Ennio

Ennio
	;
Nome orixinal	(la) Ennius Quintus
Biografía
Nacemento	16 de xullo de 239 a. C. ; Rudiae, Italia (en)
Morte	8 de outubro de 169 a. C. (70 anos); Roma, Italia
Causa da morte	gota
Lugar de sepultura	Túmulo dos Cipiões (pt)
Actividade
Ocupación	poeta, Historiador da Antiga Roma, escritor, dramaturgo, analista
Período de tempo	Media República Romana
Familia
Pais	valor descoñecido e valor descoñecido
Descrito pola fonte	Nordisk familjebok; Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron; Paulys Realenzyklopädie der klassischen Altertumswissenschaft

Quinto Ennio (Quintus Ennius) nado en Rudiae en -239 e morto en -169, foi un dramaturgo e poeta romano.

Traxectoria

Naceu en Rudiae no ano -239. Falaba tres linguas: latín, osco e grego. En Roma ensinou grego e estivo baixo a protección de personaxes tan importantes como Escipión o Africano ou Marco Fulvio Nobilior e o seu fillo, Quinto Nobilior, o que o fixo cidadán romano. Morreu no ano -169 e as súas cinzas foron levadas á súa patria.

Obra

Ennio cultivou a maioría dos xéneros da época e foi o primeiro autor en Roma que utilizou o hexámetro grego en vez do saturnio romano. As súas obras máis importantes son:

En comedia: Cupiuncula, Pancratiastes.
En poesía épica: Annales: Un poema épico dividido en 18 libros onde se narra a historia de Roma cronoloxicamente comezando pola fundación e a monarquía. O final é descoñecido xa que os últimos libros perdéronse e a 1ª Guerra Púnica está omitida, xa que foi narrada por Nevio.
En poesía didáctica: Escribiu un tratado gastronómico do que só conservamos un fragmento chamado Hedyphagetica
En traxedia: cultivou os dous estilos de traxedia: a Cothurnata, de estilo grego e dentro da cal escribiu 20 obras (Achilles, Andromeda, Iphigenia, Thyestes...); e a Praetexta, de temática romana (Ambracia, Sabinae).

Estilo

Está influenciado pola literatura homérica e utiliza epítetos homéricos e neoloxismos baseados nesta. Tamén están presentes as formas arcaicas e a utilización de epítetos expresionistas para enriquecer as súas composicións. Mostra un gran gusto polos xogos de fonéticos por medio da aliteración e o apócope.

Posteridade

Foi o poeta máis importante de Roma ata a aparición dos chamados Poetae Noui e pódese observar unha grande influencia do poeta en Lucrecio e, sobre todo, en Virxilio cunha semellanza na métrica, na linguaxe, nos motivos e no feito de enxalzar a Roma (tendo as obras de ambos un marcado carácter nacional).