José Luis Blanco Vega
![]() | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 22 de xullo de 1928 ![]() Mieres, España ![]() |
Morte | 25 de xaneiro de 2005 ![]() A Coruña, España ![]() |
Causa da morte | morte natural ![]() |
Lugar de sepultura | cemiterio de Santo Amaro da Coruña ![]() |
Relixión | Catolicismo ![]() |
Educación | Universidade Pontificia Comillas ![]() |
Actividade | |
Ocupación | escritor, mestre, poeta, crítico de cinema, relixioso ![]() |
Orde relixiosa | Compañía de Xesús ![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() |
José Luis Blanco Vega, nado en Mieres o 22 de xullo de 1928 e finado na Coruña o 25 de xaneiro de 2005,[1] foi un xesuíta, docente, poeta e crítico de cine asturiano.[2]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Ingresou con 22 anos na Compañía de Xesús, á que pertenceu até o seu falecemento. Estudou o noviciado en Salamanca, a carreira de Filosofía e Letras na Universidade Pontificia Comillas e en 1958 mudouse a Granada para estudar na Facultade de Teoloxía de Granada.
Luis Blanco foi alumno do biblista Luis Alonso Schökel no Seminario de Comillas. Formou grupo con Jesús Aguirre[3] (que deixou o Seminario e pasou a ser Duque de Alba) e con Jesús Silva (fundador do Circo de los Muchachos).[4][5]
Profesor por tres anos no Seminario de Carrión de los Condes (Palencia), coincidiu alí co seu amigo xesuíta e biógrafo Modesto Vázquez-Gundín (futuro alcalde de Muras). [4]
En Salamanca trabou amizade co crítico cinematográfico Juan Antonio Pérez Millán, que chegou a ser director da Filmoteca Española. Tamén en Salamanca coñeceu a Cipriano Díaz Marcos, nomeado en 2019 Asistente Rexional para Europa Sur do Padre Xeral dos Xesuítas en Roma.[6]
Foi docente de literatura española, poesía e cinema e escribiu artigos e obras sobre a relación entre o cinema e a educación, como "El cine en las aulas"[7] e "Historias del cine: aprender a ver".[8] Publicou poemas nas revistas Estría:[9][10] e tamén en Poesia Española:[11].
Pulicou artigos no xornal compostelán El Correo Gallego:[12]. Foi redactor habitual das revistas Proyección: Teología y mundo actual:[13], Jesuítas:[14], Reseña de literatura, arte y espectáculos (Reseña):[15] e co-fundador da publicación pedagóxica Padres y Maestros:[16][17]. Moitas das súas críticas de cine se recollen no anuario Cine para Leer.[18][19]
Foi asesor para o guión da película Canciones para después de una guerra[20] dirixida polo seu amigo Basilio Martín Patino, encargándose Blanco da selección das músicas do filme.
Na súa laboura como tradutor destaca a monografía Pier Paolo Pasolini, de Virgilio Fantuzzi.[21]
O crítico Tomas Yerro[22][23] incluíuno no movemento literario, proposto por Florencio Martínez Ruiz[24], Nuevo Mester de Clerecía, grupo de poetas en castelán da segunda metade do século XX. A maioría dos poemas de Blanco Vega permaneceron inéditos até 1997.[25][26] Foi amais autor de contos[27] e letras de cancións infantís. [28] Escribiu tamén himnos litúrxicos.[29][30]
Despois do seu pasamento, foi obxecto de varias homenaxes.[31][32][33][34]
Obras
[editar | editar a fonte]- El caracol (recurso sonoro) (1982)[35]
- El caracol guía de actividades (1982)
- Siete palabras a Jesús crucificado (recurso sonoro) (1983)
- Himnos de la liturgia de las horas (1984)[36][37][38]
- El canto del hermano sol (1985)
- Jonás, el de la ballena (1985)
- Moisés, el libertador (1985)
- Amigo Lázaro (1985)
- Y Jesús murió (1985)
- Abrahán y las estrellas (1985)
- La balada de Rut (1985)
- El estilo literario: arte y artesanía (EGA, 1995; xunto con Luis Alonso Schökel e Francisco Pérez Gutiérrez).[39]
- Y tengo amor a lo visible (1997). Recompilación de poesía na que expresa a súa visión do mundo e da fe.
