Eduard Sievers
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 25 de novembro de 1850 Wahlsburg, Alemaña |
Morte | 30 de marzo de 1932 (81 anos) Leipzig, Alemaña |
Rector of the University of Jena (en) | |
outubro de 1881 – abril de 1882 | |
Datos persoais | |
Educación | Universidade de Leipzig Universidade Frederico Guillerme de Berlín |
Actividade | |
Lugar de traballo | Leipzig Tubinga |
Ocupación | lingüista, profesor universitario |
Empregador | Universidade de Leipzig (1892–1922) Universidade de Halle-Wittenberg (1887–1892) Universidade de Tubinga (1883–1887) Universidade de Jena (1871–1883) |
Membro de | |
Descrito pola fonte | Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Зиверс Эдуард) Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron |
Eduard Georg Sievers, nado en Lippoldsberg o 25 de novembro de 1850 e morto en Leipzig o 30 de marzo de 1932, foi un lingüista e filólogo alemán, expoñente da escola neogramática que influíu profundamente na indoeuropeística entre os séculos XIX e XX e coñecido sobre todo polos seus estudos sobre textos en saxón e inglés antigos.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Nado en Lippoldsberg, pequeno centro da comuna de Wahlsburg, Sievers ensinou na universidades de Jena (1871-1883), de Tubinga (1883-1887), de Halle (1887-1892) e de Leipzig (1892-1914), onde foi reitor do 1901 ao 1902[1][2].
Expoñente do movemento dos Neogramáticos, no centro das súas investigacións estiveron a lingüística indoeuropea e a xermanística: fixo a edición de numerosos textos antigos e escribiu ensaios sobre a gramática histórica e sobre a métrica xermánicas, para despois elaborar a súa Schallanalyse, o estudo dos procesos psíquicos que regulaban a emisión dos sons, e aplicala á crítica textual a fin de identificar paternidade e cronoloxía dos textos[1]. É coñecido en indoeuropeística como o descubridor da que na súa honra se coñeceu como a Lei de Sievers.
Obras
[editar | editar a fonte]Ensaios
[editar | editar a fonte]- Untersuchungen über Tatian. Inauguraldissertation zur Erlangung der philosophischen Doctorwürde auf der Universität Leipzig, Halle, Waisenhauses, 1870.
- Grundzüge der Lautphysiologie zur Einführung in das Studium der Lautlehre der indogermanischen Sprachen, Leipzig, Breitkopf & Härtel, 1876.
- Beiträge zur Skaldenmetrik, 1878-1879.
- Angelsächsische Grammatik, Halle, Niemeyer, 1882.
- Zur Rhythmik des germanischen Alliterationsverses, 1887.
- Altgermanische Metrik, Halle, Niemeyer, 1893.
- Abriß der altenglischen (angelsächsischen) Grammatik, Halle, Niemeyer, 1895. Agora en in: Sievers, Eduard (1963). Abriß der altenglischen (angelsächsischen) Grammatik. Berlín-New York: de Gruyter. ISBN 978-3-484-40010-8..
- Rede des abtretenden Rectors Dr. E. Sievers. Bericht uber das Studienjahr 1901-1902 in Rectoratswechsel an der Universität Leipzig am 31. October 1902, Leipzig, Edelmann, 1902
- Metrische Studien 1901-1919
- Rhythmisch-melodische Studien. Vorträge und Aufsätze, Heidelberg, Winter, 1912
- Schallanalyse und Textkritik, 1922
- Ziele und Wege der Schallanalyse. Zwei Vortrage, Heidelberg, Winter, 1924
- Der Textaufbau der griechischen Evangelien. Klanglich Untersucht, Leipzig, Hirzel, 1931
Traducións e colaboracións
[editar | editar a fonte]- Taciano. Lateinisch und altdeutsch mit ausfuhrlichem Glossar, Paderborn, Ferdinand Schoning, 1872
- Die Murbacher Hymnen, Halle, Waisenhauses, 1874
- Heliand, Halle, Waisenhauses, 1878.
- Die althochdeutschen Glossen (con Elias Steinmeyer), Berlino, Weidmann, 1879-1922, 3 vol.
- Der Nibelunge Not. Kudrun, Leipzig, Insel, 1921.
- Deutsche Sagversdichtungen des 9.-11. Jahrhunderts nebst einem Anhang. Die gotische Bergpredigt, Heidelberg, Winter, 1924.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 "Artigo Eduard Sievers en Enciclopedia Treccani". Consultado o 5 de novembro de 2009.
- ↑ (en alemán) "ïndice dos cursos impartidos por Eduard Sievers na Universidade de Leipzig, na Historische Vorlesungsverzeichnisse der Universität Leipzig". Arquivado dende o orixinal o 19 de outubro de 2009. Consultado o 5 de novembro de 2009.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Einhauser, Eveline (1989). Die Junggrammatiker. Ein Problem fur die Sprachwissenschaftsgeschitchtsschreibung. Trier: Wissenschaftlicher Verlag (en alemán). ISBN 3-922031-13-7.
- Best, Karl-Heinz (2009). "Eduard Sievers (1850-1932)". Glottometrics (en alemán). pp. N° 18, pp. 87–91.
Outros artigos
[editar | editar a fonte]- Filoloxía xermánica.
- Indoeuropeística.
- Indoeuropeo.
- Linguas indoeuropeas.
- Lingüística comparada.
- Neogramáticos.
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- "Artigo Eduard Sievers en Enciclopedia Treccani". Consultado o 5 de novembro de 2009.
- "ïndice dos cursos impartidos por Eduard Sievers na Universidade de Leipzig, na Historische Vorlesungsverzeichnisse der Universität Leipzig". Arquivado dende o orixinal o 19 de outubro de 2009. Consultado o 5 de novembro de 2009. (en alemán)
- "Obras de e sobre Eduard Sievers no catálogo da Deutsche Nationalbibliothek". Arquivado dende o orixinal o 05 de marzo de 2016. Consultado o 31 ottobre 2009. (en alemán)