Jacinta Marto

Jacinta Marto

(1917)
Nome orixinal	(pt) Jacinta de Jesus Marto
Biografía
Nacemento	5 de marzo de 1910 Povoação de Aljustrel, Portugal (pt)
Morte	20 de febreiro de 1920 (9 anos) Hospital de D. Estefânia, Portugal (pt)
Causa da morte	gripe de 1918
Lugar de sepultura	Basílica de Nosa Señora do Rosario (1951–) Cemitério de Vila Nova de Ourém (pt) (1920–1935)
Q89547790	ser un dos tres pastoriños que afirmou ver a Nosa Señora na Cova da Iría, en Fátima
Actividade
Ocupación	pastora de ovellas
Enaltecemento
2017 - santa canonizada, nomeado por Francisco
Día de festividade relixiosa	20 de febreiro
Compañeiro profesional	Francisco Marto: Jacinta and Francisco Marto (en)
Familia
Irmáns	Francisco Marto

Jacinta de Jesús Marto, nada en Aljustrel, Fátima, o 5 de marzo de 1910 e finada en Lisboa o 20 de febreiro de 1920 foi un dos tres pastoriños que afirmou ver a Nosa Señora na Cova da Iría, en Fátima, entre 13 de maio e 13 de outubro de 1917.

Foi beatificada polo Papa Xoán Paulo II o día 13 de maio de 2000 no Santuario de Fátima, e foi canonizada polo Papa Francisco no mesmo local o día 13 de maio de 2017, por ocasión das celebracións do Centenario das Aparicións de Fátima.

Biografía

Filla máis nova de Manuel Pedro Marto e da súa muller Olímpia de Jesus dos Santos, Jacinta era unha nena típica do Portugal rural da época. Como de inicio non frecuentaba a escola, Jacinta traballaba como pastora xunto co seu irmán Francisco Marto e a súa prima Lucía dos Santos. Máis tarde, logo tras as aparicións na Cova da Iría e segundo as mensaxes recibidas, por recomendación de Nosa Señora entrou na escola primaria. De acordo coas memorias da Irmá Lúcia, Jacinta era unha nena afectiva e moi afável e emocionalmente fráxil.

Lúcia dos Santos (aos dez anos de idade, no medio) e seus dous primos: Francisco Marto (de nove anos) e Jacinta Marto (de sete anos) suxeitando seus rosarios.

Tras as aparicións, os dous irmáns foron influenciados porque viron o inferno, durante a terceira aparición (en xullo de 1917). Deslumbrada coa triste sorte dos pecadores, na súa simplicidade, decide responder ao chamamento da Virxe María e facer penitencia e sacrificio pola conversión dos pecadores.

Os tres nenos, máis particularmente Jacinta, practicaban mortificacións e penitencias. É posíbel que prolongados xaxúns a enfraquecesen ao punto de ter sucumbido á epidemia xerada pola pneumónica que varreu a Europa en 1918, a consecuencia da primeira guerra mundial. Jacinta, que sufría de pleurisia e non podía ser anestesiada debido á má condición do seu corazón, foi asistida en varios hospitais, estivo acollida temporalmente no Orfanato de Nosa Señora dos Milagres, en Lisboa, acabando por falecer a 20 de febreiro de 1920, no Hospital de Dona Estefânia da mesma cidade.

Jacinta Marto foi beatificada, xuntamente co seu irmán Francisco, polo Papa Xoán Paulo II a 13 de maio de 2000; é a cristiá máis nova non-mártir en ser beatificada. O seu día festivo é 20 de febreiro; o día 11 de marzo de 2010 celebrouse o Centenario do nacemento de Jacinta Marto, coa audiencia do Papa Bieito XVI. A súa canonização foi realizada polo Papa Francisco o día 13 de maio de 2017, por ocasión das celebracións do Centenario das Aparicións de Fátima.

As aparicións particulares a Jacinta

De acordo coas Memorias da Irmá Lucía, Jacinta Marto, posteriormente ás aparicións de Fátima, recibiu aínda algunhas apariciónss particulares de Nosa Señora. Desas aparicións marianas particulares, a Irmá Lucía destacou as seguintes:

