Gran Premio de Francia de 2000
| Nome oficial | LXXXVI Mobil 1 Grand Prix de France  |
|---|---|
| Tipo | Gran Premio de Francia |
| Deporte | automobilismo |
| Parte de | Campionato Mundial de Fórmula 1 de 2000 |
| Distancia do evento | 72 |
| Localización e Datas | |
| Localización | Circuíto de Nevers Magny-Cours (Magny-Cours) 46°51′50″N 3°09′44″L / 46.86395, 3.16231 |
| Lonxitude | 2,684 km |
| País | Francia |
| Data | 2 de xullo de 2000 |
| Competición | |
| Primeiro posto | David Coulthard |
| Pole position | Michael Schumacher |
| Volta máis rápida | David Coulthard |
O Gran Premio de Francia de 2000 de Fórmula 1 (oficialmente o LXXXVI Mobil 1 Grand Prix de France) celebrouse no Circuíto de Nevers Magny-Cours, Magny-Cours, Borgoña, en Francia o 2 de xullo de 2000. Foi a novena proba da tempada de Fórmula Un de 2000, o 78º Gran Premio de Francia, ou o 86º Gran Prix de l'ACF. A carreira de 72 voltas gañouna o piloto de McLaren David Coulthard logo de comezar na segunda posición. O seu compañeiro de equipo Mika Häkkinen terminou segundo con Rubens Barrichello no terceiro posto para o equipo Ferrari.
Coulthard comezou a carreira xunto ao piloto de Ferrari Michael Schumacher que comezou desde a pole position. Barrichello comezou desde a terceira posición na grella e superou a Coulthard na primeira curva. Michael Schumacher mantivo a súa vantaxe na liña de inicio e mantivo o liderado despois da primeira rolda de pit stops. Durante o segundo período da carreira, Michael Schumacher comezou a loitar co desgaste dos pneumáticos, permitindo a Coulthard pechar o oco e pasouno na volta 40. Coulthard mantivo a vantaxe durante a segunda rolda de paradas e gañou a carreira. Michael Schumacher retirouse na volta 59 cunha falla de motor que promoveu a Häkkinen á segunda posición. Barrichello quedou en terceiro lugar, por diante do piloto de BAR e Jacques Villeneuve no cuarto posto.
A carreira foi a terceira vitoria de Coulthard da tempada, a súa primeira en Magny-Cours, e o resultado fixo que reducise a vantaxe de puntos de Michael Schumacher no campionato do mundo de pilotos. Häkkinen quedou en terceiro lugar con 38 puntos, seis por diante de Barrichello. No Campionato de Mundial de Construtores, o remate dun McLaren permitíuselles reducir a diferenza entre Ferrari e seis puntos, quedando oito carreiras da tempada.
Informe
[editar | editar a fonte]Antecedentes
[editar | editar a fonte]Carreira
[editar | editar a fonte]Os pilotos saíron á pista ás 09:30 hora do verán de Europa Central (UTC + 2) para unha sesión de warm-up de 30 minutos.[1] Os dous McLaren mantiveron o seu bo ritmo de cualificación; Häkkinen tivo o mellor tempo de 1:19.329. Coulthard quedou segundo no outro McLaren. Michael Schumacher fixo o terceiro mellor tempo con Trulli completando os catro primeiros. Michael Schumacher pilotou o muleto de Ferrari e o seu coche de carreiras, axustandose as condicións meteorolóxicas cambiantes.[2]
A carreira comezou ás 14:00 hora local.[3] As condicións da pista eran secas antes da carreira. A temperatura do aire varíaba de 27º a 28 °C e a temperatura da pista estaba entre 38º e 39 °C [3][4] Todos os pilotos comezaron con pneumáticos Extra Brandos de seco. Coulthard fixo a mellor saída dos corredores dianteiros, aínda que Michael Schumacher moveuse diante do piloto de McLaren para defender a súa vantaxe. Coulthard arrimouse á súa dereita permitindo a Barrichello pasarlle pola segunda posición. Salo fixo o mellor comezo na pista pasando do duodécimo ao noveno posto ao final da primeira volta, mentres que Irvine perdeu catro posicións na mesma distancia, Ralf Schumacher caeu do quinto ao sétimo posto.[5] Ao rematar a primeira volta, a orde era Michael Schumacher, Barrichello, Coulthard, Häkkinen, Villeneuve, Frentzen, Ralf Schumacher, Trulli, Salo, Irvine, Button, Herbert Rosa, Heidfeld, Alesi, Fisichella, Verstappen, Zonta, Diniz, Wurz, Gené e Mazzacane.[6]
