Ildefons Cerdà

Ildefons Cerdà
	;
Nome orixinal	(ca) Ildefons Cerdà i Sunyer
Biografía
Nacemento	23 de decembro de 1815 ; Centelles, España
Morte	23 de agosto de 1876 (60 anos); Las Caldas de Besaya, España
Lugar de sepultura	Camposanto de Montjuïc 41°21′15″N 2°09′20″L / 41.354289, 2.155569
Presidente da Deputación de Barcelona
	1873 – 1874 ; ← Benet Arabio i Torres (en) – Melcior Ferrer i Bruguera (en) →
Concelleiro de Barcelona
	1854 – 1856
Deputado no Congreso dos Deputados
	1851 – 1852 ; Circunscrición electoral: Barcelona
Datos persoais
Educación	Escola Técnica Superior de Enxeñaría de Camiños, Canales e Portos de Madrid - enxeñaría (1835–1841)
Actividade
Campo de traballo	Urbanismo, ordenación do territorio, civil engineering studies (en) , arquitectura e política
Lugar de traballo	Madrid
Ocupación	enxeñeiro, político, urbanista, arquitecto, enxeñeiro civil
Partido político	Partido Republicano Democrático Federal
Familia
Cónxuxe	Clotilde Bosch i Carbonell (1848–1862)
Fillos	Esmeralda Cervantes
	Sinatura

Ildefons Cerdà i Sunyer, nado en Centelles (Barcelona) o 23 de decembro de 1815 e finado en Las Caldas del Besaya (Cantabria) o 21 de agosto de 1876, foi un enxeñeiro, urbanista, xurista, economista e político español.

Home polifacético, escribiu a Teoría xeral da urbanización, obra pioneira da especialidade, pola cal considéraselle un dos fundadores do urbanismo moderno. O seu proxecto máis importante foi a reforma urbanística da Barcelona do século XIX mediante o Plan Cerdà, co que creou o actual barrio do Eixample.^[1] Cerdà non foi un triunfador; concentrado meticulosamente no seu traballo, tivo problemas familiares, o seu proxecto do ensanche nunca foi ben visto polos estamentos locais e acabou arruinado, pois o Estado español e o Concello de Barcelona non lle pagaban os honorarios que lle debían. Houbo de pasar un século para que se recoñecese o seu legado.

Principais obras

Plano do proxecto do eixample de Barcelona (1859)

1859 – Teoría de la construcción de las ciudades, vol. 1. Barcelona, 1859. Reeditado en 1991 polo Ministerio para as Administracións Públicas, Concello de Barcelona e Concello de Madrid. ISBN 84-7088-583-9.
1861 – Teoría de la construcción de las ciudades, vol. 2. Madrid, 1861. Reeditado en 1991 polo Ministerio para as Administracións Públicas, Concello de Barcelona e Concello de Madrid. ISBN 84-7088-586-3.
1863 – Teoría del enlace del movimiento de las vías marítimas y terrestres.
1867 – Teoría general de la urbanización y aplicación de sus principios y doctrinas a la reforma y ensanche de Barcelona. Madrid: Imprenta Española, 1867. Reeditado polo Instituto de Estudios Fiscales, 1968-1971.
1867 – Monografía estadística de la clase obrera en Barcelona, en 1856: Espécimen de una estadística funcional de la vida urbana, con aplicación concreta a dicha clase. Publicado cun apéndice de la Teoría general de la urbanización.^[2]
? – Teoría general de la rurización.

Notas

↑ Institut Cerdà. "Biografia" (en catalán). Arquivado dende o orixinal o 25 de decembro de 2009. Consultado o 30 de outubro de 2009.
↑ Carrasco, Cristina: Tiempos, trabajos y género. Barcelona: Universitat de Barcelona, 2001. ISBN 84-475-2646-1

Véxase tamén

Ligazóns externas

Sitio web do Ano Cerdà(2009-2010) (en castelán)

[ICerda-1] Institut Cerdà. "Biografia" (en catalán). Arquivado dende o orixinal o 25 de decembro de 2009. Consultado o 30 de outubro de 2009.

[2] Carrasco, Cristina: Tiempos, trabajos y género. Barcelona: Universitat de Barcelona, 2001. ISBN 84-475-2646-1

[1]

[2]