Iuca

Este artigo trata sobre unhas plantas suculentas usadas en xardinaxe, para a raíz comestíbel véxase mandioca.

Iucas (xénero Yucca)

Yucca schidigera en flor

Reino:	Plantae
División:	Magnoliophyta
Clase:	Liliopsida
Orde:	Asparagales
Familia:	Agavaceae
Xénero:	Yucca

Especies

Véxase no texto

Sinonimia

Codonocrinum Willd. ex Schult. & Schult.f. in J.J.Roemer & J.A.Schultes (1829).
Clistoyucca (Engelm.) Trel. (1902).
Samuela Trel. (1902).
Sarcoyucca (Trel.) Linding. (1933). ^[1]

As iucas son plantas suculentas do xénero Yucca, composto por unha cincuentena de especies da familia Agavaceae, nativas de Norteamérica e Centroamérica, características polas súas rosetas de follas gladiformes e polos seus acios de flores brancas.

O seu atractivo aspecto e rusticidade, ao ser nativas de rexións áridas e aptas para a conservación da auga, requiren pouco rego; fai que as iucas se cultiven bastamente como ornamentais; aínda que os talos e froitos de moitas especies sexan comestíbeis, non é común o seu emprego na gastronomía.

Particularmente notable é o sistema de polinización da iuca; están adaptadas a manter unha relación de mutualismo con varias especies de lepidóteros da familia Prodoxidade (coñecidas como "couzas da iuca"), na que o insecto se encarga de transportalo polen dende os estames da flor masculina até o estigma da feminina, pero á vez deposita os seus ovos na flor. A eiruga, ao nacer, aliméntase das sementas da planta, pero deixa as suficientes para que esta se espalle.

Numerosas especies anteriormente clasificadas como parte de Yucca hoxe trasladáronse aos xéneros Dasylirion, Furcraea, Hesperaloe e Nolina.