Constantino I, señor de Armenia
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1050 ↔ 1055 |
| Morte | 1102 |
| Causa da morte | Relampo |
| Rexente | |
| | |
| Datos persoais | |
| Grupo étnico | Pobo armenio |
| Actividade | |
| Ocupación | rexente |
| Outro | |
| Título | Señor de Partzerpert (1095–1102) |
| Familia | Dinastía rubénida |
| Fillos | Leo, Prince of Armenia, Thoros I, príncipe de Armenia, Beatriz de Armenia, Leão I da Arménia |
| Pai | Rubén I de Armenia |
| Descrito pola fonte | Armenian Soviet Encyclopedia, vol. 5 (en)  , (p.613) |
 | |
Constantino I ou Kostandin I (1035–1040[1] – c. 1100[2]) foi o segundo señor da Cilicia armenia (1095 – c. 1100). Gobernou a maior parte das rexións dos montes Tauros, mentres xestionaba as cidades e as terras do seu dominio. Proporcionou abundantes provisións aos cruzados, por exemplo durante o difícil período do asedio de Antioquía no inverno de 1097. Era un apaixonado partidario da separada Igrexa armenia.[3]
Hai certa confusión coa súa persoa pois, segundo os cronistas Mateo de Edesa e Sempad o Condestable, Constantino tamén é identificado como un dos príncipes ou comandantes da comitiva do rei Gagik II. Mais de aceptar como posible data de nacemento o período entre 1035-1040, ao suceder o saqueo de Ani en 1045, Constantino non podía ter máis de 10 anos o que imposibilita esa identificación.[1]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Primeiros anos
[editar | editar a fonte]Era fillo de Rubén I.[1] Tralo asasinato do rei Gagik II, o pai de Constantino reuniu á súa familia e fuxiu cara ás montañas Taurus para se refuxiaren na fortaleza de Kopitar (Kosidar) situada ao norte de Sis (hoxe Kozan en Turquía)[4] e, finalmente, rebelouse e declarou a independencia dos seus territorios respecto do Imperio Bizantino ao redor de 1080.
En 1090, Roupen non era capaz de dirixir as súas tropas, polo que o seu fillo Constantino herdou o seu mando e conquistoulle aos bizantinos o castelo de Vahka no río Göksu.[1] O dominio deste desfiladeiro fixo posible a imposición de impostos sobre as mercadorías transportadas dende o porto de Ayas cara á parte central de Asia Menor, o que se converteu na fonte de riqueza á que debían o seu poder os roupenios.
O seu reinado
[editar | editar a fonte]Despois da morte do seu pai en 1095,[1] Constantino estendeu o seu poder cara ao leste cara ás montañas Anti-Taurus.[5] Como gobernante cristián armenio no Levante, axudou ás forzas da Primeira cruzada con aprovisionamentos cando estaban a manter o asedio de Antioquía ata que esta caeu en mans dos cruzados.[6] Os cruzados, pola súa banda, apreciaron debidamente a axuda dos seus aliados armenios e Constantino foi honrado con agasallos, e co título de "marqués" e un título de cabaleiro.[2]
A Cronoloxía de Samuel de Ani rexistrou que Constantino morrera pouco despois de que un raio golpease a súa mesa na fortaleza de Vahka; o que, xeralmente, é interpretado como un feito lendario.[2] Foi enterrado en Castalon.[2]
Casamento e fillos
[editar | editar a fonte]Segundo a Crónica de Alepo, a súa muller descendía de Bardas Phokas. Tivo os seguintes fillos:
- Beatriz (en armenio, Բեատրիս Ռուբինյան) (? - antes de 1118), a esposa do conde Xoscelino I, conde de Edesa.[7]
- Thoros I, señor da Cilicia armenia (? - 17 de febreiro de 1129 / 16 de febreiro de 1130).[2]
- León I, señor da Cilicia armenia (? - Constantinopla, 14 de febreiro de 1140).[2]
- unha filla de nome descoñecido que casou con Gabriel de Melitene.
Notas
[editar | editar a fonte]Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Ghazarian, Jacob G. (2000). The Armenian Kingdom in Cilicia during the Crusades: The Integration of Cilician Armenians with the Latins (1080–1093). Serie: Caucasus world (en inglés). Richmond: Curzon. ISBN 9780700714186.
- Morton, Nicholas (2020). The Crusader States and Their Neighbours: A Military History, 1099-1187. Londres: Oxford University Press. ISBN 9780198824541. doi:10.1093/oso/9780198824541.001.0001.
- Runciman, Steven (2002). Historia de las Cruzadas. Vol I: La Primera Cruzada y la Fundación del Reino de Jerusalén (en castelán). Madrid: Alianza Editorial. ISBN 84-206-2059-9.
Outros artigos
[editar | editar a fonte]| Predecesor: Rubén I, señor de Armenia |
 Constantino I Señor de Partzerpert |
Sucesor: Thoros I, príncipe de Armenia |
