Guillerme I de Alemaña
Guillerme I de Alemaña e Prusia (en alemán: Wilhelm Friedrich Ludwig) nado en Berlín o 22 de marzo de 1797 e finado o 9 de marzo de 1888, foi rei de Prusia, desde o 2 de xaneiro de 1861 e emperador de Alemaña (Káiser), desde o 18 de xaneiro de 1871 até o seu falecemento.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Segundo fillo do rei Frederico Guillerme III e da duquesa Luísa de Mecklemburgo-Strelitz. En 1829 casou coa princesa Augusta de Saxonia-Weimar-Eisenach con quen tivo dous fillos:
- Frederico (1831-1888), emperador de Alemaña durante 1888 (9 de marzo - 15 de xuño).
- Luísa de Prusia (1838-1923).
Serviu no exército prusiano desde 1814 e encomendáronselle algunhas misións diplomáticas desde 1815.
En 1857, o seu irmán o rei Frederico Guillerme IV sufriu unha crise que lle xerou problemas de saúde mental até a súa morte. Un ano despois, Guillerme tivo que facerse cargo da rexencia de Prusia.
Ao falecer Frederico Guillerme IV sen fillos varóns, o 2 de xaneiro de 1861, Guillerme accedeu ao trono de Prusia co nome de Guillerme I.
Antes da rexencia non interviñera en política. Xa no trono mostrouse favorable a unha política conservadora, designando como chanceler a Otto von Bismarck (1862), que foi na práctica quen levou as rendas da política e do proceso de unificación alemá.
.jpg)
Tras a Guerra franco-prusiana, Guillerme I de Prusia foi proclamado Emperador alemán (e non Emperador de Alemaña) o 18 de xaneiro de 1871 no salón dos espellos do Palacio de Versalles. A Confederación Alemá do Norte (1867-1871) transformouse no Imperio alemán ("Kaiserreich", 1871-1918). Fundouse un único Estado de carácter federal co rei de Prusia como xefe de Estado, co título imperial e "presidente" ou primus inter pares dos monarcas que se federaron dos reinos de Baviera, Wurtemberg, Saxonia, o Gran Ducado de Baden e o de Hesse. Tamén quedaron incorporadas as cidades libres de Hamburgo, Lübeck e Bremen.
Últimos anos e morte
[editar | editar a fonte]
En agosto de 1878, o tsar Alexandre II de Rusia, sobriño de Guillerme, escribiulle unha carta queixándose sobre o trato que recibiron os intereses rusos no Congreso de Berlín. En resposta, Guillerme, o seu fillo Frederico e a súa muller Augusta de Saxonia-Weimar-Eisenach viaxaron a Rusia (en contra das indicacións de Bismarck) para facer as paces cara a cara. Porén, ameazando unha vez máis con renunciar, Bismark favoreceu unha alianza máis estreita con Austria. En outubro, Guillerme aceptou o Zweibund entre Alemaña e Austria-Hungría que ía dirixido directamente en contra de Rusia.[1]
Guillerme sufriu intento de asasinato o 18 de setembro de 1883, levado a cabo polos anarquistas, pero que non tivo éxito debido a que o clima húmido impediu o uso de dinamita.[1]
A pesar dos intentos de asasinato e o impopular papel de Guillerme na revolución de 1848, el e a súa muller eran moi populares, especialmente nos últimos anos. Moitos considerábanos a personificación da antiga Prusia e admiraban o seu estilo de vida simple e austero.[1].[2] Guillerme finou o 9 de marzo de 1888 en Berlín tras unha breve enfermidade. Foi enterrado o 16 de marzo no Mausoleo do Parque de Charlottenburgo.
Títulos e tratamentos
[editar | editar a fonte]
- 1797-1861: A súa Alteza Real o príncipe Guillerme de Prusia
- 1861-1871: A súa Maxestade o rei de Prusia
- 1871-1888: A súa Maxestade Imperial e Real o emperador de Alemaña, rei de Prusia
Títulos completos
[editar | editar a fonte]A súa Maxestade Imperial e Real Guillerme I, pola graza de Deus, emperador de Alemaña e rei de Prusia, margrave de Brandeburgo, burgrave de Núremberg, conde de Hohenzollern, duque soberano e supremo de Silesia e do Condado de Glatz; gran duque do baixo Rin e de Pousen, duque de Saxonia, de Westfalia, de Angria, de Pomerania, Lüneburg, Holstein e Schleswig, de Magdeburgo, de Bremen, de Güeldres, Cléveris, de Jülich e Berg; duque dos Wendos e os Casubios, de Crossen, Lauenburgo e Mecklemburgo; landgrave de Hesse e Turinxia, margrave da Alta e Baixa Lusacia; príncipe de Orange, príncipe de Rügen, de Frisia Oriental, de Paderborn e Pyrmont, de Halberstadt, Munster, Minden, Osnabrück, Hildesheim, de Verden, Cammin, Fulda, Nassau e Moer; conde principesco de Henneberg, conde da Marck, de Ravensberg, de Hohenstein, Tecklenburgo e Lingen, de Mansfeld, Sigmaringen e Veringen; señor de Frankfurt.[3][4]
Devanceiros
[editar | editar a fonte]Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Deutsches Historisches Museum (ed.). "Biografie Wilhelm I (German)". Arquivado dende o orixinal o 05 de xullo de 2014. Consultado o 12 de xuño 2013.
- ↑ Feldhahn, Ulrich (2011). Kunstverlag Josef Fink, Lindenberg, ed. Die preußischen Könige und Kaiser (German). pp. 24–26. ISBN 978-3-89870-615-5.
- ↑ "Wilhelm II, Emperor of Germany (1859-1941)". Web.archive.org. Archived from the original on 22 de decembro de 2007. Consultado o 2013-11-05.
- ↑ Rudolf Graf v. Stillfried: Die Titel und Wappen des preußischen Königshauses. Berlin 1875.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Guillerme I de Alemaña  |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Röhl John C. G. Young Wilhelm: The Kaiser's Early Life, 1859-1888 (1998) online
- Steinberg, Jonathan. Bismarck: A Life (2011)
Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]| Predecesor: Título de nova creación |
.svg) Emperador de Alemaña 1871 - 1888 |
Sucesor: Frederico III |
| Predecesor: Frederico Guillerme IV |
.png) Rei de Prusia 1861 - 1888 |
Sucesor: Frederico III |
| Ducado de Prusia (1525–1701) | | |
|---|---|---|
| Reino de Prusia (1701–1918) | ||
1tamén Elector de Brandeburgo; 2tamén Káiser | ||
| Control de autoridades |
|
|---|
