Inés Camilloni
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 2 de marzo de 1964  (60 anos) |
| Educación | Universidade de Buenos Aires - aeroloxía (–1995) Universidade de Buenos Aires - aeroloxía (–1987) |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Cambio climático, radiación solar, modelo climático e aeroloxía |
| Ocupación | meteoróloga, científica, ecoloxista, climatóloga |
| Empregador | Universidade de Buenos Aires |
 | |
Inés Ángela Camilloni, nada o 2 de marzo de 1964 é unha climatóloga arxentina, especialízada no cambio climático en América do sur.[1]
É unha divulgadora científica sobre os efectos do cambio climático. Entre as súas actividades destaca a súa participación en charlas e entrevistas.[2][3][4][5]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Camilloni licenciouse en meteoroloxía no ano 1987 na Universidade de Buenos Aires e acadou o título de doutora pola mesma universidade oito anos máis tarde .[6][7]
Dende 1999 é profesora na Universidade de Buenos Aires e investigadora independente no Centro de Investigaciones del Mar y la Atmósfera (CIMA – CONICET/UBA).[8][7] É tamén a secretaria académica da Facultade de Ciencias Exactas e Naturais da Universidade de Buenos Aires.[9] Camilloni é residente no Programa de Investigación da Universidade de Harvard[10] Solar Geoengineering e directora do Mestrado en Ciencias Medioambientais na Facultade de Ciencias Exactas e Naturais da Universidade de Buenos Aires.[6]
O traballo de Camilloni céntrase no cambio climático na Arxentina e a nivel rexional, a través da avaliación de modelos climáticos e o desenvolvemento de escenarios climáticos.[6] En 2008 foi unha das científicas que traballa nun informe científico e técnico na contaminación producida pola polpa emitida polos muíños do río de Uruguai, onde Camilloniparticipou no capítulo sobre a calidade do aire[1]En 2012 participou na creación doutro informe técnico sobre o cambio climático na cidade de Buenos Aires, baseado na observación de datos meteorolóxicos e simulacións de cambios climáticos globais.[1]
Un dos seus traballos de investigación estuda os impactos hidráulicos da administración de radiación solar na cunca de río da Prata .[11][12]
En 2016, xunto con Vicente Barros, publicou un libro titulado La Argentina y el cambio climático. De la física Un la política [Arxentina e cambio climático. Dende física ata a política] editado pola Editorial Universitaria de Buenos Aires.[13]
Camilloni é unha das autoras do informe especializado no quecemento global de 1,5 graos do Grupo intergobernamental sobre o cambio climático (GICC) (2018), onde foi a única científica arxentina invitada.[14][15] Participou no cuarto, quinto e sexto informe de valoración do Grupo intergobernamental sobre o cambio climático.[6]
Camilloni tamén participou en charlas sobre a perspectiva de xénero na ciencia e deu entrevistas sobre fa participación das mulleres na ciencia.[16][8]
Obras
[editar | editar a fonte]- Camilloni, Inés. (2020). La Argentina y el cambio climático. Buenos Aires: Editorial Universitaria de Buenos Aires. ISBN 978-950-23-3097-6. OCLC 1283855078.
- Hoegh-Guldberg, O.; Jacob, D.; Taylor, M.; Guillén Bolaños, T.; Bindi, M.; Brown, S.; Camilloni, I. A.; Diedhiou, A.; Djalante, R. (2019-09-20). "The human imperative of stabilizing global climate change at 1.5°C". Science (en inglés) 365 (6459): eaaw6974. ISSN 0036-8075. doi:10.1126/science.aaw6974.
- Gulizia, Carla; Camilloni, Inés (2015-03). "Comparative analysis of the ability of a set of CMIP3 and CMIP5 global climate models to represent precipitation in South America: COMPARATIVE ANALYSIS OF THE ABILITY OF A SET OF CMIP3 AND CMIP5 MODELS". International Journal of Climatology (en inglés) 35 (4): 583–595. doi:10.1002/joc.4005.
- Camilloni, Inés; Barrucand, Mariana (2012-01). "Temporal variability of the Buenos Aires, Argentina, urban heat island". Theoretical and Applied Climatology (en inglés) 107 (1-2): 47–58. ISSN 0177-798X. doi:10.1007/s00704-011-0459-z.
