Despotado de Morea
Δεσποτάτο του Μορέως (grc)  | |||||
| Localización | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Capital | Mistras (pt)  | ||||
| Poboación | |||||
| Lingua oficial | Grego medieval (pt) lingua albanesa | ||||
| Relixión | cristianismo ortodoxo | ||||
| Datos históricos | |||||
| Creación | 1349 | ||||
| Disolución | 1460 (Gregoriano) | ||||
| Moeda | Hyperpyron | ||||
O Despotado de Morea (en grego: Δεσποτᾶτον τοῦ Μορέως) ou Despotado de Mistrá (en grego: Δεσποτᾶτον τοῦ Μυστρᾶ) foi unha provincia do Imperio bizantino que existiu entre mediados do século XIV e mediados do XV. O seu territorio variou en tamaño durante os seus 100 anos de existencia, pero co tempo chegou a tomar practicamente toda a península sur de Grecia, o Peloponeso, que foi chamada Morea na Idade Media. Foi gobernada xeralmente por un parente próximo ao emperador bizantino, que recibiu o título de déspota. A súa capital era a cidade fortificada de Mistrá, preto da antiga Esparta, que se converteu nun importante centro da cultura e o poder bizantino.
Orixe
[editar | editar a fonte]Durante a Cuarta Cruzada, os cruzados conquistaron Constantinopla no ano 1204 e o imperio Bizantino foi derrubado. No antigo territorio bizantino de Morea, os cruzados fundaron o Principado de Acaia, gobernando Guillerme II de Acaia. Pero o ano 1259, o bizantino Miguel VIII Paleólogo derrotouno e capturouno na Batalla de Pelagonia. A resultas desta batalla, os bizantinos recuperaron o control de parte sur da Península de Morea, que se converteu no núcleo do Despotado bizantino de Morea e estivo permanentemente en loita contra o Principado cruzado de Acaia. Pouco despois, o emperador Miguel VIII Paleólogo recapturaba Constantinopla e declaraba restaurado o imperio Bizantino.
Constitución e expansión do Despotado
[editar | editar a fonte]O emperador bizantino Xoán VI Cantacuzeno (1347-1355)[1] reorganizou politicamente a provincia bizantina e constituír como un despotado para que fose gobernado polo seu fillo e sucesor Manuel Cantacuzeno.[2] Teodoro I Paleólogo,[3] un irmán máis novo do emperador Andrónico IV Paleólogo, apoderouse do despotado en 1383,[4] onde gobernou ata 1407,[5] consolidando a hexemonía bizantina na península e levando á destrución ao Principado de Acaia en 1432,[6] cando caeu o último reduto do poder cruzado, a cidade de Patrás.
Desaparición
[editar | editar a fonte]En 1453 produciuse a Caída de Constantinopla a mans dos turcos otománs pese aos intentos de auxilio enviados desde o Despotado de Morea.[7] Trala caída definitiva do imperio Bizantino, os déspotas de Morea sometéronse ao Imperio Otomán, pero en 1460 o territorio foi invadido polos otománs.[8]
Déspotas de Morea
[editar | editar a fonte]
(William R. Shepherd, Historical Atlas, 1911).
- Miguel Cantacuzeno (1308-1316).
- Andrónico Asen (1316-1322).
- Manuel Cantacuzeno (1348-?).
- Miguel Asan ?
- André Asan (?-1354).
- Manuel Cantacuzeno (restaurado) (1354-1380).
- Mateu Cantacuzeno (1380-1383).
- Demetrio I Cantacuzeno(1383).
- Teodoro I Paleólogo (1383-1407).
- Teodoro II Paleólogo (1407-1443).
- Constantino XI Paleólogo (1428-1449).
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Wolfgang von Löhneysen: Mistra. Griechenlands Schicksal im Mittelalter. Morea unter Franken, Byzantinern und Osmanen. Prestel, München 1977, ISBN 3-7913-0405-4.
- Steven Runciman: Mistra. Byzantine capital of the Peloponnese. Thames and Hudson, Londres 1980, ISBN 0-500-25071-5.