Michael Schumacher comezou a alonxarse do resto do pelotón e fixo varias voltas rápidas consecutivas.[6] Barrichello comezou a reter aos pilotos de McLaren para permitir que o seu compañeiro de equipo ampliese a súa vantaxe. Máis aló da pista, Trulli pasou a Ralf Schumacher a tomar a sétima posición na segunda volta. Heidfeld foi superado por Alesi no 14º posto na mesma volta. Na seguinte volta, Ralf Schumacher retomou a sétima posición de Trulli.[4] Heidfeld perdeu outra posición con Fisichella na 4ª volta.[5] Ralf Schumacher comezou a desafiar a Frentzen para a sexta posición na quinta volta.[4] Á fronte do paquete, Michael Schumacher controlaba, estendendo o seu liderado sobre Barrichello a cinco segundos na 10ª volta.[6] Button tomou a décima posición de Irvine na volta doce, mentres que Heidfeld chocou con Alesi, forzando o seu compañeiro a facer un trompo, reincorporouse 18º.[4] Button mudouse ao noveno posto cando pasou Salo na volta 13.[7] Zonta, que estaba 17º, sufriu problemas de freos na volta 17 e chocou con contra as barreiras de pneumáticos que o levaron a retirarse do Gran Premio.[4][5]
Na 18ª volta, Michael Schumacher estendeu a súa ventaxe sobre Barrichello a 6´2 segundos, que á súa vez mantiña a Coulthard no terceiro lugar. Häkkinen estaba 1´4 segundos máis atrás do seu compañeiro de equipo, pero avanzou por diante de Villeneuve polo quinto posto.[6] Herbert fixo unha parada non programada debido a caixa de cambios e retirouse dúas voltas despois. Mentres tanto, na mesma volta, Alesi converteuse no primeiro piloto en cambiar pneumáticos na mesma volta. Trulli converteuse no primeiro corredor dos de diante en entrar en boxes na volta 21, seguido de Villeneuve, Frentzen e Ralf Schumacher. Coulthard conseguiu pasar a Barrichello na volta 22 para o segundo posto na quinta curva.[5] Häkkinen, Button, Michael Schumacher, Coulthard e Barrichello fixeron as súas paradas nas tres voltas seguintes.[6] Verstappen detívose ao lado dos boxes para retirarse con problemas na caixa de cambios na volta 26. Coulthard conseguiu pechar o oco de Michael Schumacher a menos de 1 segundo na volta 32, que marcou a volta rápida da carreira no proceso, 1:19.479 na 28ª volta.[6] Tentou superar ao seu rival dúas voltas despois, pero Michael Schumacher defendeu a súa posición.[7] Coulthard levantou o pé do acelerador para evitar unha colisión e fixo un xesto de man cara a Michael Schumacher.[7] A manobra permitiu a Häkkinen acercarse aos dous primeiros pilotos.[4] Na volta anterior, Mazzacane trompeou na curva 3 e retirouse.[4]
Wurz bloqueou os seus freos ao entrar na curva quince, provocándo a saída do seu coche na zona da trampa de area e retirouse na volta 36.[4][7] Button converteuse no primeiro piloto en entraraos boxes por segunda vez na volta 39. Coulthard replicou a súa manobra na quinta curva sobre Michael Schumacher na volta 40, empurrando a este último a un lado da pista, Coulthard tomou o liderado.[4][5] A roda dianteira dereita de Michael Schumacher fixo lixeiro contacto co pneumático dianteiro esquerdo de Coulthard no proceso.[4] Michael Schumacher resistiu os intentos de Häkkinen de superalo.[5] Frentzen e de la Rosa convertéronse nos seguintes dous pilotos que fixeron paradas en boxes na mesma volta.[6] Michael Schumacher e Häkkinen fixeron paradas por segunda vez na volta 43 e ambos xurdiron no terceiro e o cuarto posto, respectivamente.[6] O pit stop de Barrichello na volta 44 provocoulle caer ao quinto posto despois de que o seu equipo tivera problemas para axustar o seu pneumático dianteiro dereito.[5] Coulthard e Ralf Schumacher pararon en boxes nas seguintes dúas voltas. Ao rematar a volta 48, cos líderes completando as paradas en boxes, a orde era Coulthard, Michael Schumacher, Häkkinen, Barrichello, Villeneuve, Trulli, Ralf Schumacher, Button, Fisichella, Salo, Diniz, Heidfeld, Irvine, Alesi e Gené.[6]
