Cornelia Barns
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 25 de setembro de 1888  Flushing, Estados Unidos de América (en)  |
| Morte | 4 de novembro de 1941 (53 anos) Los Gatos, Estados Unidos de América |
| Causa da morte | tuberculose |
| Datos persoais | |
| Residencia | Filadelfia |
| País de nacionalidade | Estados Unidos de América |
| Educación | Academia de Belas-Artes da Pensilvânia (pt) |
| Actividade | |
| Ocupación | debuxante de prensa , gravadora |
Familia | |
| Cónxuxe | Arthur Selwyn Garbett |
| Pai | Charles Edward Barns (pt) |
Cornelia Baxter Barns, nada en Flushing, Nova York, o 25 de setembro de 1888 e finada en Los Gatos, California, o 4 de novembro de 1941, foi unha debuxante política, feminista e socialista.[1]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Primeiros anos
[editar | editar a fonte]Cornelia Barns naceu en 1888, a máis vella dos fillos do matrimonio de Charles Edward Barns e Mabel Balston Barns.[2] Charles Barns inicialmente estudou dereito, mais despois pasou ás ciencias antes de comezar a súa carreira como xornalista no New York Herald. Mentres viviron en Nova York, tamén gañou reputación como escritora e poeta.[3] Contra 1910 a familia mudouse a Philadelphia, onde Charles Barns se estableceu como director de teatro, e Cornelia estudou arte.
Artista
[editar | editar a fonte]Cornelia Barns matriculouse na Pennsylvania Academy of the Fine Arts en 1906, onde foi discípula de William Merritt Chase e John Henry Twachtman.[1][4] Vencellouse con Robert Henri e a súa escola Ashcan.[5] O seu traballo foi honrado con dúas bolsas Cresson Traveling Scholarships, grazas ás que realizou a súa primeira viaxe a Europa en 1910 e facilitaron unha segunda en 1913.[1] Expuxo na Pennsylvania Academy e contra 1910 estaba na listaxe de pintores do American Art Annual.[4][6] Cando tiña uns vinte e cinco anos casou con Arthur S. Garbett, un crítico musical británico que traballaba en Philadelphia.[7][5] A parella tivo un fillo en Philadelphia e crese que pasaron uns anos en Nova York.[5]
O estilo artístico de Cornelia Barns baseábase en liñas pesadas de crayon e un estilo distintivo de banda deseñada nos seus retratos do privilexio social, a dominación masculina e a inocencia da infancia.
Max Eastman, editor da revista The Masses, escribiu:
"American Salon of Humorists" foi unha exposición realizada en Nova York en 1915, e Cornelia Barns foi unha das vinte e tres artistas que se presentaron.[9][10]
Sufraxio e socialismo: os anos en Nova York
[editar | editar a fonte]De 1913 a 1917 Barns foi unha frecuente colaboradora de The Masses, unha revista socialista que atraeu un talentoso grupo de escritores e artistas. Durante tres anos, Barns traballou no seu comité editorial. Como a historiadora del arte Rebecca Zurier comentou:
Cando se suspendeu a publicación de The Masses por encargo do goberno, fundoouse unha nova revista, The Liberator, por parte de Max Eastman e Crystal Eastman.[11] Cornelia comezou a colaborar nela, xunto aos seus colegas Robert Minor, Boardman Robinson e Art Young.[12] En 1926, un grupo de artistas que quixo resucitar The Masses fundaron The New Masses, unha revista polémica ligado ao Partido Comunista que estivo vixente ata 1946.[11] Unha vez máis, Cornelia Barns figuraba como colaboradora.[13]
Nestes xornais socialistas, moitas historietas de Barns trataban o tema do sufraxio feminino e da igualdade de xénero. Tamén publicou historietas en revistas sufraxistas como a neoiorquina Woman Voter e a revista do Partido Nacional das Mulleres.[2]
En 1918, no seu segundo ano de publicación, Cornelia Barns e Lou Rogers foron nomeados editores de arte da revista de Margaret Sanger Birth Control Review. Nela publicou algunhas das súas posturas máis feministas. A súa primeira contribución titulouse "We Accuse Society!", e nela vese unha muller visibelmente embarazada e con moitos fillos xunto a un marido que parece apoiala, ineficazmente.[14][15]
California
[editar | editar a fonte]Debido a problemas de saúde, en 1917 Barns mudouse a California co seu marido, Arthur S. Garbett, e o seu pequeno fillo.[1] Buscando oportunidades de traballo, mudáronse despois a Berkeley. Garbett converteuse en director de programación dunha radio, tendo un programa propio. Traballou tamén como crítico musical para un xornal de San Francisco.[5] Barns traballou principalmente ilustrando, con debuxos e cubertas para a revista Sunset, o Oakland Post Enquirer e o New York World, entre outros.[16] Garbett e Barns retiráronse a Los Gatos, California, pouco antes de que Cornelia falecese de tuberculose en novembro de 1941.[5][16]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Zurier, Rebecca (1988). Art for the Masses. Philadelphia, PA: Temple University Press. pp. 216. ISBN 0877225133.
- ↑ 2,0 2,1 Sheppard, Alice (1994). Cartooning for Suffrage. University of New Mexico Press.
- ↑ Sawyers, Eugene. "Charles Edward Barns". History of Santa Clara County,California (en inglés).
- ↑ 4,0 4,1 Petteys, Chris (1985). Dictionary of Women Artists: An International Dictionary of Women Artists Born before 1900. Boston, MA: G. K. Hall. p. 45.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Hanley, Terence E. (4 de maio de 2011). "Arthur Selwyn Garbett (1883-1955)". Tellers of Weird Tales. Consultado o 26 de xaneiro de 2013.
- ↑ American Art Annual. Nova York: American Art Annual. 1910. p. 91.
- ↑ "Cornelia Baxter Barns (1888 - 1941)". AskArt. Consultado o 17 de xaneiro de 2013.
- ↑ Eastman, Max (1936). Enjoyment of Laughter. Transaction Publishers. p. 72. ISBN 9781412822626.
- ↑ Baury, Louis (xaneiro de 1915). "Wanted: An American Salon of Humorists". The Bookman (en inglés): 525–540. Consultado o 30 de marzo de 2016.
- ↑ "Humor Has Its First Salon!". The Washington Post (en inglés). 6 de xuño de 1915. p. 32.
- ↑ 11,0 11,1 Herbst, Susan (1994). Politics at the Margin: Historical Studies of Public Expression Outside the Mainstream (1. publ. ed.). Cambridge: Cambridge University Press. p. 125. ISBN 9780521477635.
- ↑ McKay, Claude; Jarrett, Gene Andrew (2007). A long way from home. New Brunswick: Rutgers University Press. p. 82. ISBN 9780813539683.
- ↑ Browder, Laura (1998). Rousing the nation: Radical Culture in Depression America. Amherst: Univ. of Massachusetts Pr. ISBN 9781558491250.
- ↑ Barns, Cornelia (1917). "We Accuse Society". Marxist Internet Archive.
- ↑ Hein, Hilde; Korsmeyer, Carolyn (1994). Aesthetics in Feminist Perspective. Indiana University Press. ISBN 9780253114884.
- ↑ 16,0 16,1 Jones, Margaret (2014). Heretics and Hellraisers: Women Contributors to The Masses, 1911-1917. University of Texas Press. ISBN 9780292780491.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Cornelia Barns  |
