Saltar ao contido

Cornelia Barns

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaCornelia Barns
Biografía
Nacemento25 de setembro de 1888 Editar o valor en Wikidata
Flushing, Estados Unidos de América (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Morte4 de novembro de 1941 Editar o valor en Wikidata (53 anos)
Los Gatos, Estados Unidos de América Editar o valor en Wikidata
Causa da mortetuberculose Editar o valor en Wikidata
ResidenciaFiladelfia Editar o valor en Wikidata
EducaciónAcademia de Belas-Artes da Pensilvânia (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupacióndebuxante de prensa, gravadora Editar o valor en Wikidata
Familia
CónxuxeArthur Selwyn Garbett Editar o valor en Wikidata
PaiCharles Edward Barns Editar o valor en Wikidata

Cornelia Baxter Barns, nada en Flushing, Nova York, o 25 de setembro de 1888 e finada en Los Gatos, California, o 4 de novembro de 1941, foi unha debuxante política, feminista e socialista.[1]

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Primeiros anos

[editar | editar a fonte]

Cornelia Barns naceu en 1888, a máis vella dos fillos do matrimonio de Charles Edward Barns e Mabel Balston Barns.[2] Charles Barns inicialmente estudou dereito, mais despois pasou ás ciencias antes de comezar a súa carreira como xornalista no New York Herald. Mentres viviron en Nova York, tamén gañou reputación como escritora e poeta.[3] Contra 1910 a familia mudouse a Philadelphia, onde Charles Barns se estableceu como director de teatro, e Cornelia estudou arte.

Cornelia Barns matriculouse na Pennsylvania Academy of the Fine Arts en 1906, onde foi discípula de William Merritt Chase e John Henry Twachtman.[1][4] Vencellouse con Robert Henri e a súa escola Ashcan.[5] O seu traballo foi honrado con dúas bolsas Cresson Traveling Scholarships, grazas ás que realizou a súa primeira viaxe a Europa en 1910 e facilitaron unha segunda en 1913.[1] Expuxo na Pennsylvania Academy e contra 1910 estaba na listaxe de pintores do American Art Annual.[4][6] Cando tiña uns vinte e cinco anos casou con Arthur S. Garbett, un crítico musical británico que traballaba en Philadelphia.[7][5] A parella tivo un fillo en Philadelphia e crese que pasaron uns anos en Nova York.[5]

O estilo artístico de Cornelia Barns baseábase en liñas pesadas de crayon e un estilo distintivo de banda deseñada nos seus retratos do privilexio social, a dominación masculina e a inocencia da infancia.

Max Eastman, editor da revista The Masses, escribiu:

Los dibujos de Art Young, Cornelia Barns e William Gropper eran de natureza intrinsecamente cómica. As lendas eran innecesarias, ou polo menos suplementarias... adoito, de feito, agregábanas os editores na oficina.[8]

"American Salon of Humorists" foi unha exposición realizada en Nova York en 1915, e Cornelia Barns foi unha das vinte e tres artistas que se presentaron.[9][10]

Sufraxio e socialismo: os anos en Nova York

[editar | editar a fonte]

De 1913 a 1917 Barns foi unha frecuente colaboradora de The Masses, unha revista socialista que atraeu un talentoso grupo de escritores e artistas. Durante tres anos, Barns traballou no seu comité editorial. Como a historiadora del arte Rebecca Zurier comentou:

O máis próximo a unha declaración feminista por parte dunha editora de Masses aparece nas historietas de Cornelia Barns, que evitou calquera análise social serio.[1]

Cando se suspendeu a publicación de The Masses por encargo do goberno, fundoouse unha nova revista, The Liberator, por parte de Max Eastman e Crystal Eastman.[11] Cornelia comezou a colaborar nela, xunto aos seus colegas Robert Minor, Boardman Robinson e Art Young.[12] En 1926, un grupo de artistas que quixo resucitar The Masses fundaron The New Masses, unha revista polémica ligado ao Partido Comunista que estivo vixente ata 1946.[11] Unha vez máis, Cornelia Barns figuraba como colaboradora.[13]

