As Berlengas
Tipo | grupo de illas área protexida da rede Natura 2000 Lugar de importancia comunitaria | |||
---|---|---|---|---|
Localización | ||||
División administrativa | Peniche, Portugal | |||
Localización | Distrito de Leiria | |||
| ||||
Bañado por | Océano Atlántico | |||
Características | ||||
Superficie | 0,9577 km² 95.770 ha | |||
World Database on Protected Areas | ||||
Identificador | 555531076 | |||
Área protexida da rede Natura 2000 | ||||
Identificador | PTCON0006 | |||
Actividade | ||||
Visitantes anuais | 25.000 (1998) | |||
O Arquipélago das Berlengas está situado no océano Atlántico, a 10 km ao oeste de Peniche, na costa de Portugal. O arquipélago é de bloque granítico.
Forman parte desta illa tres pequenos illotes: Berlenga Grande, Estelas e Farilhões.
A parte máis importante da illa é chamada Berlenga e representa máis de 2/3 da superficie total da illa. A outra parte está separada pola erosión marítima e chámase Illa Vella.
Historia
[editar | editar a fonte]A ocupación humana da Berlenga Grande (única habitable) remontase á Antigüidade, sendo coñecida como illa de Saturno polos xeógrafos Romanos. Posteriormente foi visitada por navegadores Musulmáns, viquingos, corsarios franceses e ingleses.
En 1513, co apoio da raíña Dna. Leonor, monxes da Orde de San Xerome estabelecéronse co propósito de ofrecer auxilio á navegación e ás vítimas dos frecuentes naufraxios naquela costa atlántica, arrasada por corsarios, fundando o Mosteiro da Misericordia da Berlenga, no local onde, desde 1953, se ergue un restaurante. Entre tanto, a escaseza de alimentos, as doenzas e os constantes asaltos de piratas e corsarios marroquís, alxerinos, Ingleses e Franceses, tornaron imposible a vida de retiro dos frades, moitas veces incomunicados debido á inclemencia do mar.
Farol
[editar | editar a fonte]O Faro da illa foi construído en 1841, o Faro foi bautizado como Duque de Bragança.
O Faro utiliza a enerxía acumulada durante o día (a través de varios paneis solares), con 29 m. de altura, a súa luz é visíbel nunha área ata cerca de 50 km.
Fortaleza das Berlengas
[editar | editar a fonte]- Artigo principal: Forte de São João Baptista das Berlengas.
O forte de planta poligonal irregular (orgánica), presenta unha edificación principal, con doce salas ou cuartos onde funcionaban as dependencias de servizo (Casa do Comando, Cuarteis de Tropas, Almacéns, Cociña e outros) e mais oito compartimentos inscritos no interior das murallas. Un corredor sen iluminación dá acceso internamente aos varios puntos da estrutura.
Fauna
[editar | editar a fonte]No tocante á fauna destácanse a lagarta de Bocage e o sardão, esta última especie ameazada pola poboación de gaivotas, coellos e ratos. Existen varias especies de aves, mariñas e non mariñas, que nidifican neste punto illado do litoral, como:
- Arao (ave símbolo da Reserva Natural das Berlengas);
- Cagarra;
- Corvo mariño de crista;
- gaivotas;
- Pardela-de-bico-amarelo;
- Roque de Castro.
No mar, entre tanto, é onde se encontra a maior riqueza do arquipélago, unha das zonas de maior riqueza ictiolóxica da costa portuguesa.
Flora
[editar | editar a fonte]Existen cerca dunha centena de especies botánicas na área, incluíndo:
- Lobularia maritima
- Frankenia laevis
- Echium rosulatum
- Thapsia villosa
- Pulicaria microcephala
- Papoula
- Malmequer-amarelo
- Anagallis monelli
- Silene
- Armeria berlengensis
- Herniara berlengiana
Turismo
[editar | editar a fonte]Existen dous restaurantes na illa, o Restaurante e Quartos Mar e Sol e no Forte de São João Baptista, unha zona de acampada e un minimercado con produtos esenciais.
Praias
[editar | editar a fonte]Outros
[editar | editar a fonte]O arquipélago foi palco e tema principal do filme O Rei das Berlengas, realizado en 1978 por Artur Semedo e contando co falecido Mário Viegas no papel de protagonista, o herdeiro da dinastía dos Teles de Midões que se bate pola independencia do arquipélago de Portugal.