• Jacinta ve o Santo Padre - Lucía así relata na súa Terceira Memoria: "Un día, fomos pasar as horas da sesta para xunto do pozo de meus pais. Jacinta sentou nas laxes do pozo; o Francisco, comigo, foi procurar o mel silvestre nas asubías dun asubiado dunha ribanceira que aí había. Pasado un pouco de tempo, Jacinta chama por min: – Non viches o Santo Padre? – Non! – Non sei como foi! Eu vin o Santo Padre nunha casa moi grande, de xeonllos, diante dunha mesa, coas mans na cara, a chorar. Fóra da casa estaba moita xente e uns lanzabanlle pedras, outros rogábanlle pragas e dicíanlle moitas palabras feas. Coitadiño do Santo Padre! Temos que pedir moito por El. Noutra ocasión, fomos para a Lapa do Cabeço. Chegados aí, prostrámonos por terra, a rezar as oracións do Anxo. Pasado algún tempo, Jacinta érguese e chama por min: – Non ves tanta estrada, tantos camiños e campos cheos de xente, a chorar con fame, e non ten nada para comer? E o Santo Padre nunha Igrexa, diante do Inmaculado Corazón de Maria, a rezar? E tanta xente a rezar con El?
• Visións da guerra - "Un día fun a súa casa, para estar un pouco con ela. Encontreina sentada na cama, moi pensativa. – Jacinta, que estás a pensar? – Na guerra que hai-de vir. Ha de morrer tanta xente! E vai case toda para o inferno! Han de ser arrasadas moitas casas e mortos moitos Padres (tratábase da segunda guerra mundial). Olla: eu vou para o Ceo. E ti, cando veres, de noite, esa luz que aquela Señora dixen que vén antes, foxe para alí tamén! – Non ves que para o Ceo non se pode fuxir? – É verdade! Non podes. Mais non teñas medo! Eu, no Ceo, hei-de pedir moito por ti, polo Santo Padre, por Portugal, para que a guerra non veña para acá, e por todos os Sacerdotes.
• Visitas de Nosa Señora - A 23 de decembro de 1918, Francisco e Jacinta adoeceran ao mesmo tempo. Indo visitalos, Lucía encontrou Jacinta no auxe da alegría. Na súa Primeira Memoria, Lúcia conta: "Un día mandoume chamar: que fose xunto dela á présa. Alí fun, correndo. – Nosa Señora veunos ver e di que vén buscar o Francisco moi breve para o Ceo. E a min preguntoume se quería aínda converter máis pecadores. Díxenlle que si. Díxenme que ía para un hospital, que alí sufriría moito; que sufrise pola conversão dos pecadores, en reparação dos pecados contra o Inmaculado Corazón de Maria e por amor de Jesus. Preguntei se ti ías comigo. Dixen que non. Isto é o que me custa máis. Dixen que ía miña nai levarme e, despois, fico alí soa! En fins de decembro de 1919, de novo a Santíssima Virgem se dignou visitar a Jacinta, para Ihe anunciar novas cruces e sacrificios. Deume a noticia e dicíame: – Díxenme que vou para Lisboa, para outro hospital; que non che torno a ver, nin os meus pais; que, despois de sufrir moito, morro soa, mais que non teña medo; que me vai alí Ela buscar para o Ceo. Durante a súa permanencia de 18 días no hospital en Lisboa, Jacinta foi favorecida con novas visitas de Nosa Señora, que lle anunciou o día e a hora en que habería de morrer. Catro días antes da levar para o Ceo, a Santíssima Virgem tiroulle todas as dôres. Nas vésperas da súa morte, alguén lle preguntou se quería ver a nai, ao que ela respondeu: - A miña familia durará pouco tempo e en breve se encontrarán no Ceo… Nosa Señora aparecerá outra vez, mais non a min, porque con certeza morro, como Ela me dixen".

Eventos históricos

Os tres pastoriños de Fátima: Lucía, Francisco e Jacinta.

• 5 de marzo de 1910 - Nace en Aljustrel, Fátima.
• 1916 - Lucía, Francisco e Jacinta asisten a aparicións do Anxo de Portugal.
• 1917 - De maio a outubro, os tres pastoriños afirman ver Nosa Señora na Cova da Iría.
• 23 de decembro de 1918 - Jacinta e Francisco adoecen, vítimas de pneumónica.
• 21 de xaneiro de 1920 - É levada para Lisboa, onde fica internada no Orfanato de Nosa Señora dos Milagres, na Rúa da Estrela, n.º 17, actual Mosteiro do Inmaculado Corazón de Maria. O día 2 de febreiro de 1920 é levada para o Hospital de Dona Estefânia, en Lisboa.
• 20 de febreiro de 1920 - Morre no Hospital de Dona Estefânia. É sepultada no cemiterio de Vila Nova de Ourém, no nicho da familia do Barão de Alvaiázere.
• 12 de setembro de 1935 - Os seus restos mortais son trasladados para o cemiterio de Fátima, data en que a urna foi aberta e revelado o seu corpo incorrupto.
• 1 de maio de 1951 - Os seus restos mortais son trasladados para a Basílica de Nosa Señora do Rosario, no Santuario de Fátima, onde é sepultada.
• 13 de maio de 1989 - O Papa Xoán Paulo II publica o decreto que proclama a heroicidade das virtudes dos videntes Francisco e Jacinta Marto.
• 13 de maio de 2000 - Beatificación en Fátima dos pastoriños Francisco e Jacinta Marto polo Papa Xoán Paulo II.
• 11 de marzo de 2010 - Celebración do centenario do seu nacemento coa audiencia do Papa Bieito XVI.
• 12 e 13 de maio de 2010 - O Papa Bieito XVI visita o Santuario de Fátima no 10.º aniversario da beatificación dos pastoriños Jacinta e Francisco.
• 23 de marzo de 2017 - O Papa Francisco aproba o milagre necesario para a canonización dos beatos Francisco e Jacinta Marto.
• 20 de abril de 2017 - O Papa Francisco confirma a canonización dos beatos Francisco e Jacinta Marto para o día 13 de maio de 2017, por ocasión das celebracións do Centenario das Aparicións de Fátima.
• 12 e 13 de maio de 2017 - O Papa Francisco visita como peregrino o Santuario de Fátima, na conmemoración do centenario das Aparicións. O día 13 preside a celebración eucarística e canoniza a Jacinta xuntamente co seu irmán Francisco. Os dous irmáns son os máis mozos santos non-mártires na historia da Igrexa Católica.

Véxase tamén

Outros artigos

• Santuario de Fátima
• Nosa Señora de Fátima
• Pastoriños de Fátima
• Aparicións de Fátima

Ligazóns externas

• http://www.fatima.pt/pt/
• http://www.fatima.pt/pt/pages/transmissoes-online
• http://www.peregrinosdefatima.pt/pt/
• Postulação dos Pastorinhos: Francisco e Jacinta Marto
• Libro: "As Memorias da Irmá Lúcia" (para download)