Choe Ryong-hae
.jpg) (2019)  | |
| Nome orixinal | (ko) 최룡해 |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 15 de xaneiro de 1950 (74 anos) Sinchon County, Corea do Norte (pt)  |
| Presidente do Presidium da Asemblea Popular Suprema | |
| 11 de abril de 2019 – ← Kim Yong-nam (pt) | |
| Member of the Presidium of the Politburo of the Workers' Party of Korea (en) | |
| First Vice Chairman of the State Affairs Commission (en) | |
| 1º Member of funeral committee of Hwang Sun-hui (en) | |
| | |
| Datos persoais | |
| Residencia | Pyongyang |
| Educación | Universidade Kim Il-sung (pt) |
| Actividade | |
| Ocupación | político |
| Partido político | Partido dos Traballadores de Corea |
| Carreira militar | |
| Rango militar | Chasu (pt) |
| Familia | |
| Pai | Choe Hyon |
| Premios | |
Choe Ryong-hae (en coreano: 최룡해), nado o 15 de xaneiro de 1950, é un político e militar norcoreano, que é dende 2019 o Presidente do Presidium da Asemblea Popular Suprema, considerado o xefe de Estado de Corea do Norte.
É tamén o primeiro vicepresidente da Comisión de Asuntos Estatais,[1] membro do Presidium do Politburó e vicepresidente do Partido dos Traballadores de Corea. Tamén actuou como o segundo comandante militar de Kim Jong-un.[2]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Choe Ryong-hae naceu no condado de Sinchon, na provincia de Hwanghae Sur, o 15 de xaneiro de 1950 como fillo de Choe Hyon, que foi ministro de defensa de Corea do Norte de 1968 a 1976. Ingresou no Exército Popular de Corea en 1967 e graduouse na Universidade Kim Il-sung como experto político e económico.[3]
Na década de 1980, foi un dos principais membros da Liga da Xuventude Socialista Obreira, sendo o seu vicepresidente dende 1981 e presidente desde 1986, e, cando foi reformada na Liga da Xuventude Socialista de Kim Il-sung en 1996, foi nomeado primeiro secretario. En 1986, tamén foi elixido deputado da Asemblea Popular Suprema, membro do Presidium da Asemblea Popular Suprema e membro pleno do Comité Central do Partido dos Traballadores de Corea (PTC). Na década de 1990, tamén liderou a Asociación de Fútbol da RPDC e a Asociación de Xuventude Coreana de Taekwando. Foi galardoado co título de Heroe da RPDC en 1993.[4] Foi substituído como primeiro secretario da Liga da Xuventude por Ri Il-hwan na 14ª sesión plenaria do Comité Central da liga (en xaneiro de 1998), oficialmente "debido á súa enfermidade". Isto foi en realidade porque as auditorías rutineiras do partido descubriron que vendía ferralla a compradores estranxeiros sen permiso oficial. Fronte á execución, Kim Kyong-hui, irmá do entón líder Kim Jong-il, interveu para salvar a súa vida.[5][6]
Despois de enfrontarse á re-educación a través do traballo, Choe foi subdirector do Departamento de Asuntos Xerais do Comité Central do PTC, logo secretario xefe do Comité do Partido da Provincia de Hwanghae entre 2006 e 2010. En setembro de 2010, durante a 3ª Conferencia do Partido dos Traballadores de Corea , foi ascendido a xeneral do exército, así como a membro da Secretaría do PTC e da Comisión Militar Central e membro do Politburo. Tamén foi nomeado secretario de asuntos militares.
Choe non recibiu atención pública ata a morte do secretario xeral Kim Jong-il en decembro de 2011. Choe foi visto como un activo fundamental para asegurar o liderado de Kim Jong-un. En abril de 2012, recibiu importantes promocións a vice-mariscal, membro do Presidiium do Politburo do Comité Central do PTC, vicepresidente da Comisión Militar Central, director da Mesa Política Xeral do exército e membro da Comisión de Defensa Nacional, en gran parte ocupar o posto deixado tras a morte de Jo Myong-rok e como axente de enerxía para Kim Jong-un.[7]
Choe Ryong-hae é considerado un protexido de Jang Song-taek, e é visto como parte dun plan de Kim Jong-un para restaurar o control do Partido sobre os militares despois de que fose anulada por Kim Jong-il, especialmente despois da dimisión do vice-mariscal Ri Yong-ho.[8] De feito, Choe non ten un forte pasado militar[9] e parece apoiar o emprego de soldados para construír instalacións civís. As inspeccións de Choe son as únicas, ademais das de Kim Jong-un e as do primeiro ministro, en ser cubertas a nivel nacional polos medios estatais.
