Club Deportivo Vitoria
| CD Vitoria | |||
|---|---|---|---|
| Nome | Club Deportivo Vitoria | ||
| Alcume(s) | Rojillos | ||
| Fundación | 1945 | ||
| Estadio | Olaranbe, Vitoria-Gasteiz, España | ||
| Capacidade | 4.000 | ||
| Presidente |  Jorge Ríos | ||
| Adestrador | Igor Gordobil | ||
| Liga | Segunda División B | ||
| 2017–18 | 15º | ||
| Na rede | |||
| http://www.clubdeportivovitoria.es/ | |||
| |||
O Club Deportivo Vitoria é un club de fútbol español da cidade de Vitoria-Gasteiz, en Áraba (País Vasco). Foi fundado en 1945 e actualmente xoga na Segunda División B Española.
Historia
[editar | editar a fonte]Fundado en 1945, baixo a denominación de Sociedad Deportiva Armentia y Corres que foi substituída en 1948 pola denominación de Club Deportivo Vitoria.
O Vitoria viviu os seus anos dourados entre as tempadas 1955-56 e 1962-63, ao disputar 6 tempadas en Terceira División, chegando a disputar un play-off de ascenso a Segunda División e coincidindo co principal equipo da cidade, o Deportivo Alavés, dando lugar a choques de gran rivalidade. Ademais, nesa época contaba con gran cantidade de seccións, tales como atletismo, ximnasia, balonmán ou baloncesto, ademais dun equipo filial, o CD Vitoria Txiki.
Tras a perda da categoría, non sería ata a tempada 2006-2007 cando se volveu á Terceira División, onde só puido permanecer un ano ao terminar como pechacancelas do grupo. Coincidindo co ascenso resucítase o CD Vitoria B, que desaparece tras disputar unha tempada na Primeira Rexional.
Na tempada 2010/2011, o Vitoria convértese no único equipo que non perde un só partido en todas as categorías do fútbol nacional e consegue un novo ascenso a Terceira División. A pesar de todo, perde a categoría a tempada seguinte. Tras tres tempadas na Rexional Preferente, da man de Joseba Pérez, o equipo vitoriano consegue o ascenso á Terceira División.
Ademais, no ano 2015 o conxunto rojillo recibiu, xunto con outros 9 equipos afeccionados de Áraba a Medalla de Ouro de mans do deputado xeral Javier de Andrés como premio ao tesón e esforzo das persoas que traballaron nestes clubs durante máis de cinco décadas.4 Confirmado o seu ascenso a Terceira, en xuño de 2015, o club rojillo chega a un acordo coa SD Eibar para converterse no filial do conxunto armeiro ata xuño de 2016, existindo a posibilidade de prorrogar o contrato anualmente. Así a SD Eibar cobre a necesidade de contar cun filial tras a desaparición da SD Eibar B, mentres o equipo vitoriano consegue unha fonte de ingresos importante e a posibilidade de contar cun equipo competitivo con novas promesas, aínda que o equipo seguirá xogando en Vitoria coas cores orixinais do equipo e contará cun mínimo de xogadores locais.
Na tempada 2016-17 o equipo conseguiu o seu primeiro ascenso a Segunda B tras clasificarse para o play-off de ascenso ao finalizar en segunda posición e eliminar ao CD Azuaga estremeño (0-0, pasou nos penaltis cunha grande actuación de Markel Areitio), ao Club Atlético Cirbonero navarro (5-0), e ao Atlético Astorga leonés (2-2, polo valor dobre dos goles marcados como visitante). Durante a celebración dos play-off informouse da absorción do CD Torpedo-ZuriBeltz (Rexional Preferente de Áraba), sendo o seu adestrador o ex xogador do club Sergio Santano. Para a tempada 2017-18 produciuse un cambio no banco, tras a marcha de Arkaitz Lakanbra á secretaria técnica da SD Eibar, coa chegada do extécnico da SD Leioa, Igor Gordobil.
Estadio
[editar | editar a fonte]O CD Vitoria disputa os seus partidos como local no estadio municipal de Olaranbe, en Vitoria-Gasteiz.
Ata 2016, xogaba os seus partidos nas instalacións municipais de Betoño, concretamente no campo de herba natural que posúe unha bancada con capacidade de 400 espectadores. A tempada 16/17 xogou como local no estadio Arrate da localidade de Langraiz Oka, cuxo campo é de herba artificial e a súa capacidade dunhas 1.000 persoas.
Datos do club
[editar | editar a fonte]Palmarés
[editar | editar a fonte]- Subcampión da Terceira División (2): 1960-61, 2016-17
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Sitio web oficial Arquivado 23 de xaneiro de 2021 en Wayback Machine. (en castelán)