- Noticia de Lázaro (1998)
- Y vivieron felices... (1998)
- Espíritu Santo, guíanos (CD) (1998)
- Chants from the Holy Land CD-10. The singing Jesuits: Live during Easter Week in Jerusalem - Catholic" (Blanco Vega, J.L. et al. 1998). Un coro de sacerdotes-peregrinos xesuítas españois a Terra Santa interpreta esta colección de himnos e cancións modernas e tradicionais que foron gravadas en directo en castelán na igrexa do Instituto Pontificio Bíblico de Xerusalén durante a Semana Santa.[40]
- Vals del camino (Blanco Vega, J.L., letra e música)
- El recuerdo (Blanco Vega, J.L., letra. García de Dios, J.M., música)
- Belen, XX Siglos Lejana (Blanco Vega, J.L., letra e música)
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "El cinéfilo de la calle Fonseca". La Voz de Galicia (en castelán). 28-01-2005.
- ↑ "Mañana se clausura la temporada cinematográfica en el cine-club "Aldebarán"". La Voz de Galicia (en castelán). 10-06-1981. p. 32.
- ↑ "«Mi poesía la está cantando o rezando la Iglesia»". La Voz de Galicia (en castelán). 2025-01-26. Consultado o 2025-01-26.
- ↑ 4,0 4,1 Modesto Vázquez-Gundín, Modesto (2005-marzo/abril). "X.L. Blanco Vega, xograr de Deus". Encrucillada (142): 83–88. ISSN 1131-6519.
- ↑ "Encrucillada 142". Encrucillada Revista. Consultado o 2025-01-28.
- ↑ "Consejo | The Society of Jesus". www.jesuits.global (en castelán). Consultado o 21-01-2025-01.
- ↑ Blanco Vega, J.L. (1975). "El cine en las aulas". Padres y Maestros (en castelán) (48): 22–26. ISSN 0210-4679.
- ↑ "Historias del cine: Aprender a ver". Padres y Maestros (en castelán) (46): 21–27. 1975.
- ↑ Blanco Vega, J.L. (1954-01-01). "El Lobo". ESTRÍA. CUADERNOS DE POESÍA DEL COLEGIO ESPAÑOL DE ROMA. (6): 15–20. ISSN 9949-7867.
- ↑ Santiago, Miguel de (2002-01-01). "En el cincuentenario de «Estría»: Una aventura literaria capitaneada por Javierre y A. Schökel". Razón y fe (en castelán) 245 (1239): 81–94. ISSN 2659-4536.
- ↑ Blanco Vega, J.L. Revista Poesia Española. 1956. número 56. p:7 (1956). "Historia del Carbón.". Revista Poesia Española (56): 7. ISSN 0554-3681.
- ↑ Blanco Vega, J.L. (1964-06-03). "Un día para Cristo". El Correo gallego (29196): 7. ISSN 1579-1564.
- ↑ "José Luis Blanco Vega". Dialnet (en castelán). Consultado o 23-01-2025.
- ↑ Blanco Vega, J.L. (2023). "La última Rosa" (PDF). Jesuitas (en castelán) (156): 7. ISSN 1889-3880.
- ↑ Blanco Vega, J.L.. (1977). "Les valseuses (Las cosas por su nombre). de Bertrand Blier.". Reseña (110): p.25–29. ISSN 0080-1763.
- ↑ García de Dios, Joaquín Mª; Garrido, Jesús (2005). "En recuerdo a Luis Blanco Vega". Padres y Maestros | Journal of Parents and Teachers (en castelán) (292): 7–12. ISSN 2255-1042.
