Gertrude Elion

Gertrude Elion

Biografía
Nacemento	(en) Gertrude Belle Elion 23 de xaneiro de 1918 Nova York, Estados Unidos de América
Morte	21 de febreiro de 1999 (81 anos) Chapel Hill, Estados Unidos de América (pt)
Educación	Universidade de Nova York - Mestrado en ciencias (–1941) Hunter College - grao de pregrao (–1937) Walton High School Instituto Politécnico da Universidade de Nova Iorque (pt) Jamaica High School
Director de tese	George H. Hitchings
Actividade
Campo de traballo	Farmacoloxía e Bioquímica
Ocupación	bióloga, farmacéutica, profesora, farmacóloga, química, bioquímica, investigadora
Empregador	Universidade Duke
Membro de	Royal Society (Membro estranxeiro da Royal Society) (1995–) Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (Membro da Academia Nacional de Ciencias dos Estados Unidos) (1990–) Asociación Americana para o Avance das Ciencias Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos Academia Nacional de Medicina dos Estados Unidos (pt)
Familia
Cónxuxe	sen valor
Premios
(1998)  Salón da Fama de Women in Technology (1997)  Prêmio Lemelson–MIT (pt) (9 de marzo de 1995)  Membro estranxeiro da Royal Society (1991)  Medalla Nacional de Ciencia (1991)  National Women's Hall of Fame (1991)  Salón da Fama dos Inventores Nacionais (1989)  North Carolina Award for Science (en) (1988)  Premio Nobel en Fisioloxía ou Medicina (1968)  Medalla Garvan-Olin  Membro da Academia Estadounidense das Artes e as Ciencias
Descrito pola fonte	Obálky knih, Medvik >>>:Elion, Gertrude B., 1918-1999, Forgotten Women: The Scientists, (p.96-98)

Gertrude Elion

Gertrude Belle Elion, nada en Nova York o 23 de xaneiro de 1918 e finada en Chapel Hill o 21 de febreiro de 1999, foi unha bioquímica estadounidense.

Traxectoria

Procedente dunha familia de inmigrantes xudeus, Gertrude B. Elion foi unha bioquímica e farmacóloga norteamericana que recibiu o Premio Nobel de Medicina no 1988, xunto con George H. Hitchings e Sir James Black. Graduouse no Hunter College no 1937 e traballou como asistente de laboratorio, primeiro nun centro de ensino e logo con Hitchings nunha compañía farmacéutica. Nunca obtivo o título universitario.

Soa ou con Hitchings sintetizou moitos novos fármacos, usando novos métodos a partir da diferenciación bioquímica entre células normais e patóxenas para poder matar ou inhibir a reprodución de patóxenos particulares sen prexudicar as células do hóspede, o que a levarían a liderar o equipo que logrou o anti-SIDA AZT.

Os seus inventos inclúen:

• 6-mercaptopurina, o primeiro tratamento para a leucemia.
• azatioprina, o primeiro axente immuno-supresivo, usado para trasplante de órganos.
• allopurinol, para o tratamento da gota.
• pirimetamine, para a malaria.
• trimetoprim, para a meninxite, septicemia e infeccións bacterianas dos tractos respiratorios e urinarios.
• aciclovir, para o herpes vírico.

Amais do Nobel, recibiu a Medalla Nacional de Ciencia dos Estados Unidos e o Lemelson-MIT Lifetime Achievement Award, sendo a primeira muller (1991) en entrar no National Inventors Hall of Fame.

Véxase tamén

Bibliografía

• Cívico, Irene; Parra, Sergio (2018). Las chicas son de ciencias. 25 científicas que cambiaron el mundo. Barcelona: Penguin Random House. pp. 88-91. ISBN 978-84-9043-882-4. 

Outros artigos

• Mulleres e Premios Nobel