Galiña de Mos
Galiña de Mos | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Galiña de Mos | |||||||||||||||||||
Clasificación científica | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Nome trinomial | |||||||||||||||||||
Gallus gallus domesticus | |||||||||||||||||||
Sinonimia | |||||||||||||||||||
Galiña : Galo |
A galiña de Mos (ou raza de Mos) é unha das razas de pita máis antigas da Península Ibérica. Orixinaria de Galicia debe o seu nome á parroquia de San Xiao de Mos (no concello de Castro de Rei, Lugo), xa que foi nesta zona onde se comezou o proceso de selección para a recuperación da raza orixinal.
O trazo máis salientable é a súa crista en chícharo, que se caracteriza por ser pequena e ter tres filas de papilas ou puntos. Esta raza adáptase con facilidade a condicións climatolóxicas adversas.
Historia
[editar | editar a fonte]A comezos do século XX existía unha clara diferenza entre as galiñas da costa e do interior de Galicia (de máis volume e peso) e as galiñas da montaña (de menor tamaño). En 1935, a raíz da creación da Estación Pecuaria Rexional de Lugo, o veterinario Blas Martínez Inda iniciou o traballo de recuperación da Raza de Mos mediante a adquisición de ovos na Terra Chá, publicando ese mesmo ano o primeiro patrón da raza.
Nos anos posteriores fóronse ampliando o censo da raza e a súa venda a criadores interesados. En 1942, o veterinario Juan Rof Codina involucrouse na divulgación da raza realizando unha serie de estudos. Como consecuencia conseguiuse aumentar a capacidade de posta das galiñas de 128 ovos anuais de media (en 1939) a 154. No ano 1945 creouse a Cátedra de Divulgación Pecuaria de Galicia que, coa impartición de clases polas catro provincias galegas, permitiu dar a coñecer a Raza de Mos (seleccionada xa por aquel entón coas mesmas características que presenta na actualidade). Pola súa banda, a Estación Pecuaria Rexional de Galicia repartiu lotes da raza ata 1971, ano no que desapareceu a súa sección avícola.
Na década dos anos 60 realizáronse mudanzas orientadas cara a unha avicultura industrializada, o que propiciou os cruces entre razas para obter maior produtividade, producíndose deste xeito unha mingua na cría da Raza de Mos que a levou ao bordo da súa extinción.
A mediados de 2000, a Xunta de Galicia incluíu a Galiña de Mos nos programas de recuperación de razas gandeiras e iniciouse o “Programa de Recuperación e Conservación da raza Galiña de Mos”. Trala observación dos exemplares existentes e a consulta de datos históricos, redactouse un novo patrón da raza e creouse o Rexistro de Exemplares (publicado no Diario Oficial de Galicia o 11 de maio de 2001). Asemade, a finais de 2001 creouse a Unidade de Recuperación da Raza Galiña de Mos no Centro de Recursos Zooxenéticos de Galicia, con lotes de aves en galiñeiros situados en zonas exteriores, e onde calquera interesado pode adquirir algún destes animais para a cría.
Características xerais
[editar | editar a fonte]A Galiña de Mos posúe unha testa máis ben pequena, unha cara vermella e lisa, unha crista en chícharo con tres filas de papilas ou puntos ben definidos de cor vermella, e un bico forte e ben curvado. O pescozo é esvelto e robusto, máis ben longo. O peito é ancho, profundo e prominente, de gran capacidade. As ás son máis ben pequenas, ben pregadas e cinguidas ao corpo, e a cola é de pequeno tamaño.
Existen diferenzas evidentes entre o macho e a femia. Así, o peso dos galos oscila entre 3,5 e 4 quilos mentres que o das galiñas está en torno a 2,5 e 3 quilos. A crista, as barbiñas e as orelliñas son máis pequenas nas galiñas, e o peito é menos prominente; asemade, as femias son de formas máis redondeadas. A plumaxe en ambos sexos é brillante, abundante e compacta, de cor roxa escura para o corpo, sendo a esclavina de cor máis clara no caso dos machos e de cor máis intensa nas femias.
Os ovos teñen un peso mínimo de 50 gramos, cunha casca de cor marrón clara.
O 16 de xaneiro de 2010 tivo lugar o I Certame de Exposición e Degustación do Galo de Mos na parroquia de San Xiao de Mos, en Castro de Rei, organizada polo concello e a asociación de veciños da parroquia.
Evolución da poboación
[editar | editar a fonte]Ano | Femias | Machos | Total | Ganderías |
---|---|---|---|---|
2009 | 12 463 | 4 587 | 17 050 | 444 |
2010 | 22 000 | 7 855 | 29 855 | 510 |
2011 | 21 398 | 6 871 | 28 269 | 518 |
2012 | 16 932 | 6 902 | 23 834 | 455 |
2013 | 17 615 | 8 801 | 26 416 | 271 |
2014 | 17 435 | 8 302 | 25 737 | 237 |
2015 | 17 419 | 8 155 | 25 574 | 210 |
2016 | 17 232 | 8 819 | 26 051 | 194 |
2017 | 17 251 | 8 485 | 25 736 | 176 |
2018 | 18 728 | 9 965 | 28 693 | 173 |
2019 | 17 426 | 10 150 | 27 576 | 173 |
2020 | 14 543 | 6 821 | 21 364 | 176 |
2021 | 17 153 | 9 370 | 26 523 | 167 |
2022 | 14 404 | 7 062 | 21 466 | 166 |
Gráfica de evolución demográfica da galiña de Mos entre 2009 e 2022 |
Datos segundo a aplicación ARCA do Ministerio de Agricultura, Pesca e Alimentación.[1] |
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Aplicación ARCA". servicio.mapa.gob.es/arca. Consultado o 30 de agosto de 2023.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Asociación de avicultores da raza Galiña de Mos
- http://mediorural.xunta.es/fileadmin/arquivos/gandaria/razas/avicola/normativa.pdf[Ligazón morta]
- https://web.archive.org/web/20050309222420/http://www.boe.es/boe/dias/2003-09-05/pdfs/A33523-33523.pdf
- https://web.archive.org/web/20050314035344/http://www.boe.es/boe/dias/2003-10-06/pdfs/A36173-36173.pdf