Georg Friedrich Grotefend

Georg Friedrich Grotefend
	;
Biografía
Nacemento	9 de xuño de 1775 ; Hann. Münden, Alemaña
Morte	15 de decembro de 1853 (78 anos); Hannover, Alemaña
Lugar de sepultura	Gartenfriedhof (en) , 153 52°22′10″N 9°44′48″L / 52.369372, 9.746697
Educación	Universidade de Gotinga ; Lessing-Gymnasium (en)
Actividade
Campo de traballo	Estudos orientais
Ocupación	lingüista, erudito clásico, Asiriólogo, mestre
Membro de	Academia Prusiana das Ciencias
Familia
Fillos	Karl Ludwig Grotefend
	Sinatura
Descrito pola fonte	Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Гротефенд Георг Фридрих); Allgemeine Deutsche Biographie; Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron

Georg Friedrich Grotefend, nado en Hannoversch Münden o 9 de xuño de 1775 e finado en Hannover o 15 de decembro de 1853, foi un filólogo alemán, especializado na antigüidade. Estivo na orixe do desciframento da escritura cuneiforme.

Traxectoria

Grotefend estudou filoloxía na Universidade de Göttingen. En 1797, converteuse en colaborador da escola municipal de Hannoversch Münden e en 1803 en Prorektor desta escola. Despois nomeárono Konrektor no Instituto Lessing de Frankfurt e finalmente director do Instituto de Hannover en 1821.

En 1802, deu descifrado, tras só unhas poucas semanas, a inscrición persa de Behistún descuberta e copiada en 1621. Ao principio tratábase só dunha aposta, na que pretendía demostrar que era posíbel descifrar un sistema de escritura totalmente descoñecido sen axuda exterior.

A **Inscrición de Behistún**, tallada na parede dun acantilado, fornece o mesmo texto en tres linguas, contando a historia das conquistas do Rei Darío. Está ilustrada con imaxes en tamaño real de Darío con outras figuras.

Inscricións cuneiformes

O seu meirande mérito é o de ter descifrado as inscricións cuneiformes de Persépole que Carsten Niebuhr copiara en Nínive durante a súa gran viaxe a Arabia. Chegou ás seguintes conclusións:

que as inscricións persas contiñan tres formas diferentes de escritura cuneiforme, de xeito que o desciframento dunha podía ser a clave para o das outras.
que os caracteres da columna persa da inscrición de Behistun eran alfabéticos e non silábicos.
que debían ser lidos de esquerda a dereita.
que o alfabeto consistía en corenta letras, incluídos signos para vogais longas e breves.
que as inscricións de Persépole estaban escritas en avéstico (cousa na que, porén, estaba errado), e que debían referirse á época dos reis aqueménidas.
que unha determinada palabra de uso frecuente debería corresponder á palabra persa para "rei".
que a inscrición nos proporciona os dous esquemas seguintes: A) X, rei, gran rei, rei de reis, fillo de Y, rei; B) Y rei, gran rei, rei de reis, fillo de Z.
que a presenza dos dous esquemas A) e B) nos dá a oportunidade de identificar as persoas do texto: é mester que X fose un rei persa, que o seu pai fose tamén un rei de Persia, pero que o seu avó non o fose.

De acordo con esta idea Grotefend foi quen de identificar X con Xerxes I, Y con Darío I e Z con Histaspes. Georg Friedrich Grotefend retirouse en 1849 e morreu en 1853 en Hannover.A súa tumba está situada no cemiterio da Marienstraße en Hannover. O Instituto Grotefend-Gymnasium de Hann-Münden da súa vila natal leva o seu nome desde 1976.

Obra

Anfangsgründe der deutschen Prosodie (Gießen, 1815).
Lateinische Grammatik (Frankfurt am Main, 1823 - 1824).
Neue Beiträge zur Erläuterung der persepolitanischen Keilschrift (Hannover, 1837).
Rudimenta linguae umbricae Hannover, 1835-1838).
Rudimentae linguae oscae (Hannover, 1839).
Zur Geschichte und Geschichte von Altitalien (Hannover, 1840-1842).