Histoire naturelle des poissons
A Histoire naturelle des poissons (Historia natural dos peixes) é unha monumental obra en 22 volumes publicada entre 1828 e 1849 por Georges Cuvier (1769-1832) e o seu alumno e futuro sucesor Achille Valenciennes (1794-1865).
Georges Cuvier estaba interesaado na consolidación do saber ictiolóxico. Fixo entón unha síntese de todas as informacións da disciplina da súa época. O manuscrito relaciona 4 514 especies de peixes, delas 2 311 novas, o que o fai aínda hoxe un dos tratados de ictioloxía máis ambicioso. A maioría das especies descritas foron feitas despois da morte de Cuvier, por Valenciennes.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/86/Histoire_naturelle_des_poissons_%2810438657146%29.jpg/250px-Histoire_naturelle_des_poissons_%2810438657146%29.jpg)
Esta obra responde non só aos rescursos dispoñíbeis no Museo Nacional de Historia Natural de Francia, que Cuvier dirixía, senón tamén dunha inmensa rede de correspondentes a través de todo o mundo que lle permitiron obter espécimes e de recoller observacións. Un gran número de viaxeiros e de misións de exploracións científicas permitiron arrequecer as coleccións.
As descricións son frecuentemente xustas e bien conducidas, o mesmo que as ilustracións. Ás veces a diagnose de certas especies responde a individuos mal conservados ou dun só sexo. A pesar destes defectos, o traballo converteuse na obra de referencia para numerosas xeracións de ictiólogos.
Auguste Duméril (1812-1870) completou a obra de Cuvier publicando unha Histoire naturelle des poissons en dez volumes que apareceron entre 1865 e 1870. Duméril describe nela especialmente as especies non tratadas por Cuvier e Valenciennes, como os tiburóns.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
![]() |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Histoire naturelle des poissons ![]() |