Saltar ao contido

Coreanos en Micronesia

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Coreanos en Micronesia
Poboación
Poboación total:
7 512 (2013)
Rexións principais:
Guam Guam5 016[1]
Illas Marianas do Norte2 281[1]
Palau Palau122[2]
Estados Federados de Micronesia Micronesia47[3]
Illas Marshall Illas Marshall45[4]
Kiribati1[5]
Aspectos culturais
LinguaLingua coreana e lingua xaponesa[6]
Grupos
relacionados
Diáspora coreana

A inmigración de coreanos en Micronesia refírese ao asentamento de coreanos en Micronesia como unha poboación significativa antes de segunda guerra mundial, cando a maioría da rexión foi gobernado como o Mandato dos Mares do Sur do Imperio do Xapón; por exemplo, en 1943 formaban o 7,3% da poboación de Palau. Porén, despois de que a zona pasase baixo o control dos Estados Unidos como Territorio en Fideicomiso das Illas do Pacífico, a maioría dos coreanos regresaron á súa terra natal. En 2013, uns sete mil expatriados e inmigrantes surcoreanos e coreano-americanos residían nas Marianas (Guam e as Illas Marianas do Norte), que permaneceron baixo control estadounidense, mentres que só uns douscentos expatriados surcoreanos residen nos países independentes de Micronesia.

Época colonial xaponesa (1914-1945)[editar | editar a fonte]

A medida que a demanda de man de obra aumentou moito co inicio da guerra, as autoridades xaponesas recorreron á península coreana como fonte de traballadores baratos.[7] Os primeiros obreiros coreanos chegaron a Palau en xaneiro de 1939, un grupo de 500; foron empregados por Hōnan Sangyō K.K. (豊南産業株式会社) no procesamento da mandioca. Dende entón e ata febreiro de 1940, chegaron a Palau 13 cargamentos por un total de 1.266 traballadores coreanos.[8]

Un censo de 1943 mostrou que a poboación coreana total de Palau era de 2.458, ou o 7,3% da poboación da época; eran só unha décima parte do tamaño da poboación xaponesa. 864 vivían en Babeldaob, outros 721 estaban aloxados na base naval da illa Malakal, 539 vivían en Angaur, e os 334 restantes estaban espallados por outros lugares.[9]

Había uns 2.400 coreanos en Tinian no momento da batalla homónima de xullo de 1944 que levou a illa baixo control dos Estados Unidos; saudaron con entusiasmo a súa liberación do colonialismo xaponés e doaron 666,35 US$ aforrados dos seus 35 céntimos/día de salario para promover o esforzo bélico.[10]

Xunto cos xaponeses, os coreanos foron todos repatriados despois de que a rendición do Xapón rematase a segunda guerra mundial. O proceso de repatriación comezou en setembro de 1945, e prolongouse ata maio de 1946.[11] O número total de repatriados a Corea dende Palau rexistrouse en máis de 3.000 persoas.[12] En total, en todas as illas, os rexistros dos Estados Unidos mostran 10.966 repatriados coreanos (6.880 civís, 3.751 militares e 190 soldados), mentres que os rexistros xaponeses mostran só 7.727.[13]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 MOFA 2013, p. 133 (Chapter 3)
  2. MOFA 2013, p. 110 (Chapter 2)
  3. MOFA 2013, p. 82 (Chapter 2)
  4. MOFA 2013, p. 81 (Chapter 2)
  5. MOFA 2013, p. 102 (Chapter 2)
  6. Peattie 1988, p. 220
  7. ‘아이고다리’의 전설을 아십니까 [Do you know the legend of 'Aigotari'?]. The Hankyoreh (en coreano). 2007-12-06. Consultado o 2008-02-25. 
  8. Gim 2006, p. 9
  9. Mason et al. 1956, pp. 14–15
  10. "Koreans on Tinian Island, Grateful to U.S. For Liberation, Give $666 to War Effort". The New York Times. 1945-02-05. Consultado o 2009-05-12. 
  11. Gim 2006, p. 17
  12. Gim 2006, p. 21
  13. "U.S. list of Korean laborers under Japan contradicts Tokyo’s figures: Compiled by U.S. fleet, papers document those returned to Korea". The Hankyoreh. 2006-08-12. Consultado o 2009-05-12. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]