Didelfinos
Didelfinos Didelphinae Rango fósil: cretáceo superior - actualidade | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Sarigüeia de Virxinia (Didelphis virginiana) | |||||||||||||||||||||||||||
Clasificación científica | |||||||||||||||||||||||||||
|
A dos didelfinos (Didelphinae) é unha subfamilia de marsupiais didelfimorfos da familia dos didélfidos que inclúe 16 xéneros con especies actuales.[1]
Entre elas están as especies máis coñecidas de sarigüeias e o único marsupial que habita a rexión Neártica (o popular colocolo, Dromiciops gliroides).
Taxonomía
[editar | editar a fonte]A historia taxonómica desta subfamilia é complexa. O clado faise necesario ao unificar as especies de didélfidos. As que se clasificaban antes na familia dos Caluromydae, coas que integraba Didelphidae formando respectivamente as actuais subfamilias dos Caluromyinae e Didelphina.
As relacións filoxenéticas entre os xéneros Marmosa, Thylamys, Gracilinanus, Micoureus e Monodelphis seguen a ser motivo de controversia entre os distintos investigadores e, dentro de cada xénero, a relación de especies que o forman segue variando a medida que avanzan os estudos. Así, novos xéneros como Cryptonanus, Tlacuatzin ou Chacodelphys están formados por especies que antes se clasificaban noutros xéneros da familia.[2][3]
Característica distintiva
[editar | editar a fonte]Unha das características que identifican aos machos das especies desta subfamilia á que teñen tres bulbos uretrais a diferenza dos Caluromyinae, que teñen dous.[4]
Clasificación
[editar | editar a fonte]Segundo Voss e Jansa (2009) a sufamilia comprende as tribos e xéneros seguintes:[3]
(Nota: só se inclúen aquí as submailias e xéneros con especies viventes)
- Subfamilia Didelphinae (Gray, 1821)
- Tribo Didelphini (Gray, 1821)
- Xénero Chironectes Illiger, 1811
- Xénero Didelphis Linnaeus, 1758
- Xénero Lutreolina Thomas, 1910
- Xénero Philander Brisson, 1762
- Tribo Metachirini Reig et al., 1985
- Xénero Metachirus (Burmeister, 1854)
- Tribo Monodelphini (Talice et al., 1960)
- Xénero Chacodelphys Voss et al., 2004
- Xénero Cryptonanus Voss et al., 2005
- Xénero Gracilinanus Gardner & Creighton, 1989
- Xénero Hyladelphys Voss et al., 2001
- Xénero Lestodelphys Tate, 1934
- Xénero Marmosa Gray, 1821
- Xénero Marmosops Matschie, 1916
- Xénero Micoureus Lesson, 1842
- Xénero Monodelphis Burnett, 1829 [1830]
- Xénero Thylamys Gray, 1843
- Xénero Tlacuatzin Voss & Jansa, 2003
- Tribo Didelphini (Gray, 1821)
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Didelphinae en MSW.
- ↑ Solari Torres, S. A. (2002)
- ↑ 3,0 3,1 R. S. Voss e S. A. Jansa (2009): Phylogenetic relationships and classification of didelphid marsupials, an extant radiation of New World metatherian mammals, en Bulletin of the American Museum of Natural History nº 322, 177 pp.
- ↑ Glironia venusta en Animal Diversity Web
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Gould, Edwin; McKay, George & Kirshner, David (1988): Encyclopedia of mammals. San Diego, CA, USA: Academic Press. ISBN 978-0-1229-3670-1.
- Grzimek, B.; Schlager, N. e Olendorf, D. (2003): Grzimek's Animal Life Encyclopedia. Detroit: Thomson Gale.
- Kemp, T. S. (2005): The Origin & Evolution of Mammals. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-850761-5.
- McKenna, M. C. e Bell, S. K. (1997): Classification of Mammals Above the Species Level. Nova York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-11013-8.
- Solari Torres, S. A. (2002: Sistemática de Thylamys (Mammalia: Didelphimorphia: Marmosidae): un estudio de las poblaciones asignadas a Thylamys elegans en Perú. Universidade Nacional Mayor de San Marcos. Lima. Documento completo.
- Wilson & Reeder (eds.) (2005): Mammal Species of the World 2 vols. 3ª ed. Baltimore, Maryland, USA: Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-8221-4.
Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externss
[editar | editar a fonte]- Didelphinae en ADW
- Didelphinae Arquivado 13 de abril de 2020 en Wayback Machine. en The Taxonomicon Arquivado 29 de setembro de 2007 en Wayback Machine..