Nestes xornais socialistas, moitas historietas de Barns trataban o tema do sufraxio feminino e da igualdade de xénero. Tamén publicou historietas en revistas sufraxistas como a neoiorquina Woman Voter e a revista do Partido Nacional das Mulleres.[2]

En 1918, no seu segundo ano de publicación, Cornelia Barns e Lou Rogers foron nomeados editores de arte da revista de Margaret Sanger Birth Control Review. Nela publicou algunhas das súas posturas máis feministas. A súa primeira contribución titulouse "We Accuse Society!", e nela vese unha muller visibelmente embarazada e con moitos fillos xunto a un marido que parece apoiala, ineficazmente.[14][15]

California

[editar | editar a fonte]

Debido a problemas de saúde, en 1917 Barns mudouse a California co seu marido, Arthur S. Garbett, e o seu pequeno fillo.[1] Buscando oportunidades de traballo, mudáronse despois a Berkeley. Garbett converteuse en director de programación dunha radio, tendo un programa propio. Traballou tamén como crítico musical para un xornal de San Francisco.[5] Barns traballou principalmente ilustrando, con debuxos e cubertas para a revista Sunset, o Oakland Post Enquirer e o New York World, entre outros.[16] Garbett e Barns retiráronse a Los Gatos, California, pouco antes de que Cornelia falecese de tuberculose en novembro de 1941.[5][16]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Zurier, Rebecca (1988). Art for the Masses. Philadelphia, PA: Temple University Press. pp. 216. ISBN 0877225133. 
  2. 2,0 2,1 Sheppard, Alice (1994). Cartooning for Suffrage. University of New Mexico Press. 
  3. Sawyers, Eugene. "Charles Edward Barns". History of Santa Clara County,California (en inglés). 
  4. 4,0 4,1 Petteys, Chris (1985). Dictionary of Women Artists: An International Dictionary of Women Artists Born before 1900. Boston, MA: G. K. Hall. p. 45. 
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Hanley, Terence E. (4 de maio de 2011). "Arthur Selwyn Garbett (1883-1955)". Tellers of Weird Tales. Consultado o 26 de xaneiro de 2013. 
  6. American Art Annual. Nova York: American Art Annual. 1910. p. 91. 
  7. "Cornelia Baxter Barns (1888 - 1941)". AskArt. Consultado o 17 de xaneiro de 2013. 
  8. Eastman, Max (1936). Enjoyment of Laughter. Transaction Publishers. p. 72. ISBN 9781412822626. 
  9. Baury, Louis (xaneiro de 1915). "Wanted: An American Salon of Humorists". The Bookman (en inglés): 525–540. Consultado o 30 de marzo de 2016. 
  10. "Humor Has Its First Salon!". The Washington Post (en inglés). 6 de xuño de 1915. p. 32. 
  11. 11,0 11,1 Herbst, Susan (1994). Politics at the Margin: Historical Studies of Public Expression Outside the Mainstream (1. publ. ed.). Cambridge: Cambridge University Press. p. 125. ISBN 9780521477635. 
  12. McKay, Claude; Jarrett, Gene Andrew (2007). A long way from home. New Brunswick: Rutgers University Press. p. 82. ISBN 9780813539683. 
  13. Browder, Laura (1998). Rousing the nation: Radical Culture in Depression America. Amherst: Univ. of Massachusetts Pr. ISBN 9781558491250. 
  14. Barns, Cornelia (1917). "We Accuse Society". Marxist Internet Archive. 
  15. Hein, Hilde; Korsmeyer, Carolyn (1994). Aesthetics in Feminist Perspective. Indiana University Press. ISBN 9780253114884. 
  16. 16,0 16,1 Jones, Margaret (2014). Heretics and Hellraisers: Women Contributors to The Masses, 1911-1917. University of Texas Press. ISBN 9780292780491. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]