Exaculación feminina

A exaculación feminina, maiormente coñecida como "squirt", refírese á expulsión dunha cantidade variable de fluído producido polas glándulas de Skene dalgunhas mulleres durante o orgasmo.

Clítoris, labios menores, apertura da uretra, glándulas de Skene, vaxina, e glándula de Bartholin.

O líquido expulsado é descrito como un líquido transparente que xorde da uretra, ás veces con forza, que ten unha composición parecida ao líquido xerado nos homes pola próstata, e cuxa produción se pensa que está relacionada coas glándulas de Skene.

As aperturas das glándulas de Skene varían xeralmente en tamaño dunha muller a outra, até o punto de que nalgunhas mulleres desapareceu enteiramente. Actualmente hai poucas mulleres con esta característica. Se as glándulas de Skene son a causa da exaculación feminina, isto pode explicar a ausencia observada deste fenómeno en moitas mulleres. A pesar diso, moitas mulleres posuidoras desta glándula non son capaces de lograr a exaculación. Existen técnicas para manipular, mediante masaxes, a zona vaxinal, e conseguir que se produza a exaculación.

Segundo algunhas teorías, durante a excitación sexual feminina, as glándulas de Skene producen e énchense dun líquido que finalmente expulsan durante o orgasmo, aínda que tamén adoita ser expulsado sen necesidade de alcanzar o orgasmo cando as glándulas están cheas de fluído e como resultado déixano fluír aos poucos. Devandito fluído non é ouriños, é un líquido alcalino segregado polas glándulas de Skene. Entre as substancias atopadas no contido da exaculación feminina atópanse: creatinina, encima chamada fosfotasa aceda prostática FAP (tamén coñecida como PAP acrónimo de Prostatic Acid Phosphatase), a proteína PSA, glicosa e frutosa.