Foi nomeado vicepresidente primeiro da Comisión de Defensa Nacional en abril de 2014, aparentemente reforzando a súa posición de nº 2,[10] pero foi substituído polo novo vice-mariscal Hwang Pyong-so como xefe do polituro do Exército Popular de Corea[11] e foi oficialmente degradado da Comisión Nacional de Defensa despois de só cinco meses, acabando así coa súa participación en asuntos militares. A axencia de noticias de Corea do Norte informou máis tarde de que era secretario do partido a cargo de organizacións laborais [12] e presidente da Comisión Estatal de Orientación sobre Cultura Física e Deportes, un posto que anteriormente tiña Jang Song-thaek, e despois formou parte dunha delegación en que asistiu en Corea do Sur á cerimonia de clausura dos Xogos Asiáticos. Tamén foi restaurado á súa posición do Presidium a finais de outubro,[13] e finalmente degradado dende o mes de febreiro, aínda que permaneceu como membro de alto rango do Politburo. Os informes suxeriron arrogancia e mala reputación entre as elites como razóns que levaron á súa degradación.[14]
En novembro de 2014 Choe levou unha carta de Kim Jong-un a Vladimir Putin.[15]
En xaneiro de 2015 informouse de que o segundo fillo de Choe, Choe Song, se casaría coa irmá máis nova de Kim Jong-un, Kim Yo-jong.[16]
Foi reelixido membro do Presidium no 7º Congreso do Partido en maio de 2016.[17]
En 2017, Choe foi nomeado para a Comisión Militar Central do partido.[18]
En outubro de 2017 foi nomeado director do Departamento de Organización e Orientación (OGD), sucedendo a Kim Jong-un.[6]
En abril de 2019 foi elixido Presidente do Presidium da Asemblea Popular Suprema.[19]
Sancións
[editar | editar a fonte]En decembro de 2018, o Departamento de Estado dos Estados Unidos e a Oficina de Control de Activos Estranxeiros impuxeron sancións a Choe e outros dous funcionarios da RPDC por sospeitas de violacións de dereitos humanos e actividades de censura patrocinadas polo Estado.[20]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "N.K. leader re-elected as chairman of State Affairs Commission" (en inglés). Consultado o 5 de xullo de 2019.
- ↑ "Treasury Sanctions North Korean Officials and Entities in Response to the Regime’s Serious Human Rights Abuses and Censorship" (en inglés). 10 de decembro de 2018. Consultado o 5 de xullo de 2019.
- ↑ Brief History of Member of Presidium, Members and Alternate Members of Political Bureau of C.C., WPK Elected to Fill Vacancies, Korean Central News Agency, 11 de abril de 2012.
- ↑ "Choe Ryong Hae (Ch’oe Ryong-hae)" (en inglés). Consultado o 5 de xullo de 2019.
- ↑ 14th meeting of Kim Il Sung Socialist Youth League CC held, Korean Central News Agency, 26 de xaneiro de 1998.
- ↑ 6,0 6,1 "Choe Ryong Hae to OGD?" (en inglés). Consultado o 5 de xullo de 2019.
- ↑ Kim Jong-un Indispensable to North Korean Regime, Atlantic Sentinel, 13 de abril de 2012.
- ↑ N.Korean Military in Crisis, Chosun Ilbo, 18 de xullo de 2012.
- ↑ "Kim Jong-un Beefs Up Security Amid Fear of Unrest" (en inglés). Consultado o 5 de xullo de 2019.
- ↑ "北 최고인민회의 결과 발표...김영남·박봉주 유임(상보)" (en coreano). 9 de abril de 2014. Consultado o 5 de xullo de 2019.
- ↑ "Choe Ryong Hae not purged, but no longer No. 2" (en inglés). 3 de maio de 2014. Consultado o 5 de xullo de 2019.
- ↑ In Latest Government Shuffle, North Korean Leader Removes No. 2 Official From Top Posts, NY Times, https://www.nytimes.com/2014/05/03/world/asia/korean-official-loses-a-post.html?_r=0
- ↑ "Choe Ryong-hae Is North Korea’s Number 2… Again" (en inglés). 15 de novembro de 2014. Consultado o 5 de xullo de 2019.
- ↑ "Choe Ryong Hae loses KJU’s faith but retains importance: Expert" (en inglés). 14 de abril de 2015. Consultado o 5 de xullo de 2019.
- ↑ "Mistrust Runs Deep in North Korea-Russia Ties" (en inglés). 21 de novembro de 2014. Consultado o 5 de xullo de 2019.
- ↑ "Kim Jong Un’s Little Sister Married Son of Top Regime Official, Report Says" (en inglés). 2 de xaneiro de 2015. Consultado o 5 de xullo de 2019.
- ↑ "North Korea Expels BBC Journalists Over Coverage". The New York Times (en inglés). 9 de maio de 2016. Consultado o 5 de xullo de 2019.
- ↑ "Choe Ryong-hae elected to N.K. ruling party's central military commission" (en inglés). 8 de outubro de 2017. Consultado o 5 de xullo de 2019.
- ↑ "Electos nuevos altos cargos de Asamblea Popular Suprema de la RPDC" (en castelán). 12 de abril de 2019. Consultado o 5 de xullo de 2019.
- ↑ "Gobierno sanciona a 3 altos cargos norcoreanos por abusos de derechos humanos" (en castelán). 10 de decembro de 2018. Consultado o 5 de xullo de 2019.