Haakon Chevalier

Haakon Chevalier

Biografía
Nacemento	(en) Haakon Maurice Chevalier 10 de setembro de 1901 Lakewood, Estados Unidos de América (pt)
Morte	4 de xullo de 1985 (83 anos) 18º distrito de París, Francia
Educación	Universidade de California - Doutor en filosofía (–1929) Universidade de California - mestría en artes (–1925) Universidade de California - grao en Artes (–1923) Universidade Stanford (1918–1920)
Actividade
Ocupación	lingüista, mestre, académico, escritor, tradutor, scholar of French literature (en)
Empregador	Universidade de California, Berkeley (1927–1950)

Haakon Maurice Chevalier, nado o 10 de setembro de 1901 e finado o 4 de xullo de 1985 foi un escritor, tradutor e profesor estadounidense de literatura francesa na Universidade de California, Berkeley, máis coñecido pola súa amizade co físico J. Robert Oppenheimer, a quen coñeceu en Berkeley, California en 1937. A relación de Oppenheimer con Chevalier, e a relación de Chevalier cun posible recrutador para a intelixencia soviética, ocuparon un lugar destacado nunha audiencia de 1954 da Comisión de Enerxía Atómica dos Estados Unidos sobre a autorización de seguridade de Oppenheimer. Nesa vista, a autorización de seguridade de Oppenheimer foi revogada.

Traxectoria

Vida temperá

Chevalier naceu en Lakewood Township, Nova Jersey, fillo de Therese Chevalier (de solteira Roggen) e Emile, de ascendencia norueguesa e francesa respectivamente.

Cando tiña vinte anos Chevalier sentiuse atraído polos aspectos románticos do mar. Embarcouse como mozo de cuberta nun dos últimos veleiros mercantes, a goleta estadounidense de catro paus Rosamond, para unha viaxe ao océano Atlántico sur e Cidade do Cabo. Chevalier escribiu un testemuño vivo e nostálxico deste mesmo fin da era da vela no seu libro The Last Voyage of the Schooner Rosamond.

Traballo

En 1945, Chevalier traballou como tradutor para os Procesos de Núremberg. Traduciu ao inglés moitas obras de Salvador Dalí, André Malraux, Vladimir Pozner, Louis Aragon, Frantz Fanon e Victor Vasarely.

Relación con Oppenheimer

Chevalier coñeceu a Oppenheimer en 1937 en Berkeley cando era profesor asociado de linguas románicas. Xuntos, Chevalier e Oppenheimer fundarían a rama de Berkeley dun sindicato de profesores, que patrocinaba axudas para causas de esquerda.

Chevalier informou a Oppenheimer en 1942 dunha discusión que mantivo con George Eltenton que o perturbou considerablemente e pensou que Oppenheimer debería coñecer. Tratábase dos intentos soviéticos a través de Eltenton de penetrar no Proxecto Manhattan. Esa breve conversación, o informe tardío de Oppenheimer e os intentos de ocultar a identidade de Chevalier, converteríanse máis tarde nun dos temas clave na audiencia de seguridade de Oppenheimer en 1954 ante a Comisión de Enerxía Atómica, que resultou na revogación da súa autorización de seguridade.

Chevalier foi entrevistado en The Day After Trinity (1981), un documental nomeado ao Oscar sobre Oppenheimer e a bomba atómica. Foi interpretado por Jefferson Hall na película de Christopher Nolan de 2023 Oppenheimer.

Vida persoal

Chevalier tivo catro fillos de tres matrimonios. De 1922 a 1931 casou con Ruth Bosley, logo con Barbara Lansburgh de 1931 a 1950 e, finalmente, con Carol Lansburgh en 1952.

Vida posterior e pasamento

Despois da audiencia do Subcomité de Actividades Antiamericanas da Cámara, Chevalier perdeu o seu traballo en Berkeley en 1950. Incapaz de atopar outra cátedra nos Estados Unidos, trasladouse a Francia, onde continuou traballando como tradutor.

Chevalier regresou brevemente aos Estados Unidos en xullo de 1965 para asistir á voda da súa filla en San Francisco.

Morreu en 1985 en París aos 83 anos. Non se informou da causa da morte.

Bibliografía

• 1932. The ironic temper: Anatole France and his time. Oxford University Press. ASIN B00085MTLU
• 1934. André Malraux and "Man's fate": An essay. H. Smith and R. Haas. ASIN B00089VCSC
• 1949. For Us The Living. Nova York: Alfred A. Knopf. ISBN 1-4179-8987-4
• 1959. The Man Who Would Be God. Putnam; [1st American ed.]. ASIN B0006AW3DG
• 1965. Oppenheimer: The Story of a Friendship. Nova York: George Braziller, Inc. ASIN B0006BN686
• 1970. The Last Voyage of the Schooner Rosamond. Deutsch. ISBN 0-233-96247-6

Traducións

• Vladimir Pozner. 1942. The Edge of the Sword (Deuil en 24 heures). Modern Age Books.
• Vladimir Pozner. 1943. First Harvest (Les Gens du pays).
• Kessel, Joseph. 1944. Army of Shadows (L'Armée des ombres). Alfred A. Knopf
• Malraux, André. 1961. Man's Fate. Random House Modern Library. ASIN B000BI694M
• Aragon, Louis. 1961. Holy Week. G. P. Putnam's Sons. ASIN B000EWMJ3A
• Dalí, Salvador. 1986. The Secret Life of Salvador Dalí. Dasa Edicions, S.A. ISBN 84-85814-12-6
• André Maurois, 1962. Seven faces of love. Doubleday. ASIN B0007H6IX4
• Michaux, Henri. 1963. Light Through Darkness. Orion Press. ASIN B0007E4GJ0
• Vasarely, Victor. 1965. Plastic Arts of the Twentieth Century, Volume 1. Editions du Griffon. ASIN B000FH4NZG
• Fanon, Frantz, A Dying Colonialism 1965

Véxase tamén

• J. Robert Oppenheimer
• Audiencia de seguridade de Oppenheimer (Oppenheimer Security Hearing)

Bibliografía

• Broad, William J. September 8, 2002. Father of A-bomb was Communist, book claims. New York Times. A7.
• Gray, Gordon. 1954. 'In the matter of J. Robert Oppenheimer: transcript of hearing before Personnel Security Board'. U.S. Govt. Print. Off. p. 4-6.
• Herken, Gregg. 2002. Brotherhood of the Bomb: The Tangled Lives and Loyalties of Robert Oppenheimer, Ernest Lawrence, and Edward Teller. Nova York: Henry Holt and Company, LLC.
• New York Times. 11 de xullo de 1985. Haakon Chevalier, 83, Author and Translator. Section B; Page 6, Column 4; National Desk.
• Washington Post. 11 de xullo de 1985. 'Metro; Deaths Elsewhere. C7.

Ligazóns externas

• 1982 Entrevista en audio con Haakon Chevalier por Martin Sherwin Voces do Manhattan Project
• Fontes primarias utilizadas por Herken en Brotherhood of the Bomb
• Bibliografía comentada para Haakon Chevalier da Alsos Digital Library for Nuclear Issues Arquivado 06 de abril de 2017 en Wayback Machine.
• Vladimir Pozner está soñado Arquivado 21 de decembro de 2014 en Wayback Machine.