- Barros, Vicente; Nuñez, Mario; Camilloni, Inés; Solman, Silvina. (2010). Escenarios climáticos de la provincia de San Luis. (1ª ed.). Universidad La Punta.
- Camilloni, Inés. (2006). El aire y el agua en nuestro planeta. Buenos Aires: Eudeba. ISBN 978-950-23-1467-9. OCLC 81251711.
- Camilloni, Inés A.; Barros, Vicente R. (2003-07). "Extreme discharge events in the Paraná River and their climate forcing". Journal of Hydrology (en inglés) 278 (1-4): 94–106. doi:10.1016/S0022-1694(03)00133-1.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 "INVESTIGADORES. CAMILLONI Ines Angela". Consejo Nacional de Investigaciones Científicas y Técnicas (CONICET). Arquivado dende o orixinal o 29 de marzo de 2022. Consultado o 29 de decembro de 2020.
- ↑ Esteban, Pablo (27 de decembro de 2017). "El calentamiento y sus responsables". Página12. Consultado o 29 de decembro de 2020.
- ↑ "Breves y urgentes observaciones sobre el cambio climático". Naturaleza&Tecnología (en castelán). 7 de decembro de 2020. Consultado o 29 de decembro de 2020.
- ↑ ¿Cómo afecta el cambio climático en Argentina? - Análisis de Inés Camilloni, del CONICET. La Nación. 11 de xaneiro de 2019. Consultado o 29 de marzo de 2022.
- ↑ "Inés Camilloni: la Patagonia es una de las regiones del país más afectadas@xornal=Río Negro" (en castelán). 17 de xaneiro de 2020. Consultado o 29 de decembro de 2020.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Universida de Buenos Aires (ed.). "Ines Camilloni CV" (PDF). Departamento de Ciencias de la Atmósfera y los Océanos (en castelán). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 29 de marzo de 2022. Consultado o 29 de decembro de 2020.
- ↑ 7,0 7,1 "Inés Camilloni". orcid.org. Consultado o 29 de marzo de 2022.
- ↑ 8,0 8,1 Gadea Lara, Tais (6 de febreiro de 2020). "Inés Camilloni. Una voz argentina ante el mundo". Redacción. Periodismo humano (en castelán). Consultado o 29 de marzo de 2022.
- ↑ "Inés Camilloni". Revista Anfibia. Consultado o 29 de marzo de 2022.
- ↑ Universidade Harvard (ed.). "Ines Camilloni". Harvard's Solar Geoengineering Research program (en inglés). Consultado o 29 de marzo de 2022.
- ↑ "Impacts of SRM on the La Plata Basin’s hydroclimate in South America". The Degrees Initiative (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 27 de xuño de 2022. Consultado o 29 de marzo de 2022.
- ↑ "Introducción a la Modificación de la Radiación Solar: Análisis de los posibles beneficios y riesgos en el contexto de América Latina y el Caribe" (en castelán). 21 de xullo de 2020. Arquivado dende o orixinal o 16 de xaneiro de 2021. Consultado o 29 de decembro de 2020.
- ↑ Camilloni, Inés. (2020). La Argentina y el cambio climático. Buenos Aires: Eudeba. ISBN 978-950-23-3097-6. OCLC 1283855078.
- ↑ Mansilla, María; Fernández Bravo, Ezequiel (14 de xullo de 2020). "Un nuevo mapa global: la única salida de esta crisis". Infobae (en castelán). Consultado o 29 de decembro de 2020.
- ↑ Hoegh-Guldberg, O.; Jacob, D.; Taylor, M.; Guillén Bolaños, T.; Bindi, M.; Brown, S.; Camilloni, I. A.; Diedhiou, A.; Djalante, R. (2019-09-20). "The human imperative of stabilizing global climate change at 1.5°C". Science (en inglés) 365 (6459): eaaw6974. ISSN 0036-8075. doi:10.1126/science.aaw6974.
- ↑ Universidad Nacional de Luján, ed. (3 de agosto de 2020). "Continúa el Ciclo de Conferencias "Mujeres en Ciencias Ambientales"". Noticias UnLu. Consultado o 29 de marzo de 2022.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Las injusticias sociales detrás del cambio climático', extracto (en castelán)
