Hoda Barakat

Hoda Barakat

Nome orixinal	(ar) هدى بركات
Biografía
Nacemento	7 de setembro de 1952 (72 anos) Beirut, Líbano
Residencia	París
Educación	Universidade Libanesa
Actividade
Campo de traballo	Escrita creativa e profesional, xornalismo e actividade tradutora
Lugar de traballo	Beirut París
Ocupación	escritora, tradutora, xornalista, novelista, profesora universitaria
Familia
Fillos	Dima Abdallah
Premios
(2019)  International Prize for Arabic Fiction (en) , premiado polo traballo Q60573513 (2000)  Naguib Mahfouz Medal for Literature (en) , premiado polo traballo The Tiller of Waters (en)  cabaleiro da orde das Artes e as Letras

Hoda Barakat (árabe: هدى بركات), nada en 1952, é unha escritora libanesa en lingua árabe. Pasou boa parte da súa mocidade en Beirut e despois foi vivir a París, onde reside. Na súa obra reflicte o trauma da guerra. As súas tres primeiras novelas están narradas por homes que viven nas marxes da sociedade na guerra civil libanesa. A súa obra foi traducida ao inglés, hebreo, francés, italiano, castelán, turco, neerlandés e grego.

Traxectoria

Creceu na vila de Bxari, de poboación maioritaria maronita. Estudou Literatura Francesa na Universidade Libanesa, en Beirut, onde se graduou en 1975. En 1975 e 1976 viviu en París preparando o doutoramento, pero regresou ao seu país ao comezo da guerra civil. Nesa época traballou como profesora, tradutora e xornalista. En 1989 regresou a París, e viviu alí desde entón.

En 1985 publicou a colección de relatos Za'irat ("Mulleres visitantes"). Despois publicou as novelas Hajar al-Dahik (1990), Ahl el-Hawa (1993) e Harit al-miyah. Hajar al-Dahik, a primeira novela en árabe cun personaxe protagonista homosexual, gañou o Premio Al-Naqid.

Aínda que viva na Europa dende a fin da guerra civil libanesa, a autora sempre escribiu en árabe, que declara respectar e amar inmensamente. O seu estilo é bastante elevado, caracterizándose pola adhesión total ás regras da gramática clásica do idioma e a utilización dunha linguaxe formal destituída de coloquialismos inclusive nos diálogos entre os personaxes das súas obras (xustamente aló onde outros escritores árabes serían menos refractarios a usa-lo árabe dialectal).