James Whyte Black

James Whyte Black

Biografía
Nacemento	(en) James Whyte Black 14 de xuño de 1924 Uddingston, Reino Unido (en)
Morte	22 de marzo de 2010 (85 anos) Londres, Reino Unido
Causa da morte	cancro de próstata
Lugar de sepultura	Burial Ground, Ardclach Old Parish Church (en)
Chancellor (en) Universidade de Dundee
1992 – 2006 ← Simon Ramsay, 16th Earl of Dalhousie (pt) – Narendra Patel, Baron Patel (pt)  →
Datos persoais
Educación	Universidade de St Andrews Universidade de Dundee Beath High School (en)
Actividade
Campo de traballo	Farmacoloxía
Ocupación	médico, cardiólogo, profesor universitario, inventor, farmacólogo, farmacéutico, químico
Empregador	University College de Londres Imperial Chemical Industries Limited Universidade de Glasgow King's College de Londres Universidade de St Andrews
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (asociado estranxeiro da Academia Nacional de Ciencias) (1991–) Academia Europaea (1989–) Colexio Real de Médicos Sociedade Real de Edimburgo (pt) Royal Society
Outro
Título	Knight Bachelor
Premios
(2004)  Medalla Real (1996)  doutor honoris causa pola Universidade de Salamanca (1994)  Ellison–Cliffe Lecture (pt) (1993)  honorary Fellow of the Royal College of Surgeons (en) (1988)  Premio Nobel en Fisioloxía ou Medicina (1983)  Prêmio Scheele (pt) (1982)  Prêmio Wolf de Medicina (pt) (1981)  Medalla John Scott (1980)  Premio Cameron de Terapéutica da Universidade de Edimburgo (1979)  Premio Internacional Gairdner do Canadá (1979)  Prêmio Saúde InBev-Baillet Latour (pt) (1978)  Prêmio Mullard (pt) (1976)  Prêmio Lasker-DeBakey de Pesquisa Médico-Clínica (pt)  Membro do Real Colexio de Médicos de Londres  Membro da Sociedade Real de Edimburgo  Orde do Mérito do Reino Unido  membro da Royal Society  Knight Bachelor
Descrito pola fonte	Medvik >>>:Black, J. W. (James Whyte), 1924-2010,

Sir James Whyte Black, nado en Uddingston, Escocia o 14 de xullo de 1924 e finado o 22 de marzo de 2010 foi un farmacólogo británico, inventor do propranolol e a cimetidina.

Traxectoria

Conseguiu o Premio Nobel de Medicina en 1988, xunto cos investigadores estadounidenses Gertrude Elion e George Herbert Hitchings.

Contribuíu ao coñecemento científico e clínico básico en cardioloxía, como médico e como científico. A súa invención do propranolol, que revolucionou o tratamento médico da anxina de peito está considerada como unha das máis importantes contribucións á medicina e á farmacoloxía clínicas do século XX.