- ↑ Vega, Jose Luis Blanco (1965). "Cine: los olvidados". Padres y Maestros / Journal of Parents and Teachers (en castelán) (1): 30–32. ISSN 2255-1042.
- ↑ "Cine para leer - Wikiwand". www.wikiwand.com (en castelán). Consultado o 23-01-2025.
- ↑ Blanco Vega, J.L. (1977). "Cría Cuervos de Carlos Saura" , pp.109-114. Cine para leer 1976 : historia crítica de un año de cine. Bilbao : Mensajero. ISBN 84-271-1061-8.
- ↑ "J.L. Blanco Vega". IMDb (en castelán). Consultado o 2025-01-21.
- ↑ Fantuzzi, Virgilio (1978). Pier Paolo Pasolini. Tradución: J.L. Blanco Vega. Mensajero. ISBN 84-271-1108-8.
- ↑ Santiago Rodríguez, Miguel de (08-11-2018). "La poesía del sacerdote navarro Jesús Mauleón". Razón y fe (en castelán) 270 (1393): 505–515. ISSN 2659-4536.
- ↑ J. Mauleón, Obra Poética (1954-2005). Introducción: Tomás Yerro. Gobierno de Navarra. 2005. ISBN 9788423528127.
- ↑ Martínez Ruiz, Florencio (1978). Nuevo Mester de Clerecía. Editora Nacional. ISBN 8427604491.
- ↑ "José Luis Blanco Vega, Málaga, 1930–2005 | Letraheridos". www.ersilias.com. Consultado o 21-01-2025.
- ↑ "5 poetas católicos que deberías conocer". Aleteia.org (en castelán). Consultado o 21-01-2025.
- ↑ "Catálogo en línea Centro Cultural Comfamiliar Atlántico". biblioteca.comfamiliar.com.co (en castelán). Consultado o 22-01-2025.
- ↑ "El caracol (recurso sonoro)". BNE. Consultado o 22-01-2025.
- ↑ Blanco Vega, José Luis (11-02-2022). "El invisible". La Civiltà Cattolica (en castelán). Consultado o 21-01-2025.
- ↑ "Blanco Vega 1. LA ZARZA ARDIENDO". Religión Digital (en castelán). 21-02-2013. Consultado o 21-01-2025.
- ↑ "El Centro Fonseca rinde homenaje a Blanco Vega". La Voz de Galicia (en castelán). 23-01-2006. Consultado o 22-01-2025.
- ↑ "Homenaje sobre el escenario a un poeta desconocido". La Voz de Galicia (en castelán). 10-12-2010. Consultado o 22-01-2025.
- ↑ "Homenaje a José Luis Blanco Vega SJ – Centro Fonseca" (en castelán). 13-10-2025. Consultado o 22-01-2025.
- ↑ "Centro Fonseca - Blanco Vega". InfoSJ (en castelán). Consultado o 2025-01-22.
- ↑ "BNE. José Luis Blanco Vega". Consultado o 2025-01-25.
- ↑ "Blanco Vega 3. PUSISTE UNA HERRAMIENTA EN NUESTRAS MANOS". Religión Digital (en castelán). 2013-02-21. Consultado o 2025-01-22.
- ↑ "Himnos de la Liturgia de las Horas". Liturgia de las Horas (en castelán). Consultado o 2025-01-24.
- ↑ Blanco vega, J.L.; et al. (1984). Himnos de la liturgia de las horas. Coeditores litúrgicos. ISBN 84-7129-335-8.
- ↑ Alonso Schökel, Luis; Pérez Gutiérrez, Francisco; Blanco Vega, José Luis (1995). El estilo literario: arte y artesanía. ISBN 84-271-1954-2.
- ↑ "CD-10 The Singing Jesuits: Live during Easter Week in Jerusalem - Catholic". holylandrecords.com. Consultado o 2025-01-22.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]![]() |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: José Luis Blanco Vega ![]() |