencias dos Estados Unidos) (1915–); Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos
Obra
	Obras destacables (1930) Man from the farthest past (en) ; (1932) Great inventions (en) ;
Arquivos en	Smithsonian Institution Archives (en) ;
Familia
Cónxuxe	Lillian Elvira Moore Abbot ; Virginia Andes
Premios
	(1970) Joseph Henry Medal (en) ; (1915) Prêmio Rumford (pt) ; (1910) Medalha Henry Draper (pt) ; Premio Charles Stark Draper ;
Descrito pola fonte	Nordisk familjebok; Who Was Who Among North American Authors, 1921-1939 (1976 ed.) (en) , (p.1); Obálky knih,

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Abbot.

Charles Greeley Abbot, nado o 31 de maio de 1872 e finado o 17 de decembro de 1973, foi un astrofísico e astrónomo estadounidense, secretario da Smithsonian Institution entre 1928 e 1944.

Traxectoria

Abbot naceu en Wilton, Nova Hampshire gradouse na Phillips Academy en 1891 e no Instituto de Tecnoloxía de Massachusetts en 1894, en física química. Samuel Pierpont Langley procuraba un axudante para o Smithsonian Astrophysical Observatory (SAO) e escolleu a Abbot en 1895 pola súa experiencia en traballo de laboratorio malia a súa inexperiencia en astronomía.

Langley especializouse en experimentos aeronáuticos, mentres Abbot actuaba de feito como o director do observatorio desde 1896. Á morte de Langley en 1906 Abbot converteuse no director. Abbot desenvolveu unha técnica para obter un valor máis axeitado para a constante solar, establecéndoa en 1.93 cal/cm²/min (1353 w/m². é o valor actual). Abbot deseñou e construíu aparellos para medir a radiación solar, como un bolómetro que serviu para medir o interior da coroa solar no eclipse de 1900 en Wadesboro, Carolina do Norte.

Estudos

Abbot, como Langley, pensaba que a radiación solar era variable e que esa variabilidade podía alterar o tempo. Investigou na procura desas variacións, agardando que se puideran utilizar nas predicións meteorolóxicas e mesmo pensou que as detectara, dunha orde do 3 ó 10%. Non obstante as investigacións modernas indican que non existe esa variabilidade, agás pequenas variacións debidas ás manchas e erupcións solares. Abbot completou o mapa do espectro infravermello solar, tamén estudou a natureza da transmisión atmosférica e da absorción.

Un cráter da Lúa leva o seu nome.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Biografía na National Academy of Sciences (en inglés)
QJRAS 18 (1977) 136 (en inglés)