José Candal Bouzas
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | c. 1907  Ardemil, España |
| Morte | 20 de novembro de 1990 (82/83 anos) As Mámoas, España |
| Actividade | |
| Ocupación | maquis |
| Membro de | |
 | |
José Candal Bouzas, nado en Ardemil (Ordes) cara a 1907 e finado no mesmo lugar o 20 de novembro de 1990, foi un guerrilleiro antifranquista galego.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Domiciliado nas Mámoas (Ardemil). Militou nas Juventudes Socialistas durante a República. Co golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 permaneceu na casa nos primeiros momentos, intentando pasar inadvertido para salvar a vida. Botou unha tempada agochado. Enlace da IV Agrupación do Exército Guerrilleiro de Galicia, foi detido o 7 de agosto de 1947, despois da caída de Manuel Ponte Pedreira. Levárono ao cuartel da Garda Civil de Ordes canda José Ríos Gómez onde foi torturado. Finou nas Mámoas o 20 de novembro de 1990, aos 83 anos.[1]
Vida persoal
[editar | editar a fonte]Foi pai de José e Manuel Candal Gómez.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Necrolóxica en La Voz de Galicia, 21-11-1990, p, 64.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Astray Rivas, Manuel (1992). Síndrome del 36: la IV agrupación del ejercito guerrillero de Galicia. Ediciós do Castro. p. 200.
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Carlos G. Varela (30 de xullo de 2018). "Alguns homens duros…". Aldeias de Ordes.