Nos postos finais, Gené e Alesi entraron en contacto na volta 52 e ambos pilotos trompearon cara aos lados. Ambos pilotos continuaron nas súas respectivas posicións.[5] Máis arriba, Ralf Schumacher pasou a Trulli para conseguir o sexto posto na curva cinco.[4] Häkkinen, mentres tanto, estaba a menos dun segundo por detrás de Michael Schumacher na volta 53 e continuou a loitar polo segundo posto xa que os seus pneumáticos se degradaron máis rápido que os dos McLarens.[6] Irvine superou a Diniz pola duodécima posición dúas voltas despois. Michael Schumacher parouse ao lado da pista co motor queimado na volta 59. Häkkinen pasou a ser segundo como resultado da retirada de Michael Schumacher. Coulthard cruzou a liña de meta na volta 72 para lograr a súa terceira vitoria da tempada nun tempo de 1'38:05,538, a unha velocidade media de 187.215 km/h.. Häkkinen terminou segundo 14´7 segundos atrás, por diante de Barrichello no terceiro posto, Villeneuve foi cuarto, Ralf Schumacher quinto e Trulli completou os puntos anotando a sexta posición. Frentzen, Button, Fisichella, Salo, Diniz e Heidfeld seguiron nos seguintes seis postos, con Irvine, Alesi e Gené o último dos clasificados.[7]
Clasificación
[editar | editar a fonte]Cualificación
[editar | editar a fonte]
Carreira
[editar | editar a fonte]Posicións logo da carreira
[editar | editar a fonte]
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos na clasificación.
| Carreira anterior: Gran Premio do Canadá de 2000 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 2000 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Austria de 2000 |
| Carreira anterior: Gran Premio de Francia de 1999 |
Gran Premio de Francia | Carreira seguinte: Gran Premio de Francia de 2001 |
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "2000 Formula One Sporting Regulations". Fédération Internationale de l'Automobile. 24 de xaneiro de 2000. Arquivado dende o orixinal o 4 de decembro de 2000. Consultado o 4 de decembro de 2014.
- ↑ "Warm-up". FIA.com. 2 de xullo de 2000. Arquivado dende o orixinal o 04 de xuño de 2001. Consultado o 4 de decembro de 2014.
- ↑ 3,0 3,1 "McLaren One-Two in France". Gale Force F1. 2 de xullo de 2000. Arquivado dende o orixinal o 11 de agosto de 2006. Consultado o 4 de decembro de 2014.
- ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 "2000 Round 9 France: Magny Cours". Formula1.com. Formula1.com Limited. 2 de xullo de 2000. Arquivado dende o orixinal o 19 de novembro de 2001. Consultado o 3 de abril de 2015.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 "Race Facts and Incidents". FIA.com. Fédération Internationale de l'Automobile. 2 de xullo de 2000. Arquivado dende o orixinal o 02 de marzo de 2004. Consultado o 3 de abril de 2015.
- ↑ 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 "Lap-by-Lap: Grand Prix of France 2000". Gale Force F1. 2 de xullo de 2000. Arquivado dende o orixinal o 04 de xaneiro de 2005. Consultado o 3 de abril de 2015.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 "Grand Prix Results: French GP, 2000". GrandPrix.com. Inside F1, Inc. 2 de xullo de 2000. Arquivado dende o orixinal o 2 de xaneiro de 2002. Consultado o 3 de abril de 2015.
- ↑ "French GP Saturday qualifying". motorsport.com. Motorsport.com, Inc. 1 de xullo de 2000. Arquivado dende o orixinal o 24 de decembro de 2015. Consultado o 4 de abril de 2015.
- ↑ "2000 French Grand Prix". Formula1.com. Formula1.com Limited. Arquivado dende o orixinal o 10 de outubro de 2014. Consultado o 26 de decembro de 2015.
- ↑ 10,0 10,1 "France 2000 - Championship • STATS F1". www.statsf1.com. Consultado o 17 de marzo de 2019.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de Francia de 2000 |