Emiliano R. Fernández

Emiliano R. Fernández

Biografía
Nacemento	8 de agosto de 1894 Guarambaré, Paraguai (pt)
Morte	15 de setembro de 1949 (55 anos) Asunción, Paraguai
Actividade
Ocupación	poeta, músico
Partido político	Partido Revolucionario Febrerista

Emiliano R. Fernández, nado como Emiliano Fernández Rivarola en Yvysunu o 8 de agosto de 1894 e finado en Asunción o 15 de setembro de 1949 , foi un dos máis prolíficos expoñentes da poesía popular de Paraguai e da polca paraguaia.

Traxectoria

É autor duns 2000 poemas. Pasou os seus primeiros anos no lugar de Ysaty, e alí foi á escola primaria ata o quinto grao. Durante a revolución de 1904, que deu o poder ao Partido Liberal, estableceuse na cidade de Concepción e alí realizou o servizo militar. A partir da década de 1920 comezou a percorrer todos os recunchos de Paraguai, escribindo os seus primeiros versos que recitaba ou cantaba acompañándose coa súa guitarra: “Primavera” (I e II), “Trigueñita” e “Pyhare amaguype”, publicados en Okara poty kue a mi, revista de versos e cancións populares editada durante moitos anos pola familia Trujillo. Posteriormente escribiu dúas das súas máis populares composicións de ton épico: “Che la reina” ou “Ahama che china” e “Rojas Silva rekavo”.

Participou na guerra do Chaco, entre Paraguai e Bolivia (1932-1935), como soldado do Rexemento de Infantaría “13 Tuyutí”, escribindo os seus mellores versos entre as pausas das batallas. Trasladárono a Asunción logo de recibir unha ferida na fronte. Durante o conflito internacional escribiu versos patrióticos, insuflándolles entusiasmo e certeza na vitoria aos soldados. O erudito e intelectual Carlos Villagra Marsal considérao o poeta popular por excelencia de Paraguai. Escribiu en “jopará”, o guaraní popular, moi fortemente castelanizado.

Traballou como xornalista no Semanario Guaraní. Durante a súa vida só publicou un libro Ka’aguy jary’i, que contén algúns dos seus poemas máis emblemáticos.