Joachim Chreptowicz

Joachim Chreptowicz
	;
Nome orixinal	(pl) Joachim Ignacy Litawor Chreptowicz
Biografía
Nacemento	4 de xaneiro de 1729 ; Jasianiec, Belarús (en)
Morte	4 de marzo de 1812 (83 anos); Varsovia, Polonia
Lugar de sepultura	Varsovia
Grão-Chanceler da Lituânia (pt)
	14 de xuño de 1793 – 1795 (transferência da soberania (pt) ) ; ← Aleksander Michał Sapieha – Supresión do cargo →
22º Deputy Chancellor of the Grand Duchy of Lithuania‎ (en)
	27 de abril de 1773 – 14 de xuño de 1793 (promotion (en) ) ; ← Antoni Tadeusz Przezdziecki (en) – Kazimierz Konstanty Plater (en) →
13º Q27048253
	13 de abril de 1767 – 4 de febreiro de 1775 (dimisión) ; ← Jerzy Abramowicz – Eustachy Chrapowicki (en) →
1º Grand Secretary of Lithuania (en)
	24 de decembro de 1764 – 27 de abril de 1773 (promotion (en) ) ; ← sen valor – Andrzej Ignacy Ogiński (en) →
Deputy to the Sejm of the Polish–Lithuanian Commonwealth (en)
	; Lexislatura: Convocation Sejm (en) , Q4413140 , Q69119882 , Q69121334
Polish elector (en)
Q27048068
Marshal of the Court of the Grand Duchy of Lithuania (en)
Q106203864
Datos persoais
Relixión	Igrexa católica
Educación	Universidade de Vilnius
Actividade
Campo de traballo	Xornalismo de opinión, Escrita creativa e profesional, actividade tradutora, política e función pública
Lugar de traballo	Gran Ducado de Lituania
Ocupación	poeta, funcionario, político, tradutor, diplomático, xornalista de opinión, oficial
Membro de	Confederação Targowica (pt)
Carreira militar
Rango militar	Coronel
Participou en
setembro de 1764	1764 Polish–Lithuanian royal election (en)
Familia
Familia	House of Chreptowicz (en)
Cónxuxe	Konstancja Przeździecka (1766–)
Fillos	Ewa Chreptowicz, Adam Chreptowicz, Ireneusz Litawor-Chreptowicz
Pais	Marcjan Chreptowicz e Regina Wojna
Premios
	(1773) Order of the White Eagle (en) ; (1765) Order of Saint Stanislaus (en) ; Orde de Santo André ;
	Sinatura
Descrito pola fonte	Obálky knih, ; Polish Biographical Dictionary (en)

Joachim Chreptowicz, nado o 4 de xaneiro de 1729 e finado o 4 de marzo de 1812, foi un nobre, político e escritor polaco-lituano^[1].

Traxectoria

Naceu preto da cidade de Navahrudak, hoxe parte de Belarús. Estudou as primeiras letras na casa familiar de Szczorsy e máis tarde cos xesuítas na Academia de Vilnius e despois durante tres anos en Braniewo e outro ano máis en Nesvizh, logo serviu no escuadrón de húsares do príncipe Carlos. En 1752 foi nomeado stolnik, oficial de distrito, na súa cidade natal e foi elixido membro do Tribunal Lituano, con xurisdición sobre a nobreza, para o ano 1753^[2] e ao ano seguinte entrou no Sejm. En 1764 apoiou a elección de Estanislau Augusto Poniatowski como monarca e na cerimonia de coroación actuou como secretario maior do Gran Ducado de Lituania e en 1765 presidiu o Tribunal Lituano, ano no que foi feito cabaleiro da Orde de Santo Estanislau. Tras a morte do seu pai en 1766, influído polas ideas ilustradas, reformou as súas propiedades dándolle un mellor acceso ás terras aos campesiños, construíndo escolas, contratando doutores e en xeral mellorando as condicións do campesiñado^[3]. Entre 1769 e 1772 viaxou por Europa en misión diplomática, visitando Alemaña, Francia, Inglaterra, Países Baixos e Austria, mentres construía na súa propiedade de Szczorsy un palacio ao estilo francés, cunha enorme biblioteca, para a época, de máis de 10.000 volumes.

En 1773 asumiu o posto de vicechanceler de Lituania e recibiu a Orde da Aguia Branca. Membro do Sejm da Partición (1773-1775) que tiña como misión ratificar a primeira partición de Polonia realizada por Rusia, Austria e Alemaña en 1772, e foi tamén membro da comisión encargada de liguidar os bens da Compañía de Xesús logo da supresión da orde e un dos fundadores da Comisión de Educación Nacional, considerado o primeiro ministerio de educación da historia^[4]. Tras 1775 foi membro do Consello Permanente, equivalente a un consello de ministro, e presidente do departamento de asuntos exteriores. Durante a Guerra ruso-polaca de 1792 urxiu ao rei a se unir á Confederación de Targowica que se opuña á constitución do 3 de maio de 1791 negociando secretamente por orde do rei o cesamento de hostilidades^[5] co embaixador ruso Yakov Bulgakov.

En 1793 recibiu o cargo de chanceler de Liturania, entre 1793 e 1795 viaxou por Europa e en 1795 estableceuse en Varsovia, retirado da vida pública, dedicándose ao traballo literario e científico. Escribiu poemas en polaco, e algún en belaruso^[6], partidario das teorías fisiócratas, escribiu artigos sobre agricultura e fundou a Asociación de Amigos da Ciencia.

Notas

↑ Co termo polaco-lituano faise referencia a un habitante da República das Dúas Nacións ou Mancomunidade Polaco-Lituana, sen ter en conta a orixe étnica
↑ Janusz Iwaszkiewicz (1937) Polski Słownik Biograficzny, t. III, Cracovia, p. 441.
↑ Спірыдонаў М. (2005) Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя, Vol. 2 Міnsк: Беларуская Энцыклапедыя, p. 719
↑ Ted Tapper e David Palfreyman (2005). Understanding Mass Higher Education: Comparative Perspectives On Access. Routledge p. 140
↑ Alex Storozynski (2011). Kościuszko Książe chłopów W.A.B. p. 231.
↑ Мальдзіс А. Беларусіка ў польскіх рукапісных зборах «Вяртанне» № 6, 1999. p. 158

[1] Co termo polaco-lituano faise referencia a un habitante da República das Dúas Nacións ou Mancomunidade Polaco-Lituana, sen ter en conta a orixe étnica

[2] Janusz Iwaszkiewicz (1937) Polski Słownik Biograficzny, t. III, Cracovia, p. 441.

[3] Спірыдонаў М. (2005) Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя, Vol. 2 Міnsк: Беларуская Энцыклапедыя, p. 719

[4] Ted Tapper e David Palfreyman (2005). Understanding Mass Higher Education: Comparative Perspectives On Access. Routledge p. 140

[5] Alex Storozynski (2011). Kościuszko Książe chłopów W.A.B. p. 231.

[6] Мальдзіс А. Беларусіка ў польскіх рукапісных зборах «Вяртанне» № 6, 1999. p. 158

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]